กว่าจะถึงวันหนึ่งนั้นที่เฝ้ารอ

แทนคุณแทนไท

กว่าจะถึง

เมื่อนั่งนับเวลาอย่างเงียบเงียบ
เย็นยะเยียบหัวใจจนใจหาย
น้ำตาเรื่อรินไหลอย่างพร่างพราย
ช่างโหดร้ายเหลือเกินกาลเวลา

กว่าจะถึงวันนั้นอีกนานไหม
กว่าจะได้สุขดั่งแสวงหา
กว่าจะได้พบเธอในแววตา
จะต้องทนเหว่ว้าอีกเท่าไร

เป็นรู้สึกของคนที่ไกลบ้าน
จากมานานเนิ่นนักสักแค่ไหน
ให้คิดถึงฟ้าทองผ่องอำไพ
คิดถึงเกลียวคลื่นใสอัสดง

คิดถึงรอยยิ้มเอมอิ่มอุ่น
ตักละมุนที่แนบหนุนยามหลับหลง
ครวญถึงที่รักภักดิ์อนงค์
วันหนึ่งฉันคงได้เจอเธอ

จึงได้แต่เขียนกวี ที่มีว่า
ที่รักจ๋าคิดถึงสม่ำเสมอ
แม้ไกลห่างอย่างไรให้อยากเจอ
เพียงคือเธอ คนเดิมที่เว้าวอน
 
***ทุกคราที่หลับตา เธอยังเป็นความสดชื่นงดงามของวันคืนเสมอเสมอ...
อธิษฐานจากใจ...ขอให้เธอมีแต่วันที่งดงามในชีวิต***ผมหวังใจเช่นนั้น				
comments powered by Disqus
  • ฟา

    24 ธันวาคม 2551 04:52 น. - comment id 264225

    36.gif
  • แทนคุณแทนไท

    9 พฤษภาคม 2547 14:58 น. - comment id 264262

    
    คุณยังเป็นทุกงดงามแม้ยามฝัน 
    ยังงดงามแม้เงียบงันในยามตื่น 
    ยังเป็นริ้วเรืองหวังในวันคืน 
    ที่ยังงามยังฉ่ำชื่นในดวงใจ  
  • cartoon^_^

    9 พฤษภาคม 2547 15:12 น. - comment id 264270

    ถึงอยู่ไกล .... หัวใจยังคงมั่น
    ความผูกผัน ไม่เคยลดหลั่น ...ยังปรารถนา
    หวังว่าสักวันหนึ่ง เราคงได้กลับมา
    กับคำสัญญาว่าเมื่อถึงเวลาจะกลับมาพบกัน
    
    ห่างไกลแต่ใจไม่แปรเปลี่ยน  ขอให้มั่นคงในรักและไว้ใจคนที่เรารัก เมื่อเรารักเขา เมื่อเราคิดถึงเขา เขาก็คงคิดเหมือน ๆ กับเรา  ตูนเป็งกะลังใจให้ค่ะ  ^____^
  • เบนนี่

    9 พฤษภาคม 2547 18:25 น. - comment id 264343

         กาล เวลา อาจจะพ้นผ่าน
    แต่เรื่องราววันวาน ยังคงนึกถึง
    เธอมีค่าที่สุดในห้วงคำนึง
    ภาพเธอ ยังตราตรึง เสมอมา
    
        อยากถามเธอ . . . ที่รัก . . .ของฉัน
    เธอเองลืมภาพสองเรานั้น ที่เคยคุ้นตา
    หรือมีใครที่ดี กว่าคนธรรมดา ๆ
    คนที่รักเธอเสมอมา แม้ห่างไกล
    
        สักวันหนึ่ง เราคงพบกัน
    กลับมาร่วมฝัน ในวันใหม่
    จะจูงมืเธอเดินตามความฝันอันแสนไกล
    แต่จะมีเธอข้างกาย . . . สัญญา . . .
    
    น่ารักจังเลยดูอบอุ่นดีนะค่ะ รักใครสักคนเรามีความสุข แม้จะต้องรอ แต่ก็รออย่างสุขใจ ห่างกันก็ดีค่ะ จะได้นึกถึงกันมากๆ จะได้รู้ว่าเรารักเขามากแค่ไหน????
    
    
  • ชาติกานต์

    9 พฤษภาคม 2547 18:35 น. - comment id 264352

    ฉันก็คิดถึง
    คนหนึ่งซึ่งไกลบ้าน
    รอคอยอยู่เนิ่นนาน
    อยากพบพานวันสิ้นเดือน
    
    เป็นกลอนที่มีความรู้สึกคล้ายกัน  คิดถึงใครบางคนเหมือนกัน  เมื่อไรจะสิ้นเดือนซะที
  • rain..

    9 พฤษภาคม 2547 18:39 น. - comment id 264359

    ..บทกวี..ของพี่แทน..
    บอก..ความรู้สึก ..ถึงคนรัก ..ได้อย่างอบอุ่นมากเลยคะ..
       ..ชอบ..อ่านบทกวี ..ที่อ่อนโยน..ของพี่ชายนะคะ...
              เรน.. เป็นกำลังใจ ..ให้พี่ชาย...
  • ผู้เฒ่า...โง่งม

    9 พฤษภาคม 2547 19:44 น. - comment id 264431

    คุณแทนคุณฯ..นับว่าเป็นบุคคลอ้างว้างร่วมโลกอีกท่านหนึ่ง...
    ความฝันและการรอคอย เป็นกำลังใจอย่างหนึ่งนะ...ขอให้คุณโชคดี มีความสุข..
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 พฤษภาคม 2547 19:44 น. - comment id 264432

    กว่าจะถึงวันนั้นที่ฝันหา
    คงไม่นานแล้วหนาในครานี้
    เพราะเมื่อรักเกิดก่อต่อฤดี
    คงจะมีความสุขไม่ทุกข์ตรม
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆค่ะ  ขอให้สมหวังในความรักนะค่ะ*-*
  • แก้ม .. ป่อง

    9 พฤษภาคม 2547 20:47 น. - comment id 264508

    ความรักแฝงตัวอยู่ในหัวใจ
    เล็กลอดมาจากใบไม้..ดอกหญ้า
    สงบนิ่งอยู่ในสายน้ำและกาลเวลา
    พลิ้วไหวอยู่บนฟากฟ้าและในแสงตะวัน..
    
