วันเวลา ก้าวเดิน ผันผ่าน อดีตกาล ทิ้งรอย แผลไว้ เสมือนเหล็ก สนิมเก่าเกิดจากข้างใน ภายนอกสดใส แต่ภายในช่างบอบบาง รอยเท้า บอกเรื่องเล่าของการเดินทาง น้ำค้าง บอกนิยามของความอ่อนไหว ปราสาททราย บอกความฝันฉันที่จากไป คลื่นทะเล เสมือนหัวใจ ที่เปลี่ยนแปลงไป ของใครบางคน ฉั น ห ยุ ด ยื น ม อ ง ร อ ย เ ท้ า ที่ ผ่ า น ม า ... เ ส มื อ น เ รื่ อ ง เ ล่ า ข อ ง ก า ล เ ว ลา บ น ผื น ท ร า ย ข า ว เ ห ลี ย ว ม อ ง ค รั้ ง สุ ด ท้ า ย เ พื่ อ จ ด จำ เ รื่ อ ง ร า ว อี ก ค ร า ว... แ ล้ ว น ะ สำ ห รั บ ก า ร เ ริ่ ม ต้ น เ ดิ น ท า ง ย า ว ข อ ง หั ว ใ จ
พันดาว 1 มิ.ย. 2547 13:54 น. - ID 54570 
1245
27
0
1 มิถุนายน 2547 14:24 น. - comment id 278163
กลอนเพราะมาก ๆ เลยค่ะ ชอบอ่านกลอนของคุงพันดาวจัง ขออนุยาดเข้ามาอ่านบ่อย ๆ นะคะ
1 มิถุนายน 2547 14:39 น. - comment id 278180
ก้าวทางไปข้างหน้ายังล่าอ่อน แม้หัวใจจะถอดถอนแสนอ่อนไหว ก็ยังพร้อมจะก้าวเท้าต่อไป เพื่อให้ถึงซึ่งเส้นชัยที่หมายรอ *-*กลอนลึกซึ้งกินใจดีจัง ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะค่ะ เขียนเก่งเสมอ ชื่นชมในผลงานค่ะ*-*
1 มิถุนายน 2547 14:44 น. - comment id 278189
ฉันผ่านชีวิตมานานยาวบนโลกกว้าง เหงา อ้างว้าง อ่อนเปลี้ย และเสียขวัญ ทุกข์ สุข เศร้า เคล้าน้ำตามานานวัน เดินเก็บฝันที่ร่วงหล่นบนทางกาลเวลา หลายเรื่องราวที่มองย้อนกลับไป ผ่านหัวใจที่เหมือนว่าจะโรยล้า หยัดยืนมองโลกกว้างทั้งรอยน้ำตา แต่ชีวิตก็ซุกซ่อนความสุขเกินกว่าจะหาคำบรรยาย ฉันหยุดยืนมองรอยเท้าที่ผ่านมา เห็นเรื่องเล่าผ่านห้วงเวลาที่มีความหมาย ฉันเรียนรู้ว่าชีวิตมีค่ามากมาย แม้จะต้องเริ่มต้นเดินทางที่แสนไกลก็ยินดี แต่งได้ดีมากเลยพันดาว ทุก ๆ ก้าว มีความรัก ความศรัธา มีความหวัง มีความฝันคะ ^___^
1 มิถุนายน 2547 15:23 น. - comment id 278212
เขียนได้ดี มากเลยคะ พี่พันดาว อ่านแล้วเศร้าๆๆ ดี จัง การก้าวเดินที่ไกลสุดขอบฟ้า ไกลสุดความฝัน ขอให้ทุกๆๆก้าว จงเป็นก้าวที่สดใสนะค่ะ แวะมาชื่นชม ผลงาน ค่ะ เยี่ยมจริงๆ
1 มิถุนายน 2547 15:51 น. - comment id 278224
หน้าส่วนตัว
To:
สุดปลายฝัน:
บ้านพันดาว ยินดีต้อนรับเสมอ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม
ผู้หญิงไร้เงา:
ขอบคุณสำหรับกลอนที่ตอบ และ กำลังใจที่มีให้กันเสมอ
1 มิถุนายน 2547 16:00 น. - comment id 278229
To:
