ความรัก..เชียงใหม่..หัวใจสีชมพู

หนึ่งนะ

*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*

รอนแรม มีแค่ตัวเองที่หนุนแก้มอยู่กับคืนวัน
เหงาคนเดียวจนใจสั่น อยู่ใต้แสงพระจันทร์ที่หวั่นไหว
ฟังเพลงคนเดียว กินข้าวลำพัง ไม่มีใคร...
ไม่มีคนกินจุมาแย่งกินลูกชิ้นนํ้าใส ไม่มีใครคอยจับมือ

สารภาพว่าอยู่คนเดียวไม่ชินแล้ว...
อยากได้ยินเสียงเจื้อยแจ้ว ชอบเถียงชอบดื้อ
อยากบีบจมูกรั้นๆ เวลาฉันขัดใจ ไม่หือไม่อือ
อยากกลับไปเรียกชื่อ...คนคุ้นเคย

คอยฉันนะ...วันพรุ่งนี้
จะเอาความเหงาหอบใหญ่จากที่นี่ ไปพรํ่าเอ่ย
ให้เธอช่วยปลอบ ช่วยโอบกอดเหมือนที่เคย
จะเอาความในใจกลับไปเปิดเผย...คิดถึงแต่เธอ...


..................
มาถึงตอนจบ ของกลอน ชุด เชียงใหม่ แล้ว
หวังว่าเพื่อนๆ คงจะชอบ
ช่วงนี้ทำงานหนักน่าดู ไม่ค่อยได้ไปทักทายใครเท่าไหร่
แอบอู้งานมาโพสกลอน แก้คิดถึงกันไปก่อนนะครับ
....

อยู่เชียงใหม่มาหลายวัน
ก็คงต้องกลับแล้ว กลับไปสู่ความเป็นจริงของชีวิต..เฮ้อออออ
แล้วฉันจะคิดถึงเธอนะ.....เชียงใหม่....
หวังว่าคราวหน้า คงไม่ต้องมาคนเดียว
^____^


*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*