    ห่าง..จะห่างกันแค่การมองเห็น
    แต่สิ่งที่อยู่ที่เป็น..คือตรงข้างเธอมีฉัน
    แม้เราจะไม่ได้พบกันอีกนาน..แต่ความรักจะอยู่กับเธอชั่วนิรันด์
    จะห่วงอะไรกัน..เวลาเนิ่นนานย่อมสั้นกว่าตลอดไป
    
      **  แก้มมาทักทายพี่แทน พี่ชายคนดี .. ไม่เจอกันนาน คิดถึงพี่ชายคนนี้เสมอนะคะ  ** 
  • magic

    9 พฤษภาคม 2547 20:55 น. - comment id 264520

    เป็นความหวังยามห่างไกล
    ของคุณแทนไทคนนี้
    ส่งไปให้ถึงเจ้าคนดี
    แทนไทอยู่ทางนี้....คิดถึงเหลือเกิน
    ....................................................
    ^_^
  • ชัยชนะ

    9 พฤษภาคม 2547 20:55 น. - comment id 264521

    ถึงเวลาคราพบประสบน้อง
    ฟ้าสีทองมองสวยงามความรู้สึก
    อกไหวหวั่นสั่นสายใจระทึก
    คงแค่นึก สะอึก ดึกฝันไป
     
    เอาใจช่วยนะครับ
    
  • toneliu

    9 พฤษภาคม 2547 21:20 น. - comment id 264551

    คำพรรณนาอ้อยอิ่งในอารมณ์แบบนี้ได้  ยากจะหา..........^_^
  • นางมารพเนจร .. ลืมล๊อก อิน

    9 พฤษภาคม 2547 21:22 น. - comment id 264559

    ความคิดถึง .. จะหล่อเลี้ยงหัวใจ
    ท่ามกลางเสียงร่ำไห้ .. ของความเหงา
    กาลเวลา .. ไม่อาจเปลี่ยนรักของเรา
    และถนนที่ทอดยาว .. ก็เพียงเงาความห่างไกล
    
    ยังแว่วหวาน .. กวีบทนั้น
    แม้ในความฝัน .. ดวงตาหลับใหล
    แต่เธอยังชัดเจน .. ในภาพทรงจำของใจ
    ไอรักจะโอบล้อมเราไว้ .. ชั่วนิจนิรันดร์ 
    
    ** กลอนของคุณแทนอบอุ่นมากมาย .. คงความหมายดีเสมอมาเลยค่ะ .. อิอิ ชอบจัง ^_^ **
    
    
    
    
    
    
    
  • รัถยา

    9 พฤษภาคม 2547 22:36 น. - comment id 264636

    
    
    ....แทน..รออีกนิดใจเย็นๆ เดี๋ยวก็ถึงวันนั้น...อิอิ
  • When_i_Fall_in_love

    9 พฤษภาคม 2547 23:51 น. - comment id 264708

    เหมือนกันเลย
    
    ยิ่งดึกยิ่งคิดถึง  ไม่รุ้ทำไม เฮ้อๆๆ เหงาๆ
  • พี่พุด

    10 พฤษภาคม 2547 09:42 น. - comment id 264931

    http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_36117.php
    เธอดั่งดอกบานไม่รู้โรยในใจผม
    http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_36112.php
    พ้นพันธนา...
    
    ด้วยรัก
    
  • ดาหลา

    10 พฤษภาคม 2547 09:59 น. - comment id 264936

    การรอคอยคือความงามในดวงจิต
    แทนมิ่งมิตรมีจิตที่แน่วแน่
    แทนมีรักที่ยิ่งใหญ่ไม่ปรวนแปร
    เธอคงรู้แน่แน่..ถึงรักแท้ที่แทนมี
    
    
    หวังสักวันเพื่อนคงได้สมหวัง
    เป็นพลังสู้ชัวิตมิคิดหนี
    ความรักอันมั่นคงที่แทนมี
    เพื่อนคนนี้...รอยินดี...กับวันที่แทนดีใจ...
    
    
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 11:24 น. - comment id 264966

    ในความรอคอยแท้เงียบเหงา
    ใจของเราเลื่อนลอยอย่างอ้อยอิ่ง
    เป็นคืนฝันมิเห็นวันจะเป็นจริง
    โลกจึงนิ่งแนบสนิทในนิทรา
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 11:29 น. - comment id 264969

    ถึง...: รหัสสมาชิก : 7633 - cartoon^_^ 
    ถึงอยู่ไกล .... หัวใจยังคงมั่น
    ความผูกผัน ไม่เคยลดหลั่น ...ยังปรารถนา
    หวังว่าสักวันหนึ่ง เราคงได้กลับมา
    กับคำสัญญาว่าเมื่อถึงเวลาจะกลับมาพบกัน
    
    ห่างไกลแต่ใจไม่แปรเปลี่ยน  ขอให้มั่นคงในรักและไว้ใจคนที่เรารัก เมื่อเรารักเขา เมื่อเราคิดถึงเขา เขาก็คงคิดเหมือน ๆ กับเรา  ตูนเป็งกะลังใจให้ค่ะ  ^____^  
    .........
    ตอบ...
    ถึงอยู่ไกล แม้หัวใจยังคงมั่น
    ไม่ไหวหวั่น ผันตามความเคลื่อนไหว
    แต่รักเราจะมีประโยชน์ใด
    เมื่อเธอให้ความเป็นไป เข้าทำลาย...
    
    ขอบคุณที่แวะมาชื่นชม และมีกำลังใจให้กับงานเขียนน่ะครับ...
    
    ขอให้คุณตูนมีรักที่งดงามและเป็นนิรันด์ครับ...
    จากหัวใจ
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 11:35 น. - comment id 264972

    ถึง : รหัสสมาชิก : 5694 - เบนนี่ 
    
    กาล เวลา อาจจะพ้นผ่าน
    แต่เรื่องราววันวาน ยังคงนึกถึง
    เธอมีค่าที่สุดในห้วงคำนึง
    ภาพเธอ ยังตราตรึง เสมอมา
    
        อยากถามเธอ . . . ที่รัก . . .ของฉัน
    เธอเองลืมภาพสองเรานั้น ที่เคยคุ้นตา
    หรือมีใครที่ดี กว่าคนธรรมดา ๆ
    คนที่รักเธอเสมอมา แม้ห่างไกล
    
        สักวันหนึ่ง เราคงพบกัน
    กลับมาร่วมฝัน ในวันใหม่
    จะจูงมืเธอเดินตามความฝันอันแสนไกล
    แต่จะมีเธอข้างกาย . . . สัญญา . . .
    
    น่ารักจังเลยดูอบอุ่นดีนะค่ะ รักใครสักคนเรามีความสุข แม้จะต้องรอ แต่ก็รออย่างสุขใจ ห่างกันก็ดีค่ะ จะได้นึกถึงกันมากๆ จะได้รู้ว่าเรารักเขามากแค่ไหน????
    
