คืนนี้ไร้ดวงดาวมาพราวแสง เหมือนหิ่งห้อยอ่อนแรงแสงห่างหาย จันทร์แสนงามโดดเด่นอยู่เดียวดาย แต่ก็ขาดเพื่อนข้างกายคือหมู่ดาว ดาวดวงน้อยเจ้าลอยอยู่หนไหน รู้บ้างไหมว่าจันทร์นั้นรอนร้าว แสนคิดถึงดาราที่แพรวพราว คือหมู่ดาวที่พราวฟ้าทุกราตรี ดั่งเหมือนฉันที่เธอนั้นมิเคียงข้าง เธอมาร้างห่างหายมาหน่ายหนี ต้องโศกเศร้ารอคอยทุกนาที ในชีวีมีแต่เหงาเศร้าโศกตรม
ดาหลา 31 พ.ค. 2547 18:20 น. - ID 54519 
1619
17
0
31 พฤษภาคม 2547 19:46 น. - comment id 277729
ค่ำคืนนี้มีเพียงจันทร์ที่สดใส เหตุอันใดไร้ดาวพราวพร่างแสง ดุจดั่งกายฉันนี้ที่อ่อนแรง รักเปลี่ยนแปลงเงียบหายกับสายลม.....ฯ มาร่วมเป็นเพื่อน..ยามเหงา..กับดาหลานะจ๊ะ.. ขอบคุณมากจ๊ะ..ที่นำเอาข้อคิดของพี่ไปสอนน้องๆ....หากจะให้พี่ช่วยเหลืออะไร?ก็บอกได้เลยนะคะ..ไม่ต้องเกรงใจจ๊ะ...ถ้าพี่ช่วยได้..พี่จะทำทันทีจ๊ะ...คิดถึงน้องนะคะ...
31 พฤษภาคม 2547 20:42 น. - comment id 277755
จันทร์กระจ่างกลางหาวดาวหลบแสง ไม่อาจแข่งแสงนวลอันชวนฝัน หิ้งหัอยน้อยหลีกลี้หนีแสงจันทร์ เปรียบเช่นฉันคืนนี้ที่ไร้เธอ
31 พฤษภาคม 2547 21:43 น. - comment id 277794
เพราะจังค่ะ มาชื่นชมผลงานนะคะ
31 พฤษภาคม 2547 22:26 น. - comment id 277815
หน้าส่วนตัว
ถึง คุณราชิกา
ค่ำคืนนี้มีเพียงจันทร์ส่องแสง
ไม่มีแดดร้อนแรงมาฉาดฉาย
เหมือนดั่งคนเงียบเหงาเศร้าเดียวดาย
ที่ข้างกายไม่มีเธอให้เพ้อครวญ
*-*ขอบคุณค่ะคุณพี่ราชิกาที่แวะมาเป็นกำลังใจให้เราสองคน แถมมาเป็นเพื่อนร่วมเหงากับเราทั้งสองนะค่ะ*-*
ถึง คุณชูรส
แม้นเธอเป็นหิ้งห้อยด้อยแสงน้อย
ฉันยังคอยชิดใกล้ไม่ห่างหาย
เปรียบดั่งจันทร์สวยเด่นเป็นประกาย
ยังคงมีดารารายมารายล้อม
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้เราทั้งสองคนค่ะ*-*
ถึง คุณนางฟ้าซาตาน
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับกำลังใจ
ที่มอบให้เราสองคน
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจและคำชมที่มอบให้เราทั้งสองคนค่ะ*-*
31 พฤษภาคม 2547 22:35 น. - comment id 277816
ดวงดารา มาทุกวัน จันทร์ไม่เห็น ด้วยเปรียบเช่น ธุลี ที่เล็กเหลือ ด้วยอยู่ห่าง ดูรางราง ช่างจางเจือ จึงไม่เอื้อ ดาวเห็นจันทร์ นั่นเด่นลอย ธรรมดาดาวดวงเล็ก จันทร์ย่อมมองไม่เห็นเป็นของธรรมดา ก็ดีใจด้วย ที่คลอดออกผลงานมาจนได้ ไปแต่งกับคนไร้เงาก็เลยเศร้าตามกันไปอีก ช่วงนี้เพื่อนกำลังคิดแต่งกลอนอยู่ คงไม่เกินสองสามวัน จะออกชุดใหม่เดี๋ยวแฟน ๆ จะลืมชื่อชียชนะเสียก่อน
