ท้อแท้ อ่อนแอ หมดหวัง สิ้นพลัง พลาดพลั้ง ห่างหาย ตรอมตรม ต้องทน เดียวดาย เม็ดทราย ประปราย มิอาจกำ ประคอง กอบไว้ ให้เบา หากเขย่า ทรายกระเทือน ไหลหาย ต้องนิ่ง แน่วแน่ กำทราย หากกระชับ ทรายหาย หมดกัน
อัณณพ 29 เม.ย. 2547 21:14 น. - ID 52378 
1271
4
0
29 เมษายน 2547 21:28 น. - comment id 257043
หน้าส่วนตัว
ไงอัณณพ แล้วคุณคิดว่าใครเป็นทรายของคุณ
กลอนเหงาจัง แต่ที่จริงตอนนี้ไม่น่าเหงานะ
เม็ดทรายพร่างพรูหล่นหาย
มิใช่กอบกายกำแน่น
แต่เป็นมือคลายคล้ายอ่อนแรง
เพราะเม็ดทรายเปลี่ยนแปลงไปจากกัน
ถ้าทรายอยากหล่นเราก็ต้องปล่อยให้มันหล่น
รึเปล่า
29 เมษายน 2547 23:42 น. - comment id 257137
กรอบเม็ดทราย ไว้ในมือ หากยึดถือ กรอบกำไว้มั่น ทรายก็ติดที่มือตามกำลัง แต่ไม่อาจรั้งทราย ที่โรยไป กรอบเม็ดทราย ไว้ในมือ หากมือคลายออก ทรายเหลือไว้ ติดเพียงอุ้มมือ ที่เหลือก็โรยไป สุดท้ายทรายก็ ร่วงหมด ตามทาง จะเก็บทรายไว้ในมือ ควรยึดถือ ข้อเดียวจำไว้ ค่อยๆกรอบ ค่อยๆกำ หยอดน้ำน้อยๆลงไป สุดท้ายทรายก็จะได้ เต็มกำมือ ดังความรัก เหมือนเม็ดทราย รีบเร่งก็ร่วงหาย ไม่มีเหลือ หากรวบรัดสุดท้ายก็ มีเพียงมือ ที่ยึดถือรีบร้อนไปไม่ได้ดี ค่อยๆก่อ ค่อยๆสร้าง รักไม่ร้างร้าวใจ ไม่ถอยหนี ไม่ต้องเร่ง แต่เติมน้ำกำลังดี แล้วจะมีความรักที่ เรียกว่า นิรันดร์ แวะมาทักทายครับ
30 เมษายน 2547 13:18 น. - comment id 257375
เม็ดทรายที่ว่าเล็กขนาดลอดออกมาจากอุ้งมือได้ แต่ถ้าได้เจียรแล้ว จะได้แก้วงามสวมสม กว่าจะถึงวันนั้น คงต้องประคับประคองกันสุดกำลัง :)
1 พฤษภาคม 2547 13:21 น. - comment id 258033
ถึงทรายจะหล่นไปจากมือหมดทั้งกำ แต่มันก็ยังมีที่ติดมืออยู่บ้าง
เช่นว่า แม้เขาจะห่างหายจากสายตา ก็ใช่ว่าจะห่างหายจากสายใจ...
แวะมาให้กำลังใจครับ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