     
    ตอบ...กลอนงามจังเลยครับ และมีความหมายดีจัง ขอบคุรน่ะครับ...
    
    จึงนั่งเขียนบทกวีอย่างเงียบเงียบ
    เย็ยเยียบ ในหัวใจยามคิดถึง
    เธอยังงดงาม ยังงามทุกคำนึง
    เป็นคนหนึ่ง คนเดียวที่หัวใจ
    
    คิดถึงคิดถึงใจจะขาด
    จนมิอาจห้ามอารมณ์ ข่มใจไหว
    คิกถึง คิดถึง แทบขาดใจ
    อีกเมื่อไหร่ ถึงจะได้เจอเธอ...
    
    ขอบคุณอีกครั้งน่ะครับ...ขอให้คุณเบนนี่มีรักที่งดงามน่ะครับ..ขอบคุณจากหัว และซาบซึ้งในกลอนงาม
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 12:03 น. - comment id 264983

    ถึง : รหัสสมาชิก : 7761 - ชาติกานต์ 
    ฉันก็คิดถึง
    คนหนึ่งซึ่งไกลบ้าน
    รอคอยอยู่เนิ่นนาน
    อยากพบพานวันสิ้นเดือน
    
    เป็นกลอนที่มีความรู้สึกคล้ายกัน  คิดถึงใครบางคนเหมือนกัน  เมื่อไรจะสิ้นเดือนซะที  
    
    ตอบ ..
    ขอบคุณที่แวะมาครับ 
    
    คนนั้นที่คิดถึง
    เป็นคนซึ่งมีความหมาย
    จากไกลแค่จากกาย
    แต่รู้ไว้ไม่จากใจ.....
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    10 พฤษภาคม 2547 12:04 น. - comment id 264985

    ปลาวาฬมารอเป็นเพื่อนได้มั้ยคะ
    กลอนเพราะมากมาย
    ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
  • พี่แทน

    10 พฤษภาคม 2547 12:23 น. - comment id 265004

    ถึง : รหัสสมาชิก : 6541 - ปลาวาฬสีน้ำเงิน
     
    ปลาวาฬมารอเป็นเพื่อนได้มั้ยคะ
    กลอนเพราะมากมาย
    ปลาวาฬมาทักทายนะคะ  
    
    ตอบ..ขอบคุณน้องปลาวาฬมากครับ 
    ยินดีมากครับที่น้องมารอเป็นเพื่อน 
    ขอบคุณและดีใจน่ะครับที่ชอบกลอนอันนี้
    
    ขอบคุณที่มาเอนกันให้อบอุ่นอุ่นเสมอเสมอ...
    
    ขอบคุณจากหัวใจ...ด้วยดวงใจยินดี
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    10 พฤษภาคม 2547 13:53 น. - comment id 265060

    ^O^
    
    แวะมาอ่านงานเพราะ ๆ
    
    และมาเยี่ยม คน หัวใจเศร้า เป็นกิจวัตร 
    
    ประเภทเดียวกัน ค่ะ 
    
    
  • พี่แทน

    10 พฤษภาคม 2547 14:04 น. - comment id 265064

    ถึง: รหัสสมาชิก : 3384 - rain..  
      ..บทกวี..ของพี่แทน..
    บอก..ความรู้สึก ..ถึงคนรัก ..ได้อย่างอบอุ่นมากเลยคะ..
       ..ชอบ..อ่านบทกวี ..ที่อ่อนโยน..ของพี่ชายนะคะ...
              เรน.. เป็นกำลังใจ ..ให้พี่ชาย...  
     
    ตอบ...น้องเรน...ขอบคุณทุกความรู้สึกดีดียามเมื่อมาตอบงานของพี่น่ะครับ...
    ทุกความเห็นที่มาจากน้อง...เป็นความรู้สึกดีเสมอเสมอยามได้ยล...
    
    ดีใจน่ะครับที่ชอบงานนี้ ขอบคุณสำหรับความปรารถนาดี และกำลังใจน่ะครับ...
    
    ขอให้น้องเรนมีแต่ความงดงามในชีวิตครับ...
    ให้หัวใจงามใสเป็นนิรันด์
    
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 14:07 น. - comment id 265068

    คุณแทนคุณฯ..นับว่าเป็นบุคคลอ้างว้างร่วมโลกอีกท่านหนึ่ง...
    ความฝันและการรอคอย เป็นกำลังใจอย่างหนึ่งนะ...ขอให้คุณโชคดี มีความสุข..  
     จาก : ผู้เฒ่า...โง่งม  
    
    ตอบ ผู้เฒ่าฯ
    ขอบคุณที่มาเยือน มาเป็นยามเงียบเหงา ใช่แล้วครับ คนเรามีสองสิ่งที่น่ายินดีที่จะได้มีวันพรุ่งนี้ตอไป...
    คือความฝันความหวัง...และการรอคอยครับ
    
    ขอบคุณสำหรับหัวใจอันปรารถนาดีครับ..
    ขอให้คุณโชคดีทุกสิ่งหมาย ดั่งใจหวังเช่นกัน
    
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 14:12 น. - comment id 265069

    กว่าจะถึงวันนั้นที่ฝันหา
    คงไม่นานแล้วหนาในครานี้
    เพราะเมื่อรักเกิดก่อต่อฤดี
    คงจะมีความสุขไม่ทุกข์ตรม
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆค่ะ  ขอให้สมหวังในความรักนะค่ะ*-* 
    
    ตอบ...
    ขอบคุณผู้หญิงไร้เงา...
    
    อยากขอบคุณวันนั้นที่มีฝัน
    ให้ใกล้ชิดผูกพันธ์ทั้งฝันตื่น
    ขอบคุณริ้วเรืองหวังในวันคืน
    ขอบคุณความฉ่ำชื่นเธอมี...
    
    ดีใจครับที่ไม่เลือนลืมกัน มาทุกครั้งก็มีคุณมาเยือนมาเยี่ยม และเต็มเปี่ยมไปด้วยปรารถนาดีแห่งหัวใจเสมอเสมอ...ขอบคุณครับ
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 14:22 น. - comment id 265073

    ถึง : รหัสสมาชิก : 6878 - แก้ม .. ป่อง 
    ความรักแฝงตัวอยู่ในหัวใจ
    เล็กลอดมาจากใบไม้..ดอกหญ้า
    สงบนิ่งอยู่ในสายน้ำและกาลเวลา
    พลิ้วไหวอยู่บนฟากฟ้าและในแสงตะวัน..
    
