หน้าส่วนตัว
ฉันรู้จักความรักแค่คำบอกเล่า
ไม่เคยได้สัมผัสแม้เพียงเงาที่เล่าขาน
ฉันสัมผัสได้แค่เพียงรักเป็นโลกแห่งนิทาน
จึงมีชีวิตที่เนิ่นนานเดียวดายตามลำพัง.....
ไม่จำเป็นฉันไม่แตะต้องความรู้สึกของใคร
ขอเพียงแค่เก็บเรื่องราวของหัวใจสักครั้ง
ทำได้แต่กักขังตัวเองไม่ให้รับรู้ชีวิตที่ผุพัง
จึงมีลมหายใจเพื่อรับฟังความจริงที่ผ่านเข้ามา
ได้แต่เพียงกอดหัวใจตัวเองเอาไว้
รับรู้ว่าเรื่องราวที่เป็นไปด้วยความชินชา
หยุดแล้วกับความรักที่พยายามค้นหา
ไม่อยากอยู่กับมันทุกเวลาในความรู้สึกที่ร้าวราน
จึงได้ใช้หัวใจอย่างไม่มีอดีต
ไม่มีรอยขีดของความรักที่ร้าวฉาน
เลือกที่จะรักได้เลิกได้แบบไม่ทรมาน
ไม่อยากมีหัวใจให้กับวันวานความเจ็บช้ำที่บันทอนหัวใจ
โลกแห่งความฝัน 5 ก.ค. 2547 15:36 น. - ID 56523 
1670
4
0
5 กรกฎาคม 2547 20:10 น. - comment id 293711
เจ็บเหลือเกิน เหนื่อยเหลือเกิน ใจดวงนี้ ปวดร้าว เจ็บชา ไม่เหลือดีเธอรู้ไหม ยัดเยียดความเจ็บปวดซ้ำ จนสาใจ สะใจไหม พอหรือยัง เธอคนดี กะให้ตายทั้งเป็นเลยใช่ไหม ยังรั้งฉันไว้ทำไม ในเมื่อเธอก็ไม่เหลือใจอยู่ตรงนี้ ปล่อยฉันไปได้หรือยังเธอคนดี หรือยังทำให้คน คนนี้ เจ็บไม่พอ ฯ แวะมาทำความรู้จักครับ เห็นคุณเขียนกลอนได้โดนใจเมกดี ยังไง ๆ ก็ขอเป็นเพื่อนกลอนของคุณด้วยคนนะครับ
5 กรกฎาคม 2547 20:46 น. - comment id 293725
กอดหัวใจตัวเราเองไม่เกรงใคร ด้วยว่าใจยังไม่ใฝ่รักใครเขา เจ็บเหลือกล่าวกับกาลก่อนตอนมีเรา จึงคอยเฝ้าดวงใจมิให้แล กับผู้ใดเยี่ยมกรายหมายชิดเชิญ เราคอยเอื้อให้กันมั่นรักแท้ เพียงน้องพี่ในใจใฝ่ดูแล ด้วยว่ารักที่จะแคร์แค่เพื่อนกัน *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
6 กรกฎาคม 2547 12:23 น. - comment id 293982
ไพเราะมากคะ กลอนของคุณเพราะทุกบทกลอนเลยนะคะ ชื่นชอบ คะ เก็บหัวใจไว้ชดเชยในวันที่อ่อนแอ ให้ความห่วงใย ทดแทนคืนวันที่ห่างไกล แม้วันนี้มีเพียงความอ้างว้า ก็ตาม ให้วันเวลานำพา ความหวั่นไหว และ ความเงียบเหงาเดินจากไป อย่างช้า ช้า แวะมาชื่นชม และเป็นกำลังใจให้นะคะ
6 กรกฎาคม 2547 12:35 น. - comment id 293985
ขอบอกว่า เพราะมากเลย ถ้อยคำสวยงามมาก กระดาน ฝีมือๆๆ กลอนบทนี้ชอบมากเลย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
