มองผ่านแสงดาว
ในคืนหนาวที่มีแต่ละอองแสงดาวบนฟากฟ้า
เห็นดวงดาวมัวๆในสายตา
นั่งกอดเข่ามองแหงนหน้าดูฟ้าที่แสนไกล
ในค่ำคืนที่มืดหม่น
สายฝนจะตกลงมาเมื่อไหร่
หรือจะตกเมื่อฟ้าโมโหใคร
หรือเพราะฟ้าเย็นใจจึงตกมา
ขอบฟ้าสิ้นสุดที่ไหน
แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้ไปสุดขอบฟ้า
เผื่อจะเห็นอะไรที่ดีแก่สายตา
แล้วก็จะได้ถามฟากฟ้า ว่าเทวดากับนางฟ้าอยู่ที่ใด
อยากเห็นสะพานที่ข้ามไปหาดาว
ไปเชยชมเมฆขาวๆที่ไหนต่อไหน
อยากจะหาอะไรทำให้มันยุ่งๆแล้วลืมเธอไป
จินตนาการเพ้อให้มันลืมเธอ
แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งนึก
ยังคงจดจำความรู้สึกที่เคยมีเสมอ
ทั้งรักทั้งคิดถึงเธอ
อยู่ไกลเกินพบเจอ จะคิดถึงกันบ้างไหมนะเออ...~คนไกล~
25 พฤษภาคม 2547 20:21 น. - comment id 274402
กลอนเพราะมากเลยค่ะ แวะมาเป็นกำลังใจให้ เด๋วเค้าก็คงกลับมาแหละค่ะ

25 พฤษภาคม 2547 22:39 น. - comment id 274514
กลอนแต่งได้ดีค่ะ

26 พฤษภาคม 2547 10:03 น. - comment id 274656
กลอนเพราะจังค่ะ... *-*มาเป็นกำลังใจ*-* วีนัสก่ะเจ้า...ภาระกิจติดพัน อาจหายๆไปบ้างนะ

28 พฤษภาคม 2547 17:48 น. - comment id 275964
Thanks ก่ะเจ้า หมูเป็นปลื้มมากม๊ากๆๆๆๆเลยอ่ะ............ภารกินเฮาก่ะมีเจ้า แต่ว่าอย่างว่า มันชอบแต่งกลอนอ๊ะ ต้องหาเวลาเจียดมาอยู่ดีก่ะเจ้า