    ห่าง..จะห่างกันแค่การมองเห็น
    แต่สิ่งที่อยู่ที่เป็น..คือตรงข้างเธอมีฉัน
    แม้เราจะไม่ได้พบกันอีกนาน..แต่ความรักจะอยู่กับเธอชั่วนิรันด์
    จะห่วงอะไรกัน..เวลาเนิ่นนานย่อมสั้นกว่าตลอดไป
    
      **  แก้มมาทักทายพี่แทน พี่ชายคนดี .. ไม่เจอกันนาน คิดถึงพี่ชายคนนี้เสมอนะคะ  **  
    
     ตอบ...
    หากรักฉันเป็นดั่งสายธาร
    อยากให้เธอผลิบานเป็นดอกไม้
    อยากแลดูให้เธอรู้ความห่วงใย
    อยากโอบกอดเธอไว้นิจนิรันด์
    
    หากรัก นั้นเป็นแค่ อารมณ์รัก
    จะแน่นหนักรักแน่มิแปรผัน
    แม้วันนี้กายเราจะไกลกัน
    จะหัวใจจะคงมั่นไม่หวั่นเลย...
    
    ขอบคุณน้องแก้มครับ
    กลอนงามมากครับ..
    ภาษางาม และความหมายยิ่งงามยิ่ง
    น้องแก้มเขียนกลอนรักได้ดีมากมากครับ...ขอบคุณสำหรับกลอนงามงามน่ะครับ...
    
    ดีใจที่มาทักทายและมีความคิดถึงมาให้...
    ขอบคุณจากหัวที่ระลึกนึกถึงน้องสาวเช่นกัน...
    
    หวังใจให้ใจงามได้พบ ได้เจอแต่ทุกสิ่งที่สวยงาม ดีงาม....
    
    ขอบคุณจากหัวใจครับ
    
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 14:28 น. - comment id 265079

    จาก : รหัสสมาชิก : 6595 - magic 
    
    เป็นความหวังยามห่างไกล
    ของคุณแทนไทคนนี้
    ส่งไปให้ถึงเจ้าคนดี
    แทนไทอยู่ทางนี้....คิดถึงเหลือเกิน
    ....................................................
    ^_^  
    ตอบ.....
    แทนไทขอบคุณ
    รู้สึกที่เกื้อหนุนแทนใจว่า
    คิดถึงใครคนหนึ่งทุกเวลา
    ตอบแทนแรงปรารถนา คำขอบคุณ...
    
    ขอบคุณที่มาทักทายและถ่ายถอดความปรารถนาแทนใจแทนคุณแทนไทครับ....
    
    ขอให้คุณมีทุกวันที่สวยงาม ให้ทุกอย่างอันเป็นความปรารถนาอันงดงาม มีแก่คุณผู้เยือนให้อุ่นใจเสมอเสมอ...
    
    ด้วยใจ...จากใจ
    
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 14:32 น. - comment id 265081

    ถึงคุณ ชัยชนะ
    ถึงเวลาคราพบประสบน้อง
    ฟ้าสีทองมองสวยงามความรู้สึก
    อกไหวหวั่นสั่นสายใจระทึก
    คงแค่นึก สะอึก ดึกฝันไป
    
    เอาใจช่วยนะครับ
    ...
    ตอบ...
    แม้วันนี้พี่ได้พบประสบภักด์
    แม้วันนี้เนิ่นนักเกินรักได้
    แม้วันนี้ไกลห่างเกินกลับไป
    แต่จงรู้ว่าดวงใจไม่เปลี่ยนเลย...
    
    ขอบคุณที่เอาใจช่วยครับ...
    รักงดงามเป็นนิรันด์เสมอเสมอครับ
    ผมปรารถนาให้หัวใจและดวงตายามพิศมองความรักยังคงงดเป็นเช่นนี้ตลอดไป....
    
    ขอบคุณ...ได้แต่ขอบคุณ.....
    
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 14:36 น. - comment id 265082

    ตอบ...toneliu 
    ขอบคุณที่แวะมาทักทายให้อุ่นใจครับ....
    
    พร่ำคำ ย้ำพรรนา
    เป็นรู้สึกห่วงหาใครคนหนึ่ง
    ที่เนิ่นมานานแล้วเคยหวานซึ้ง
    เป็นรู้สึกลึกซึ้งสื่อถึงใจ
    
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 14:54 น. - comment id 265085

    ความคิดถึง .. จะหล่อเลี้ยงหัวใจ
    ท่ามกลางเสียงร่ำไห้ .. ของความเหงา
    กาลเวลา .. ไม่อาจเปลี่ยนรักของเรา
    และถนนที่ทอดยาว .. ก็เพียงเงาความห่างไกล
    
    ยังแว่วหวาน .. กวีบทนั้น
    แม้ในความฝัน .. ดวงตาหลับใหล
    แต่เธอยังชัดเจน .. ในภาพทรงจำของใจ
    ไอรักจะโอบล้อมเราไว้ .. ชั่วนิจนิรันดร์ 
    
    ** กลอนของคุณแทนอบอุ่นมากมาย .. คงความหมายดีเสมอมาเลยค่ะ .. อิอิ ชอบจัง ^_^ 
    
    ตอบนางมารพเนจร...
    กลอนคุณช่างตรงใจแทนคุณเหลือเกินครับ....
    ขอบคุณครับอ่านแล้วนิ่งงัน และเงียบงาม
    
    
    ความคิดถึง...จักเลี้ยงหล่อหัวใจ
    ให้คงมีทุกวันได้อย่างมีหวัง
    แม้วันรุ่งพรุ่งนี้จะป่นพัง
    แต่ก็ยังวาดหวังจะโชคดี
    
    จะมีวันหนึ่งนั้นที่แสนสุข
    แม้รอคอยอย่างท้อทุกข์ในวันนี้
    แต่ยังวาดหวังไว้ในฤดี
    สักวันหนึ่งอาจได้มีที่เฝ้ารอ
    
    ขอบคุณครับที่ชอบ และมีคำชื่นชม กลอนคุณงามและผมก็ชื่นชม แหละตรงใจผมมากมาย
    
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 14:57 น. - comment id 265088

    ....แทน..รออีกนิดใจเย็นๆ เดี๋ยวก็ถึงวันนั้น...อิอิ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 7547 - รัถยา 
    ...........
    
    ตอบ..ขอบคุณพี่รันที่มาทักทายครับ....อีกไม่นานครับ คงอีกไม่นาน อิอิ(ให้กำลังใจตัวเองไปก่อน....
    