31 พฤษภาคม 2547 23:21 น. - comment id 277834
ถึง คุณชัยชนะ
แม้ดาราเล็กน้อยด้อยอับแสง
แต่ก็ยังแอบแฝงซึ่งคุณค่า
ทำให้จันทร์ไม่เคยเมินเดินจากลา
ในทุกค่ำของทิวาและราตรี
*-*ดีใจเหมือนกันนะค่ะที่ได้แต่งกลอนคู่กับพี่ดาหลา แต่พออ่านคอมเม้นท์คุณชัยชนะ เริ่มมีอาการเสียใจแล้วซิค่ะ เพราะบอกมาได้ ผลงานเศร้าก็เพราะแต่งกับหญิงไร้เงา โถ น่าน้อยใจไหมแบบนี้ เอาเป็นว่า เดี๋ยวรอพรุ่งนี้ให้คุณพี่ดาหลามาตอบอีกทีแล้วกันค่ะ ส่วนผู้หญิงไร้เงาขอทำหน้าที่แค่ขอบคุณที่แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ อิอิ*-*
1 มิถุนายน 2547 09:06 น. - comment id 278001
วันนี้เป็นปลื้มค่ะน้องสาวมาดูแลบ้านพี่สาวด้วย...อิอิ...ขอบคุณมากๆนะคะน้องรัก... ถึงพี่ตุ้มที่แสนดี.. ปลาบปลื้มใจที่พี่มาเป็นเพื่อน มาปลอบเตือนน้องนี้ให้คลายเหงา ขอบคุณพี่ที่มาช่วยบรรเทา ความเงียบเหงา..จางหายได้พี่ยา.... ดาหลาซึ้งใจมากค่ะที่พี่ตุ้มมาหา..และขอบคุณมากๆที่พี่จะคอยช่วยเหลือเกื้อกูลกัน... บางครั้งดาหลาอาจจะล้อเล่นพี่มากเกินไป...ก็กราบขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ....แหะๆๆ..เพราะดาหลารู้ว่าพี่ตุ้มใจดี... ปราถนาให้พี่สมหวังในรักค่ะ...จากใจจริง... แหะๆ...ดาหลาอยากรบกวนพี่ตุ้มที่น่ารักอีกครั้งนะคะ...ขอกลอนวันไหว้ครูสักบทสองบทนะคะ...ดาหลาจะอ่านในวันไหว้ครูก็ประมาณไว้ว่าจะจัดกลางเดือนมิ.ย.นี้ค่ะ....ขอบคุณมาล่วงหน้านะคะ...อิอิ.....พี่สาวที่ใจดีที่สุดในโลกเลย....อิอิ...
1 มิถุนายน 2547 09:13 น. - comment id 278004
เปรียบเช่นฉันคืนนี้ที่ไร้เธอ รักอยู่เสมอรอเธอกลับมาหา แม้จะนานแสนนานไม่ระอา รอเธอมายอดชีวาเธอผู้เดียว... ดาหลาขอมอบให้คุณชูรสนะคะ...คงม่ายเพราะเท่ากลอนของน้องหญิงฯ...อิอิ...
1 มิถุนายน 2547 09:23 น. - comment id 278006
นางฟ้ามาเยือนถึงเรือนพี่ แสนเปรมปรีด์ยินดีคอยต้อนรับ ทั้งน้ำหวานและอาหารตามลำดับ มาพร้อมพักตร์ลงมือทานกันเถอะเรา.... ขอบคุณที่มาเยือนนะคะน้องนางฟ้าฯ.....
1 มิถุนายน 2547 09:26 น. - comment id 278007
ดาหลาและน้องหญิงขอขอบคุณที่มาเยือนนะคะ...คุณชัยชนะ...ขอบคุณ...
