คิดถึงใครคนหนึ่ง...
คิดถึงรักจากดวงใจในภาพฝัน
ครั้งเมื่อวันที่ผ่านไปพาใจเหงา
จุดไฟรักแสนตรึงใจให้สองเรา
แต่ต้องเศร้าเพราะวันวานนั้นผ่านมา
รักครั้งแรกยังตราตรึงซึ้งดวงจิต
ได้แต่คิดถึงทุกวันเฝ้าฝันหา
ฝืนดวงใจที่ขื่นขมตรมอุรา
เพื่ออำลาจากความช้ำที่กล้ำกลืน
อยากลืมเธอแต่หัวใจหนีไม่พ้น
จึงต้องทนเจ็บหัวใจให้สุดฝืน
เฝ้าคะนึงถึงเธอนั้นทุกวันคืน
รักคงชื่นเมื่อสองเราเข้าใจกัน
ได้แต่รอให้เธอนั้นหันคืนกลับ
อย่าหายลับห่างไกลไปเหมือนฝัน
เพียงกลับมาปลุกหัวใจให้รักกัน
เฝ้าแต่ฝันถึงนาทีที่เธอมา
หากสองเรานี้เข้าใจในความรัก
ขอประจักษ์รักนิรันดร์ดั่งฝันหา
เพียงหัวใจได้มีสุขทุกเวลา
ขอสัญญาจะรักมั่นจนวันตาย...
M.BLACK ROSE.
ปุ๊ก.
ธนิศร อยู่พรหม.
31 มีนาคม 2547 04:32 น. - comment id 239069
ช่วยแสดงความคิดเห็นติชมด้วยครับขอบคุณครับ...

31 มีนาคม 2547 05:43 น. - comment id 239075
รักโกรธหลงยังคงอยู่กับโลก สุขและโศกพลอยมีที่ใจฉัน ขอเพียงสองเรานี้เข้าใจกัน แล้วสวรรค์ในฝันเป็นของเรา กลอนเพราะมากเลย แวะมา ชมผลงาน ครับเราเพื่อนกันนะ

31 มีนาคม 2547 07:32 น. - comment id 239097
ถึง คุณธนิศร..
โอ้โฮ โอยมันช่างไพเราะเลิศเลอเสียจริงๆ ขอตอบหน่อยนะตามความรู้สึกจากภาษากลอน
รู้บ้างไหมแม้ห่างไกลใจยังหวล
รักรํญจวนจรดฟ้าคราแรกฝัน
ภาพความรักซึ้งสลักนานนิรันดร์
แต่ฉันหวั่นหากเธออยู่รู้ความจริง
คุณBlack ขาคุณเกิดมาในยุคใหม่
รักสดใสมีให้เลือกกวางนางสิงห์
ส่วนฉันปล่อยผ่านอย่าประวิง
ฉันยัวิ่งอยู่ฟากฟ้าห้าล้านปี
(เฮ้อเกิดมาเป็นอาทิตย์ก็อย่างนี้แหละ แฮ่ะๆ
แต่วันนี้มีความสุขแล้วนะคะ)
บาย.... อาภาภัส..ตะวันหวาน..อรุโณทัย

31 มีนาคม 2547 09:55 น. - comment id 239128
กลอนเพราะ มากค่ะ งามในความหมายของกลอน แวะมาชมค่ะ กลอนน่ารักค่ะ

31 มีนาคม 2547 20:07 น. - comment id 239350
รักครั้งแรกยังตราตรึงซึ้งดวงจิต แม้ห่างไกลเพียงนิดจิตโหยหา ยังให้เหมือนเก่าก่อนย้อนเวลา ให้กลับมารักฉันเหมือนดั่งเดิม *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