    ขอบคุณที่แวะมาเยือนให้อุ่นใจครับ
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 15:00 น. - comment id 265089

    เหมือนกันเลย
    
    ยิ่งดึกยิ่งคิดถึง  ไม่รุ้ทำไม เฮ้อๆๆ เหงาๆ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 7068 - When_i_Fall_in_love 
    
     ตอบ....
    คิดถึงสาวคราวซึ่งเคยซึ้งสวย
    ฝากบอกด้วยว่าไมตรีเคยมีอยู่
    ยังดีงามงดงามอย่างพร่างพรู
    ยิ่งพิศดู ยิ่งรู้ว่าอิ่มงาม..
    
    ขอบคุณที่มาครับ...ขอให้สุขสมหวังกับคนที่มาดหมาย ที่คิดถึง...ปรารถนาจากใจให้คุณมีวันนั้นครับ...
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 15:09 น. - comment id 265091

    เธอ..ดั่งดอกบานไม่รู้โรยในใจผม    
    
    ผมเป็นคนหนุ่ม..เกิดที่เมืองไทย
    แต่กลับต้องไปใช้ชีวิตและเรียนที่อเมริกา 
    ดินแดนแห่งความฝันและเสรีภาพ
    ตั้งแต่ผมนั้นยังเป็นแค่หนุ่มน้อยๆ 
    มาจนถึงณ..วันนี้ที่ก็ยังน้อยอยู่นะครับ...
    
    ผมอยากบอกว่า..แม้ผมจะได้สัมผัส
    และรู้เห็นสังคมรักวัยรุ่น วัยฝัน วัยมันส์
    ในประเทศที่เจริญทางเทคโนโลยี่สุดยอดแล้วก็ตาม.......
    แต่แปลกดีไหม...
    ที่ใจผม มิเคยผันแปรไปซาบซึ้งใจในวิถีรักของคนรุ่นใหม่
    ไฟแรงแบบสังคมที่นั่น......
    
    ผมบอกได้แค่เพียงว่า..
    เพราะใจผมดวงเดิมๆยังเป็นไทยๆนะซีครับ    
    และผมทำใจยอมรับไม่ได้กับการทดลองแสวงหารัก  
    ที่อาจจะพบเจอคนที่ใช่เลยในวันหนึ่ง.......
    แต่ขั้นตอนที่จะพบเจอนะซี...
    ที่ผมคนนี้...คนที่ค่อนข้างจะมีใจดวงละเอียดอ่อน
    คิดว่าผมคงตายเสียก่อน..เพราะผมรักใครแล้วมักจะทุ่มกายใจสุดตัว.......
    แบบที่ว่ารักเขามาก ก็ให้เขาหมด..นั่นแหละครับ มิเผื่อใจไว้เจ็บ...บ้างเลย....
    
    และผมยังคิดถึงคุณค่า..ของคำว่าค่อยเป็นค่อยไป 
    ค่อยทะนุถนอม เพาะบ่มความเข้าใจ
    แล้วความรักที่แสนดีจะตามมาทีหลัง 
    ด้วยความซึ้งค่า ในความยากลำบาก   
    ความอดทนเพื่อพิสูจน์ใจกันและกัน..
    
    ผมชื่นชม ศรัทธา ในรักแบบชาวเอเชีย 
    ที่เป็นเรื่องสวยงามละเอียดอ่อน ซ่อนความหวาน
    ความวับๆแวมๆของอารมณ์ล้ำลึก และความรู้สึก 
    ให้อยากค้นหาติดตาม ไม่โจ๋งครึม จนเกินไป
    
    ความโรแมนติกที่รักใครแล้ว 
    จะศรัทธาในคุณค่าของกายใจที่รู้รักนวลสงวนตัว....
    อย่างหญิงไทยที่รู้จักรักตัวเอง 
    มิใช่ปล่อยกายให้ช้ำชอก จนเห็นว่าเรื่องรัก เรื่องโลกีย์นั้น
    เป็นเรื่องแสนธรรมดาๆ...
    เหมือนเดินไปหาก๋วยเตี๋ยวมากินแทนข้าวยามซ้ำซากและจำเจ..ใจ
    
    เพราะมนุษย์เราต่างจากสัตว์ ตรงที่รู้จักอาย 
    ตรงที่มีขนบ จารีตประเพณีที่แสนสวยแสนดีไว้คอยควบคุม
    กายใจไม่ให้หลงระเริงมัวเมาอย่างไม่ยั้งคิดถึงพิษภัย 
    แห่งรักนั้นที่นับวันจะเสื่อมทรามเข้าไปทุกที.....
    จนโลกนี้วิปริตวุ่นวายสับสน เพราะคำว่า คนไร้ศีลธรรมจรรยา 
    พาใจให้มืดบอดหลงวนอยู่แต่ในเกมโลกีย์
    
    เราคนไทย โชคดี ที่ยังมีวัฒนธรรม 
    ในความรักและการแต่งงาน ที่ยังงดงามเรียบง่าย                                             
    แฝงความอ่อนโยนและละเอียดอ่อนมาก
    ที่ยังมีกฏ กติกา มีกรอบที่จะคอยควบคุมจิตใจ 
    ในการใช้ชีวิตรักด้วยกัน 
    และด้วยศาสนาที่ย้ำเน้นสอนว่าห้ามผิดศีล และลูกเมียใคร......
    
    ณ...วันนี้ผม..คนรุ่นใหม่ มีผู้หญิงในดวงใจแล้ว 
    และเธอคนนั้นเป็นกุลสตรีไทยที่งามพร้อมกายใจ
    ทั้งนอกทั้งใน และด้วยสมองสองมือ แบบหญิงยุคใหม่
    ที่มีไฟแรง ที่พร้อมจะก้าวไปกับโลกยุค2000
    ด้วยใจมุ่งมั่น ที่จะสรรสร้างสิ่งดีๆเพื่อตัวเอง 
    เพื่อโลกและต่อรักของสองเราที่รู้รัก รู้หนักแน่น 
    ถนอมใจกันและกัน จนกว่าจะถึงวันที่สุกงอมหอมหวาน 
    ให้ดอกรัก บานไม่รู้โรย ในใจของเราสองที่ซื่อตรงต่อกัน...
    และมั่นใจในรักแท้รักจริง........
    
    รักยุคใหม่แบบของผมนั้นคือรักที่กล้าตัดสินใจ 
    ไตร่ตรอง และมองไปข้างหน้านานวัน ใช่เอาแค่มันส์
    ในวันนี้อย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง
    ที่อาจจะทำให้แม่..พ่อ..ครวญคร่ำด้วยความเสียใจ 
    เพราะอย่าลืมว่าเรายังเป็นคนไทยนะครับ
    เรายังมีแม่พ่อผู้ร่วมสมัยยังเป็นคนรุ่นเก่า.
    .ที่รักและหวังดีต่อเราอย่างจริงแท้..แน่นอน.........
    