1 มิถุนายน 2547 10:15 น. - comment id 278017
แวะมาเยี่ยมพี่ดาหลาค่ะ กลอนเพราะจังค่ะ ไว้มัทมีเวลามาก ๆ จะแต่งกลอนให้นะคะ ขอบคุณที่กรุณาแวะไปเยี่ยมมัทค่ะ
1 มิถุนายน 2547 12:29 น. - comment id 278093
มัดหมี่ผ้าไหมเส้นใยสวย เธอเปี่ยมด้วยจริยธรรมมารังสรรค์ แถมยังใจบุญสุนทานมากอนันตร์ จิตใจนั้นช่างสวยใสเหมือนตัวตน... พี่ดาหลาและน้องหญิงฯปลื้มใจมากที่น้องมัทมาเยื่ยมเยือนนะคะ..... อ่านงานของน้องมัทและชื่นชมมากจ้า.. ว่างๆคงได้คุยกันนะค่ะ...
1 มิถุนายน 2547 16:41 น. - comment id 278260
ต่อความรู้สึกกันได้งามครับ........ อยากจะเป็นเช่นใคร อะไรก็ได้ ที่ได้อยู่อยู่ใกล้ จันทร์เสมอ แม้แสงน้อยด้วยนวลมิชวลเพ้อ แต่อยากอยู่เคียงเธอเป็นนิรันดร์ จันทรืเจ้าเอย หัวใจดาวมิเคยจะเปลี่ยนผัน มีแต่ความปรารถนาเป็นนิรันร์ ถึงกายห่างก็ผูกพันธ์ทุกวันคืน อยากแจมกลอนนี้ยาวยาวจังครับ รู้สึกเหมือนตัวเองมองจันทร์งามจนไกลเกินเอื้อมไงไม่รู้....จันทร์ก็คิด ดาวก็คิด ต่างก็คิดคนละทาง..........
1 มิถุนายน 2547 16:53 น. - comment id 278268
ถึง คุณมัดหมี่
ขอบคุณคุณมัดหมี่
ที่แวะมาตรงนี้แล้วมอบให้
กับสิ่งดีที่มีคือกำลังใจ
ทำให้สองเราสดใสเหลือคณา
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้เราสองคนนะค่ะ*-*
ถึง คุณแทนคุณแทนไท
อยากจะเป็นเช่นกระต่ายในจันทร์เจ้า
ที่คอยเฝ้าชิดใกล้ไม่ห่างหาย
แต่ความจริงนั้นหนาค่าเคียงกาย
เอาเป็นได้แค่กระต่ายที่หมายจันทร์
มีแค่สิทธิ์จ้องดูอยู่และเห็น
แต่ไม่อาจใกล้เร้นให้ไหวหวั่น
ด้วยเพราะจันทร์แสนไกลจากชีวัน
ทำให้กระต่ายอย่างฉันเฝ้าฝันรอ
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกลอนที่แจมร่วมกับ คุณแต่งได้ดีเสมอค่ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้กับเราสองพี่น้องนะค่ะ*-*
1 มิถุนายน 2547 19:09 น. - comment id 278344
ถึง ดาหลา น้องรัก แวะเข้ามาเยี่ยมอีกครั้ง...ด้วยมีความรู้สึกว่า..มีใครกล่าวถึง..น้องอุตส่าห์ขอมา...พี่ราชิกา..จะทำไงอ่ะ...ก็คงต้องให้ตามคำขออยู่แล้ว...พี่แพ้คนอ้อน...รู้เปล่า...ใจอ่อนมากเลย..(เฉพาะผู้หญิงนะคะ..ขอบอก!!!..ดาหลา..มีหลายคนแอบยิ้มน่ะ) พี่จะส่งให้ทางเมล์..ก็แล้วกันนะคะ..อาจจะไม่เพราะเท่าไหร่...ช่วงนี้งานพี่เยอะมาก..ไม่ค่อยว่าง..แต่เป็นไรค่ะ...เพื่อน้อง...พี่ราชิกา..จะลองดูค่ะ...(คงเป็นวันพรุ่งนี้นะคะ)...
