ฉันไม่เคยรู้จักความรักนั้น ไม่รู้มันจะเป็นเช่นอย่างไหน ไม่เคยคิดจะมองนึกถึงใคร ไม่มีใจให้ใครเลยสักคน จนวันหนึ่งค้นพบความรู้สึก ที่ต้องนึกต้องเพ้อช่างสับสน ตั้งแต่วันฉันได้พบใครบางคน เหมือนต้องมนต์คำสาปจากในใจ พยายามเข้าหาพารู้จัก พยายามไปทักจนสงสัย ไม่เคยรู้เคยคิดเธอมีใคร นั่งในใจเธอแล้วอยู่ข้างกาย ตั้งแต่รู้เรื่องนี้ถึงกับซ็อก ฉันแทบน็อกหัวใจแตกแยกสลาย ต้องทนเจ็บทนปวดแทบเจียนตาย อกหักนี้มลายทั้งหัวใจ แต่อย่างน้อยก็ได้ชื่อว่าเคยรัก เคยรู้จักรักนั้นคือการให้ ให้ใจไปไม่คิดหวังสิ่งใด ไม่เป็นไรแค่ได้รักเธอก็พอ ถ้าฉันย้อนเวลากลับไปได้ จะคิดรักเธอใหม่จะวอนขอ แม้ต้องพบผิดหวังฉันจะรอ ขออกหักดีกว่ารักไม่เป็้น
17 มิถุนายน 2547 17:38 น. - comment id 286274
แม้หากย้อนเวลาเพื่อหารัก ฉันก็จักให้เหมือนเดิมที่เริ่มใหม่ คือมีเธอเสมอสี่ห้องใจ แม้ว่าผลสุดท้ายใจเธอลืม *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
18 มิถุนายน 2547 10:23 น. - comment id 286539
อกหักดีกว่ารักไม่เป็น แต่อกหักทุกเย็นรักไม่เป็นดีกว่า....
7 เมษายน 2548 19:01 น. - comment id 414402
เป็นกลอนที่น่ารักมาก
7 เมษายน 2548 19:02 น. - comment id 414403
คงเศร้ามากสินะที่เขาทิ้งไป เสียใจด้วยนะ