    รักนั้นไม่ว่าเก่าหรือใหม่...
    ดังเปลวไฟแผดเผาถ้าหากเราใช้มันไม่เป็น.........
    และรักนั้นเปรียบดั่งน้ำอมฤต..
    ที่จะหยาดหยดลงมาให้ใจดวงงามสวยใสสดชื่นตราบวันตาย
    ถ้าเรารู้ค่าคำว่ารัก คำว่าปรับตัว
    และการให้เกียรติกันและกัน การแบ่งปัน 
    แบบต่างคนต่างเติมเต็ม..มิคาดหวัง........
    
    สำหรับผม...รักเธอคนดีของผม คงมั่น 
    มานานหลายปี และจะเป็นเช่นนี้ตลอดไป  
    เพราะผมพบว่าเธอคือคนดีที่ ใช่เลย 
    ที่พระเจ้าปรานีประทานมาให้กับคนที่รู้ค่าในรักพอกัน...
    
    และเธอ ของผมนั้น เปรียบดั่งดอกรัก  ดอกบานไม่รู้โรย 
    ที่จะบานไสวอยู่ในดวงใจของผมตราบกัลปาวสานต์              
    ตราบนานเท่านานเท่าที่โลกนี้ยังมีคำว่ารักคู่โลกและคู่ใจ 
    
    พ้นพันธนา!    
    
    พ้นพันธนา.
    หัวใจของฉัน ผู้หญิงคนนี้ 
    ที่คิดว่าน้อมรับธรรมชาติมาแต่อ้อนแต่ออก 
    บอกใครถ้วนถี่ก็มิได้หมดใจ 
    นอกจากพยายามรจนาออกมาได้บ้าง 
    เป็นบางส่วนเสี้ยวของชีวิต...  
    
    ตอนเป็นอาจารย์ มักจะยกตัวอย่างธรรมชาติงาม
    มาน้อมนำใจให้ลูกศิษย์ สาวชาวกรุง 
    ผู้มิเคยได้สัมผัสของจริงได้รู้ว่า ฟ้างาม นั้นน่าตะลึงหลงเพียงใด 
    
    มันเปลี่ยนสีไปราวเวทีธรรมชาติ 
    ที่เล่นแสงสี แสงสวยโดยไร้มือผู้ใดบังคับควบคุม 
    ทุกสิ่งที่ฉันได้ซึมซับ กลับรื่นรินไหลให้กับดวงใจอ่อนเยาว์ 
    ให้อ่อนโยนที่ละนิดทีละน้อย อ้อยสร้อย รวมเป็นกอบกำ 
    จนยึดครองสี่ห้องหัวใจของฉันไปหมดสิ้น...
    
    จนถึงวันนี้ นาทีนี้..  
    ฉันเคยมียามเช้าที่แสนดี มียามเย็นที่แสนงาม 
    มีพระจันทร์ให้ฝันในยามค่ำ 
    มีพระอาทิตย์เริงระบำ ตั้งแต่เช้าจนตกเย็น
    เป็นราวเพื่อนใจในทุกโมงยาม 
    
    มีหาดทรายกว้าง มีน้ำทะเลสวย 
    มีดวงดาวสุกใส สว่างระยิบระยับ 
    ใกล้จนแทบเอื้อมมือคว้าไขว่ได้ นับดาวแทบไม่ทัน 
    
    เป็นคืนฝันวันงดงามแจ่มกระจ่างใจ 
    จนเขียนออกมามิได้หมดสิ้น..  
    
    เมื่อย่างสู่วัยสาว วัยร้าวไหว กับคนและความรักเพรียกหา 
    สองตาจะมืดบอดสนิท ลืมคิดลืมมอง ธรรมชาติ 
    เฝ้าโศกตรม รำพึงรำพันฝันหาบ้าๆบอๆ กับพิษรัก 
    ที่หลงลมคว้าไขว่ ให้ใจมีพันธนา 
    แทบเป็นบ้าเป็นหลังไม่เป็นอันกินอันนอน..
    
    และในยามนั้น ใช่จะมีไทยโพเอมให้ฝากฝันฝากรักระทม 
    ถ่ายเท ใจอย่างในยามนี้เสียที่ไหนกัน 
    ที่มากมีคนหัวอกเดียวกัน มากมายมากมีมาปลอบประโลมใจ..  
    
    วิธีหนีทุกข์ ยามอกหัก ยามนั้นคือ...
    ได้พักใจนั่งรถไฟซมซานกลับบ้าน 
    เสียงรถไฟชึ่กชั่ก ๆๆ กับเส้นทาง สายงามทอดยาว 
    จะช่วยลดร้าวระบมใจลง และค่อยๆลืมหมองหม่น
    ไปจนตลอดทาง..ยาวไกล......... 
    
    เคยนั่งอ้างว้าง บนเรือโดยสารยามเย็นกลางทะล 
    และยามอาทิตย์ใกล้จะลาลับฟ้า
    เป็นภาพ ที่สวยจนพรรณาไม่ออกบอกไม่ถูกเอาเลยที่เดียว 
    ได้แต่นิ่งงันฝันคว้างลอยเลื่อนราวมีวิมานตรงหน้า 
    
    และทุกคราครั้งเมื่อถึงบ้าน..ฉันจะกระโจนลงทะล 
    ให้หายว้าเหว่ เปล่าเปลี่ยวใจ   ไปลอยคอกลางทะเล
    มีพระอาทิตย์เป็นเพื่อน มีดาวเดือนเห่กล่อม..
    บางทีดำลงไปนิ่งนานให้น้ำเค็มขมของทะเลสอนใจ 
    ยามที่รักแบบโงหัวไม่ขึ้น
    
    เพื่อรอคำถามว่าจะเลือกโผล่ขึ้นมาหาหวานมันส์ให้กับชีวิต
    หรือว่าจะโง่งมงายให้ขมปี๋กัดกินใจและร่าง.....ต่อไป.... 
    และบางทียามที่ไม่มีน้ำทะเลช่วยเห่กล่อม 
    จะมีแต่น้ำตาเป็นสายเดียวกับน้ำจากฝักบัวพรูพร่าง 
    ยามตรอมตรม..ฉันจะพุ่งดิ่งตรงไปใต้ฝักบัวปล่อย
    ให้สายน้ำพรูพร่างหยาดรด.. เปียกโชกแล้วนั่งค้างนิ่ง 
    รอให้สายน้ำใสรุนแรงละลายหยาดน้ำตาไปกับสายน้ำราว.. 
    ประโลมร่างไร้ใจให้คืนกลับ......ด้วยใสเย็น..  
    