1 มิถุนายน 2547 21:49 น. - comment id 278482
พี่ตุ้มที่แสนดีของน้อง.... ซาบซึ้งใจเหลือจะกล่าว อยากกราบแทบเท้าพี่คนดีที่แสนรัก ขอบพระคุณจากใจดวงนี้ที่ตระหนัก น้องนี้จักแทนคุณพี่ที่การุณตลอดมา... พี่ตุ้มขา...ไม่ว่างก้อไม่เป็นไรค่ะ....สงสารพี่ที่งานหนักแล้วยังจะต้องเจียดเวลามาทำให้ดาหลาอีก...เกรงใจมากมายเหลือเกินค่ะ.. กราบขอบพระคุณพี่มา ณ ที่นี้นะคะ... อยากกอดและหอมแก้มคนน้ำใจงามสักกระที.... บุญพาวาสนาส่งได้เจอพี่ตุ้มขอดาหลากอดสักครั้งนะคะ...อิอิ...
1 มิถุนายน 2547 22:01 น. - comment id 278491
ถึงเพื่อนแทนไท... ตอบกลอนเพื่อนไม่ออกเลยค่ะเพราะดีใจที่พี่ตุ้มจะเขียนกลอนไหว้ครูให้ค่ะ... เอาเป็นว่าดาหลาขอให้เพื่อนตัดสินใจในทางที่ถูกที่ควรละกันนะค่ะ... บางครั้งเหตุผลก้อมาก่อนอารมณ์เหมือนกันนะค่ะ... ดาหลาเข้าใจเพื่อนค่ะ... เป็นกำลังใจให้เพื่อนล่ะกานนะค่ะ.... อย่าลืมจ่ายค่าปรึกษาล่ะ...อิอิ....
22 มิถุนายน 2547 17:48 น. - comment id 282894
แวะมาชื่นชมลงานครับ...เพราะดีคับ...
24 มิถุนายน 2547 14:15 น. - comment id 282943
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมบ้านดาหลานะค่ะคุณพี.....ดีใจจัง....ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ...
10 กันยายน 2547 01:26 น. - comment id 283328
คืนจันทร์อับลับฟ้าพาความมืด แสงใจจืดจางรักสมัครหา หนทางไร้ไต่ส่องคล้องวิญญา โชคชะตาพาสู่ประตูพราง เพลาหนึ่งหิ่งห้อยผ่านมาพบ ดังประสบศศิกานต์อันพราวพร่าง ความเป็นเจ้าก็เนาส่องท่องนำทาง เพียงลางลางก็กระจ่างกลางกมล กาลเคลื่อนคล้อยวันเพ็ญก็เด่นฟ้า เวียนอีกคราสุขสกาวทุกแห่งหน งดงามล้ำเกินเปรียบคำในสากล ทุกจำนรรจ์จำนนห้วงมนตรา หิ่งห้อยน้อยด้อยแสงแข่งดวงแข ชำเลืองแลแก่ใจในคุณค่า หมดเวลามาเยือนแล้วนะแก้วตา ต้องจำลา.....หากเพ็งดับจะรับใจ ..................... อ่านแล้วคิดถึงความรู้สึกที่เขียนกลอนนี้ค่ะ ข้าพเจ้ามาทักทายพี่ดาหลาค่ะ ......รู้สึกงดงามค่ะ
10 กันยายน 2547 01:30 น. - comment id 283329
ตระกองกอดอ้อมอุ่นละมุนฝัน ฟังรำพันเพลงเพรียกเรียกใจเหงา สายลมพริ้วทิวรักสลักเศร้า อยู่กับเงาเปลี่ยวเงียบเชียบอารมณ์ มองนภาเคยสกาวพร่างพราวแสง เหมือนดั่งแกล้งให้ใจนึกขื่นขม ต้องกลืนกล้ำความช้ำย้ำระทม อันตรอมตรมข่มเก็บอยู่ภายใน ราตรีนี้มีเพียงดาวที่มัวหม่น กับหนึ่งคนนั้นรู้สึกนึกหวั่นไหว เธอคงลืมกันแล้วหรือฉันใด จึงตัดซึ่งเยื่อใยเคยสัญญา ยิ่งวันผ่านผ่านวันซึ่งปวดร้าว จากเรื่องราวราวเรื่องล้วนหนักหนา ยังวนเวียนเวียนวนท้นเข้ามา กับน้ำตาที่มันทดรดโกมล สักกี่คืนกี่คราดาราฉาย เปล่งประกายพรายแสงแรงอีกหน โปรดเถิดฟ้าโปรดมาช่วยบันดล อย่าให้ทนจนอับดับดาวใจ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