แอ๊ปเปิ้ล:
-- แต่ชีวิตก็ซุกซ่อนความสุขเกินกว่าจะหาคำบรรยาย -- ประทับใจจัง... กลอนแต่งเพราะมากครับเปิ้ล... ทุกก้าวที่ไป หมายถึงความเป็นไปของแอ๊ปเปิ้ลผลงาม
1 มิถุนายน 2547 16:57 น. - comment id 278269
เค้าบอกว่าหากจะเก็บความทรงจำนั้นก็ย่อมทำได้ แต่หากจะเก็บเวลานั้นไว้ทั้งหมดคงไม่ไหว ทุกย่างก้าวของเราไม่ว่าจะพบกับอะไร มันเป็นทุกรอยเท้า รอยความทรงจำที่มีความหมายนับนิรันดร์ จ๊ะ แวะมาอีกรอบนะพันดาว เอาเพลงมาฝากไว้เป็นกำลังใจในวันท้อนะ ดูแลตัวเองรักษาสุขภาพด้วยนะ ไม่ค่อยได้เมล์ไม่เล่น ช่วงนี้อ่านกลอนพันดาวแทนก่อนนะ ^__^ หวังเสมอว่าพันดาวจะสบายดี เหม่อมองไปจนสุดปลายฟ้า อยู่บนทางที่ยังสับสน ชีวิตคนเวียนวกวน หนีไม่พ้นต้องทนสู้ แต่ละคนมุ่งสู่จุดหมาย เพื่อจะให้ได้ดังหวังบ้างล้มลงตรงข้างทาง พลังแห้งเหือดหายไป * อยากเป็นเหมือนเปลวเทียนส่อง ให้เห็นเป็นทางอยากเป็นเหมือสะพานข้ามฝั่ง ส่งใจเสริมกำลังให้เธอนั้นก้าวเดินต่อไป **เหนื่อยก็พักเอาแรงจะมัวท้อทำไม บนหนทางยังมีคนเหมือนเรา ในเมื่อยังมีลมหายใจก้าวไปให้สุดกำลัง ก้าวเดินไป ไม่หวั่นขวากหนาม ข้ามลำธารไม่หวั่นภูผามาร่วมเป็นกำลังใจ ทางแสนไกลร่วมฟันฝ่า เกิดเป็นคนจงอย่าหยุดยั้งเพื่อนเดินทางจงอย่าอ่อนล้า มาร่วมเป็นกำลังใจจุดหมายคงอยู่ไม่ไกล
1 มิถุนายน 2547 17:07 น. - comment id 278274
พันดาวววว.......... วาแวะมาเยี่ยมนะ ที่จริง มีบทนึง วาเขียนไว้ ชื่อ รอยเท้าบนผืนทราย จำไม่ได้ ว่าเคยให้อ่านไปรึยัง อ่านบทนี้ ของพันดาว แล้วเลยคิดถึงมันขึ้นมา คิดถึงพันดาวนะ เพื่อนเลิฟ
1 มิถุนายน 2547 17:26 น. - comment id 278293
พี่พันดาวแต่งกลอนได้เพราะ และลึกซึ้งเสมอนะคะ บทกลอนมีความงดงามมากมาย ปลาวาฬชอบ และมาทักทายนะคะ
1 มิถุนายน 2547 17:34 น. - comment id 278304
To:
ฟ้าสีคราม:
ใช่ก้าวทุกก้าวจะเป็นก้าวที่สดใส... แม้หนทางยังอีกไกล.. ดีใจที่มาเยี่ยมและชอบกลอนของพันดาว
แอ๊ปเปิ้ล:
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ มีความหมายต่อพันดาว ทุกรอยเท้าที่ผ่านไป คือร่องรอยความทรงจำ... แอ๊ปเปิ้ลดูแลตัวเองเช่นกันน่ะ รอยเท้าของวันเก่าหยุดลงแล้ว ขอให้รอยเท้าวันเก่าเป็นแค่ รอยความทรงจำ อย่าเสียใจ อย่าจมอยู่กับสิ่งนั้น แค่หันกลับไปมอง แต่ก็พร้อมที่จะก้าวเดินต่อไป...
ถนนสายเก่า:
วา เป็นอย่างไรบ้าง อย่าหักโหมกับงานมากนัก คิดถึงเช่นกัน ถนนสายเดิม สายเก่า รองเท้าคู่เดิม ไม่เปลี่ยน...