    เคยร้องไห้ กลางสายฝนเดียวดาย 
    กับยามไกลบ้าน เคยข้ามเคเบิลคาร์
    พาร่างบอบช้ำและใจมืดหม่น เดียวดาย 
    ไปนั่งดูไฟพริบพราวจากเรือในโค้งอ่าวสิงคโปร์ที่เกาะเซนโตซ่า.....  
    
    เคยและเคยมาทุกรูปแบบ 
    ที่ระบมกับพิษรักที่หนักยิ่งกว่าพิษไข้เสียเป็นไหนๆ.. 
    
    แต่มาวันนี้..ใจดวงนี้ ถึงที่สุดแล้ว 
    แม้จะมีน้ำตา แต่คงแค่ไหลออกมาระบาย
    ใช่จะยอมรับไม่ได้ กับความผันแปรมิแน่มินอน
    ของเกมรักซ่อนเงื่อน..ซ่อนใจ..
    
    รู้ระกำ รู้ทำใจ ปล่อยวาง รู้ว่าง รู้ปลดปล่อยจิตให้อิสระ 
    ไร้พันธนาด้วยโซ่ตรวนแห่งกรรม 
    ไม่ว่าจากใคร จากใจต่อใจ จากเขา จากเราเอง.. 
    ไม่มีอะไรแน่นอน..เท่ากับความว่างความพอดี 
    ความรู้ทัน....รู้เท่าทุกสิ่ง..ที่เป็นธรรมดาๆโลก 
    ที่มนุษย์มากมีต้องเวียนว่าย หนีไม่พ้นเพรงกรรม
    ที่เคยร่วมสร้างกันมาแต่ภพก่อน ปางก่อน.. 
    
    เวลาผ่านไป ไม่ช้านาน ทุกร่างรัก 
    ที่แย่งชิง ริษยา เสน่หา มืดบอด หวงแหน
    ก็จำต้อง โรยรา ร่วงหล่น ปนเปื้อน คืนกลับสู่ผืนดิน..ทุกตัวตน...
    ยามสนธยาแห่งชีวิตมาเยือน 
    
    
    ถึงคุณพี่พุด...
    
    งานงามอ่านแล้วงามใจ ฉ่ำชื่นในดวงใจเสมอเสมอ....อารมณืงานพี่พุดงามยิ่ง...
    หัวใจต้องอิ่มงาม งานเขียนจึ่งได้งามเช่นที่เห็น
    
    ชื่นชมผลงานพี่เสมอเสมอครับ...
    
    ขอบคุณที่มาเยือนและฝากงานงามให้อิ่มเอม...
    
    ยินดียิ่งครับ....
    ด้วยรักหัวใจอันอิ่มงาม....
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 15:14 น. - comment id 265095

    การรอคอยคือความงามในดวงจิต
    แทนมิ่งมิตรมีจิตที่แน่วแน่
    แทนมีรักที่ยิ่งใหญ่ไม่ปรวนแปร
    เธอคงรู้แน่แน่..ถึงรักแท้ที่แทนมี
    
    
    หวังสักวันเพื่อนคงได้สมหวัง
    เป็นพลังสู้ชัวิตมิคิดหนี
    ความรักอันมั่นคงที่แทนมี
    เพื่อนคนนี้...รอยินดี...กับวันที่แทนดีใจ...
    
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 4966 - ดาหลา ..
    
    ตอบดาหลาเพื่อนผู้แสนดี...
    ขอบคุณสำหรับบทกลอนที่ชมชื่น และกำลังใจอันใสพิสุทธิ์ 
    
    ขอบคุณน่ะครับ มิรู้จะบอกขอบคุณความรู้สึกของเพื่อนได้อย่างไร...
    ทุกปรารถนาที่เพื่อนส่งมา น้ำตาแทบรินร่วง
    ปลื้มใจ จากหัวใจของแทนยิ่งนัก....
    
    มิได้เจอเสียเนิ่นนานคงพบพานแต่วันที่ดีดีน่ะครับ แทนหวังใจให้เป็นเช่นนั้น....
    
    ดีใจที่มีทางเส้นนี้ให้มีมิตรเช่นคุณ...
    
    จากหัวใจ
    
  • แทนคุณแทนไท

    10 พฤษภาคม 2547 15:18 น. - comment id 265097

    ^O^
    
    แวะมาอ่านงานเพราะ ๆ
    
    และมาเยี่ยม คน หัวใจเศร้า เป็นกิจวัตร 
    
    ประเภทเดียวกัน ค่ะ 
    
     
     จาก : ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม  
    
    ตอบน้องวา...
    ขอบคุณที่แวะมาอ่านงานพี่แทนน่ะครับ...
    ขอบคุณสำหรับถ้อยคำดีดีที่ร้อยเรียงให้งานพี่แทน...
    ว่าแต่หากแม้นเรามีหัวใจประเภทเดียวกัน แล้วเมื่อไหร่จะได้เป็นใจดวงเดียวกันหละ  อิอิ...
    
    หุหุ..
    
    ชีวิตเศร้าทุกข์สุขโศกจะยินดีจะแย่....
    ขอให้น้องว่ามีแต่วันที่ดีดีครับ...
    ปรารถนาจากหัวใจ...มิเคยลืม
    
  • รอยร้าวอันอบอุ่น

    10 พฤษภาคม 2547 15:19 น. - comment id 265098

    เมื่อไรที่รู้สึกเหงา .. หรือท้อแท้กับคำว่า รัก  
    เมื่อได้เข้ามาอ่านกลอนที่พี่แทนแต่งถึงคนที่พี่รัก
    ก็ทำให้ความรู้สึกเหล่านั้นเบาบางลงได้อย่างไม่น่าเชื่อ
    
    กลอนของพี่ยังคงความอบอุ่น และหวานซึ้งเสมอ 
    ขอบคุณมากที่ทำให้แอนได้ข้อคิดอะไรจากบทกลอนของพี่นะคะ
    
    ปล. ไม่ค่อยได้คุยกันเลย ยังไงก็ยังระลึกถึงพี่ชายคนนี้เสมอ
    
    ^____________^
  • namsai

    12 พฤษภาคม 2547 19:53 น. - comment id 266559

     
    คิดและคิด...ได้แต่คิด...สุดคิดถึง
    
    ใครคนหนึ่ง...ซึ่งห่างไกล...เกินไขว้รั้ง
    
    เธออยู่ไหน...รู้บ้างไหม...ใครคลุ้มคลั่ง
    
    ต้องทรุดนั่ง...น้ำตาหลั่ง...ชังความจริง...
    
