ฉันไม่เคยรู้จักความรักนั้น
ไม่รู้มันจะเป็นเช่นอย่างไหน
ไม่เคยคิดจะมองนึกถึงใคร
ไม่มีใจให้ใครเลยสักคน
จนวันหนึ่งค้นพบความรู้สึก
ที่ต้องนึกต้องเพ้อช่างสับสน
ตั้งแต่วันฉันได้พบใครบางคน
เหมือนต้องมนต์คำสาปจากในใจ
พยายามเข้าหาพารู้จัก
พยายามไปทักจนสงสัย
ไม่เคยรู้เคยคิดเธอมีใคร
นั่งในใจเธอแล้วอยู่ข้างกาย
ตั้งแต่รู้เรื่องนี้ถึงกับซ็อก
ฉันแทบน็อกหัวใจแตกแยกสลาย
ต้องทนเจ็บทนปวดแทบเจียนตาย
อกหักนี้มลายทั้งหัวใจ
แต่อย่างน้อยก็ได้ชื่อว่าเคยรัก
เคยรู้จักรักนั้นคือการให้
ให้ใจไปไม่คิดหวังสิ่งใด
ไม่เป็นไรแค่ได้รักเธอก็พอ
ถ้าฉันย้อนเวลากลับไปได้
จะคิดรักเธอใหม่จะวอนขอ
แม้ต้องพบผิดหวังฉันจะรอ
ขออกหักดีกว่ารักไม่เป็้น
17 มิถุนายน 2547 17:38 น. - comment id 286274
แม้หากย้อนเวลาเพื่อหารัก ฉันก็จักให้เหมือนเดิมที่เริ่มใหม่ คือมีเธอเสมอสี่ห้องใจ แม้ว่าผลสุดท้ายใจเธอลืม *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*

18 มิถุนายน 2547 10:23 น. - comment id 286539
อกหักดีกว่ารักไม่เป็น แต่อกหักทุกเย็นรักไม่เป็นดีกว่า....

7 เมษายน 2548 19:01 น. - comment id 414402
เป็นกลอนที่น่ารักมาก

7 เมษายน 2548 19:02 น. - comment id 414403
คงเศร้ามากสินะที่เขาทิ้งไป เสียใจด้วยนะ