1 มิถุนายน 2547 17:38 น. - comment id 278306
To:
ปลาวาฬ:
เราข้ามไปได้อย่างไร... ขอบคุณ ... ที่ติดตาม และสัมผัสได้ถึงกลอนพันดาวน่ะ
1 มิถุนายน 2547 20:57 น. - comment id 278434
มาทักทายนะคะ วันนี้มาเศร้าเลย แต่เป็นความเศร้าและเหงาๆที่อ่อนโยนเหมือนเดิมเลยค่ะ เหมือนที่คุณพันดาวเคยปลอบนางฟ้าไว้ ในเส้นทางของความรักยังมีอุปสรรคอีกมากมาย บางคู่ฝ่าฟันไปได้ แต่บางคู่ก้อต้องหยุดพักกลางทาง เก็บความทรงจำดีๆไว้แล้วเปิดหัวใจรับความสุขครั้งใหม่อีกครั้งค่ะ ชีวิตที่ขาดรักเหมือนไม่ใช่ชีวิตเนอะ คิดถึงเสมอค่ะ
1 มิถุนายน 2547 21:00 น. - comment id 278437
ดีค่ะ..อากาศดี ๆ น่านอน ฝนตกบ่อย รักษาสุขภาพด้วยนะ เดี๋ยวไม่สบายเอา...
1 มิถุนายน 2547 21:21 น. - comment id 278462
กลอนไพเราะจับใจจังเลยค่ะ อ่านแล้วทำให้คิดถึงความรักของตัวเอง ว่าสุดท้ายหัวใจจะต้องเริ่มต้นเดินทางยาวไกลอีกครั้งหรือไม่ ชอบมากค่ะกลอนนี้ ขออนุญาตเก็บไว้นะคะ
1 มิถุนายน 2547 22:42 น. - comment id 278535
แม้จะเป็นก้าวเล็กๆ .. แต่ก็เป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่ของชีวิตนะคะ ... เพราะมากๆๆ พี่พันดาวแต่งได้ดีมากเลย สื่ออารมณ์ได้ดีเลยค่ะ .. อ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจเยอะเลย ... แวะมาทักทายค่ะ
1 มิถุนายน 2547 22:44 น. - comment id 278536
To:
นางฟ้า:
ใช่... ชีวิตที่ขาดความรัก เหมือนขาดอะไรไปอย่างน่ะ คิดถึงเช่นกันน่ะ เก็บเป็นความทรงจำที่ดีไว้ และพร้อมกับการเริ่มต้นใหม่กับใครซักคน...
mimmy:
รักษาสุขภาพ ทั้งกายและใจเช่นกันน่ะ
เพียงคนเดียว:
ขอให้เป็นการเดินทางไกล ที่พบเจอแต่สิ่งดีดีน่ะ ...
1 มิถุนายน 2547 22:46 น. - comment id 278539
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เหลือเพียงแต่สายลมและกาลเวลา ค่อย ค่อย พัดพาเม็ดทรายมาทับถม ยิ่งนานวัน รอยเท้าบนผืนทราย ยิ่งจมลง สักวันคงลบรอยเท้าออกจากทราย....... ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ แต่งเองเลยน่ะเนี่ย สามารถป่ะ ตอนแรกรู้อยู่ล่ะว่ากำนันต้องโพสเรื่องนี้ชัวร์ เราเลยแต่งไว้โพสตอบโดยเฉพาะเลยน่ะเนี่ย...... ไปดีกว่า ลิงเรียกล่ะ ...... ดาวพันดวง (เซียน เคอ ซิง)
1 มิถุนายน 2547 23:04 น. - comment id 278550
To:
A-Z/ดาวพันดวง:
แต่งเก่งจัง ขอบคุณน่ะ รู้ได้ไงว่า พันดาวจะแต่งเรื่องแบบนี้ ว่าแต่ทำไมต้อง ลิงเรียกล่ะ..?? รอยเท้าจะค่อยๆ จางลงน่ะ
2 มิถุนายน 2547 00:58 น. - comment id 278638
เพิ่งเข้ามาอ่านงานของคุณพันดาวครั้งแรกค่ะ แต่ชอบ และ สะดุดใจเลยนะคะ แวะมาทักว่าชอบค่ะ .................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน
2 มิถุนายน 2547 01:41 น. - comment id 278648
To:
ลี่...ชวนมาเยือน:
ยินดีต้อนรับสู่บ้านพันดาว ดีใจที่เราได้มา จะติดตามงานของลี่เช่นกันน่ะ ดีใจที่ชอบกลอนพันดาว
2 มิถุนายน 2547 09:57 น. - comment id 278734
To:
กระดาษกาว:
ขอโทษน่ะ ที่ตอบข้ามไป ใช่ก้าวเล็กๆ แต่ยิ่งใหญ่ เป็นกำลังใจให้ก้าวเดินไปเจอสิ่งที่ดีน่ะ...