                  คิดถึงฉัน...บ้างไหม...คนเคยรัก...
    
    คนเคยภักดิ์...สัญญาใจ...ไม่ทอดทิ้ง...
    
    จะถักทอ...ก่อความฝัน...ให้เป็นจริง...
    
    ใยเธอชิ่ง...ทิ้งกันไป...ไม่มั่นคง...
    
                           *********
    
    เหงาอีกแล้วพี่ชายเรา
    
    เด๋วแอ๊คนั่งอยู่เงียบๆเป็นเพื่อนนะ
    
  • แว่นดอย

    14 พฤษภาคม 2547 00:54 น. - comment id 267365

    กว่าจะถึงวันหนึ่งนั้นที่เฝ้ารอ
    ความทุกข์ท้อทรนาอย่าหวั่นไหว
    ฉันยังคอยอยู่เป็นกำลังใจ
    ให้เธอได้ถึงจุดหมายที่เฝ้ารอ
    ........................................
    
    ข้าพเจ้ามาทักทายจ้ะพี่ชาย
    
  • ราชิกา

    20 พฤษภาคม 2547 22:09 น. - comment id 271512

    ในความรักจักมีที่ใดบ้าง
    อาจอ้างว้างร้างไกลใช่ขื่นขม
    ขอให้เธอมีสุขอย่าทุกข์ตรม
    น้ำค้างพรมพราวพร่างกลางพนา....ฯ
    
    ประทับใจ..ในความมั่นคง...ที่มีต่อคนรัก..ของคุณแทน....มาช่วยเป็นกำลังใจให้สมหวังนะคะ..
    
    
  • แทนคุณแทนไท

    23 พฤษภาคม 2547 14:50 น. - comment id 272986

    เมื่อไรที่รู้สึกเหงา .. หรือท้อแท้กับคำว่า รัก  
    เมื่อได้เข้ามาอ่านกลอนที่พี่แทนแต่งถึงคนที่พี่รัก
    ก็ทำให้ความรู้สึกเหล่านั้นเบาบางลงได้อย่างไม่น่าเชื่อ
    
    กลอนของพี่ยังคงความอบอุ่น และหวานซึ้งเสมอ 
    ขอบคุณมากที่ทำให้แอนได้ข้อคิดอะไรจากบทกลอนของพี่นะคะ
    
    ปล. ไม่ค่อยได้คุยกันเลย ยังไงก็ยังระลึกถึงพี่ชายคนนี้เสมอ
    
    ^____________^  
     จาก : รหัสสมาชิก : 4873 - รอยร้าวอันอบอุ่น ..
    
    ขอบคุณทุกความรู้สึกที่ขบเขียนฝากไว้ให้มีกำลังใจยิ่ง...
    ไม่ได้คุยกันนานแล้วซิน่ะ..
    หวังว่าจะสบายดี
    ดีใจครับที่งานเขียนช่วยใหเดวงใจชื่นชุ่มขึ้นมาได้บ้าง...
    
    ขบเขียนจากหัวใจครับ
    
  • แทนคุณแทนไท

    23 พฤษภาคม 2547 14:52 น. - comment id 272989

    คิดและคิด...ได้แต่คิด...สุดคิดถึง
    
    ใครคนหนึ่ง...ซึ่งห่างไกล...เกินไขว้รั้ง
    
    เธออยู่ไหน...รู้บ้างไหม...ใครคลุ้มคลั่ง
    
    ต้องทรุดนั่ง...น้ำตาหลั่ง...ชังความจริง...
    
                  คิดถึงฉัน...บ้างไหม...คนเคยรัก...
    
    คนเคยภักดิ์...สัญญาใจ...ไม่ทอดทิ้ง...
    
    จะถักทอ...ก่อความฝัน...ให้เป็นจริง...
    
    ใยเธอชิ่ง...ทิ้งกันไป...ไม่มั่นคง...
    
                           *********
    
    เหงาอีกแล้วพี่ชายเรา
    
    เด๋วแอ๊คนั่งอยู่เงียบๆเป็นเพื่อนนะ
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 7052 - namsai ..
    
    ตอบ..
    กลอนน้องพี่งดงามและมากความหมายเช่นเคยครับ...
    ขอบคุณที่แวะมาให้อุ่นใจ...
    
    เหงาเงียบบ้างจะเป็นไรไปใช่ป่าวครับ..
    
    ขอบคุณจากใจครับ
    
  • แทนคุณแทนไท

    24 พฤษภาคม 2547 12:52 น. - comment id 273440

    กว่าจะถึงวันหนึ่งนั้นที่เฝ้ารอ
    ความทุกข์ท้อทรนาอย่าหวั่นไหว
    ฉันยังคอยอยู่เป็นกำลังใจ
    ให้เธอได้ถึงจุดหมายที่เฝ้ารอ
    ........................................
    
    ข้าพเจ้ามาทักทายจ้ะพี่ชาย..
    
    ขอบคุณน้องสาวพี่แทนครับ ที่มาร้อยเรียงกำลังใจฝากไว้...
    เงียบหายไปหวังว่าจะกำลังตั้งใจทำสิ่งที่มุ่งมาดปรารถนา...
    ขอให้สำเร็จดั่งหวัง...
    
    ทะเลสีน้ำเงิน
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 6284 - แว่นดอย 
    
  • แทนคุณแทนไท

    24 พฤษภาคม 2547 12:59 น. - comment id 273449

    ในความรักจักมีที่ใดบ้าง
    อาจอ้างว้างร้างไกลใช่ขื่นขม
    ขอให้เธอมีสุขอย่าทุกข์ตรม
    น้ำค้างพรมพราวพร่างกลางพนา....ฯ
    
    ประทับใจ..ในความมั่นคง...ที่มีต่อคนรัก..ของคุณแทน....มาช่วยเป็นกำลังใจให้สมหวังนะคะ..
    
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 3197 - ราชิกา 
    
    ตอบ...
    ในความรักจักมีสักกี่ผู้
    ที่ได้อยู่กับคนที่มาดหมาย
    มีกี่คนที่ใกล้ใจทั้งใจกาย
    มีก็คนที่จะได้ ดั่งวาดใจ...
    
    ขอบคุณกลอนที่แสนจะไพเราะจับใจครับ...
    ขอบคุณที่แวะมาครับ...
    
    เขียนด้วยรำลึกถึงเท่านั่นมิมีสิ่งใดมากมาย...
    
    ขอให้รักคุณงดงาม
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน