ลา....ลาไปลับแล้ว
แว่ว...แว่วเสียงหวนไห้
หมอง..หมองในหัวใจ
เหลือไว้แค่คำลา
---------------------
หวิว...หวิวใจแทบขาด
หวาด...หวาดหวั่นผวา
ริน.....รินแล้วน้ำตา
ปวดปร่านะหัวใจ
---------------------
หวัง....หวังใจจะทน
หม่น....หม่นสักเพียงไหน
ลืม....ลืมให้หมดใจ
ทิ้งไปกับวันวาน
8 พฤษภาคม 2547 17:29 น. - comment id 263405
เป็นกลอนสั้นๆที่ให้ความรู้สึกดีมากนะคะ

8 พฤษภาคม 2547 18:23 น. - comment id 263491
หวิว...หวิวใจแทบขาด หวาด...หวาดหวั่นผวา ริน.....รินแล้วน้ำตา ปวดปร่านะหัวใจ ถูกใจเมกมากเยยอ่ะครับ เพราะจับจิตเมกจังเยยครับ

8 พฤษภาคม 2547 18:37 น. - comment id 263520
กลอนเพราะมากมายเลยค่ะ เศร้าๆ เหงาๆ ปลาวาฬชอบจังค่ะ ปลาวาฬมาทักทายนะคะ

8 พฤษภาคม 2547 19:06 น. - comment id 263565
ลาลาแล้วลาลับ ไม่ไม่กลับมาเหมือนก่อน ร้าวร้าวใจร้าวรอน เพราะเมื่อก่อนเรามีกัน *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะแต่งเก่งจัง*-*

9 พฤษภาคม 2547 00:32 น. - comment id 263866
:)

9 พฤษภาคม 2547 14:12 น. - comment id 264230
...ผ่านไปนานนับปี.... ...ความรู้สึกดี ๆ ..ที่มีให้.... ..กลายเป็นความ..ปวดใจ.. ...ในสิ่งที่เธอปิดไว้เรื่อยมา.. ....ช็อค..เหนื่อยล้า..ท้อแท้... ...ฉันต้องการแค่..พัก .ความอ่อนล้า.. ...กับใครสักคน ที่สามารถพูดจา.. ....แต่กลับต้องมา..เสียใจ.... ..ยอมรับ..เถอะคนดี.... ....ฉันคนนี้..ไม่ไปไหน..... ...ต้องการแค่..ความจริงใจ..... ..ไม่เคยหวังอะไรเลิศเลอ... *** แวะมาเยี่ยมชมครับ กลอนเพราะครับ ***