2 มิถุนายน 2547 11:57 น. - comment id 278774
ภาพสวย.. เขียนซึ้ง... คนอ่านเลย..มานั่งทำตาปรอย ๆ...
2 มิถุนายน 2547 15:29 น. - comment id 278897
มีแฟนรึยังค่ะ เป็นแฟนฉันเอามั้ย... เพราะค่ะเพราะ....
2 มิถุนายน 2547 17:41 น. - comment id 278985
To:
ภูตะวัน:
สว่างไสว จากแสงของตะวัน... เปิดรับแสงแรกแห่งตะวันแล้วรู้สึกดีจัง
3*2=6
ขอบคุณครับ ที่แวะมา พันดารามีแต่แฟนคลับประจำบ้านพันดาว ... อิอิ
3 มิถุนายน 2547 00:06 น. - comment id 279132
ตามมาอ่านตามคำของภูตะวัน อ่านหลายๆบทที่ผ่านมา สมกับคำที่ภูตะวันเขาชมเป็นกลอนครับ เยี่ยมจริง ๆ :)
3 มิถุนายน 2547 00:39 น. - comment id 279139
To:
น้ำตาซาตาน:
ยินดีต้อนรับสู่บ้านพันดาว ดีใจที่ชอบ ต้องขอบคุณ ภูตะวัน ที่ทำให้เราได้เพื่อนใหม่ๆแล้วล่ะ...
3 มิถุนายน 2547 12:49 น. - comment id 279292
ทำไม น่ะ ทำไม เธอถึงแต่งกลอนได้โดนใจขนาดนี้ ทำให้ใครคนหนึ่ง...ต้องเผลอ...แอบเก็บกลอนของเธอไว้ทุกที และแล้ววันนี้คงละเมออีกที เกี่ยวเก็บกลอนกานต์นี้ไว้อีกอัน
3 มิถุนายน 2547 13:23 น. - comment id 279318
To:
poet_p:
ดีใจน่ะ ที่เขียนกลอนโดนใจ... ขอบคุณที่แวะมาอ่านเสมอ
4 มิถุนายน 2547 12:16 น. - comment id 279841
รอยเท้าของเธอรอยเท้าของเรา รอยเท้าของใครต่อใครบนพื้นทรายขาว รอยเท้าของเขาคนนั้นมันอยู่ไหน รอยเท้าที่เรากว้าเดินไป มันคงจะจากหายไปพร้อมกับทราบและสายลม คุณพันดาวเข้าใจเขียนมากเลยค่ะ....ไม่เคยเข้ามาอ่าน..ได้แต่ฟังเรื่องราวของคุณจากเพื่อนรักที่ชื่อฟ้าสีครามค่ะ.........พอได้เข้ามาอ่านเลยชอบค่ะคุณเขียนได้มีความหมายดีมากค่ะ.......
4 มิถุนายน 2547 12:44 น. - comment id 279854
To:
รอยเท้าถ้าอยู่บนผืนทราย มักหายไปกับสายลม กระแสคลื่น ตามวันเวลา... ขอบคุณที่แวะมา ขอบคุณที่มาฟังเรื่องเล่าของวันเวลา.
14 มิถุนายน 2547 15:03 น. - comment id 282725
อีกคราว... สำหรับการเริ่มต้นเดินทางยาวของหัวใจ
พันดาว
รอยเท้า บอกเรื่องเล่าของการเดินทาง
น้ำค้าง บอกนิยามของความอ่อนไหว
ปราสาททราย บอกความฝันฉันที่จากไป
คลื่นทะเล เสมือนหัวใจ ที่เปลี่ยนแปลงไป ของใครบางคน
..........................
พี่พันดาวกระดานของโทษนะค่ะ...ที่มาโต้คลื่นช้าไปหน่อย.........(คุกเข่า)........
...............................
ฉันยืนมองรอยเท้า.......ที่ผ่านมา
มองเวลาสำหรับการเดินทางของชีวิต
ทะเลเลือนท้องฟ้าเคลื่อนโลกลิขิต
ชีวิตหนึ่งเดินทางไปเริ่มต้นกับหัวใจที่ยาวนาน
........
กระดานชอบกลอนพี่พันดาวค่ะ...เพราะมากเลยพะยะค่ะ
14 มิถุนายน 2547 15:47 น. - comment id 282728
To:
กระดาน:
ลุกขึ้นได้... (ทำไมต้องพะยะค่ะ)
ไปโต้คลื่นที่ไหนมาซะนาน... อิอิ ไม่เป็นไรๆ การเดินทางยังอีกยาวไกล... ขอบคุณที่มาปิดท้าย...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด