ฟังคำกลอนอ้อนรักสลักจิต อยากเนรมิตโลกหยุดก่อนแล้วย้อนหลัง จะคุกเข่าตรงหน้าให้รับฟัง แล้วรินหลั่งภาษารักจากหัวใจ เธอคนเดียวเท่านั้นที่มั่นรัก แรกประจักษ์พบกันไม่หวั่นไหว ถนอมรักถนอมรู้มากเกินใคร ซึ้งเหลือใจในกมลคนเดินทาง.. ความหวังดีมีให้ไม่สิ้นสุด มิเคยหยุดห่วงใยในทุกสถาน แม้ชีวิตผ่านมาทุกข์ทรมาน ยังชื่นบานด้วยรักสลักใจ จ๊ะเอ๋...มากลับความคิดถึงและอยากจะบอกว่าขอบคุณ น้องๆทุกคนที่เป็นห่วงพี่ดอกแก้วค่ะ กลับมาอ้อนรักน้องๆกันต่อแย้วค่ะ
พี่ดอกแก้ว 14 ก.ค. 2547 07:16 น. - ID 57234 
1216
19
0
14 กรกฎาคม 2547 07:40 น. - comment id 298027
หน้าส่วนตัว
เรนอ้อนบ้างดิคะ..
ไม่รู้หล่ะ ..ก็เรน..คิดถึง..
จำได้ว่า .ครั้งหนึ่ง..
ตราตรึง ..ในความ ..ทรงจำ..
ความเมตตา..ที่ได้..
ยิ่งใหญ่ ..และสุขล้ำ..
เด็กกาละแม..ตัวดำ..
จดจำ ..ความรู้สึก ..ดี๊ดี..
..เรน..คิดถึง.. นะคะ..
14 กรกฎาคม 2547 08:07 น. - comment id 298028
..^_^.. อ้อนด้วยคน ..^_^..
14 กรกฎาคม 2547 08:42 น. - comment id 298038
มาอ้อนว่ารักและห่วงใย เสมอมาค่ะ รักษาใจแสนงาม รจนางานล้นสาระฝากน้องๆนะคะ รักและชื่นชมเสมอไปค่ะ
14 กรกฎาคม 2547 09:15 น. - comment id 298051
หายไปนานคงเข้าญานฝึกมาปาก
ฺิมาถึงฝากคำหวานขานเรียกหา
เหล่าพี่น้องผู้โหยหา.ถ้อยรจนา
ที่ต่างมาต้อนรับปราชญ์เดินดิน๚ะ๛
size>
14 กรกฎาคม 2547 11:17 น. - comment id 298128
มาเล่นจ๊ะเอ๋ด้วยคนครับ เมื่อเด็ก ๆ เล็ก ๆ ชอบเล่นมากเลย อิอิ พอโตเป็นหนุ่ม ก็กลับมาชอบอีก อิอิ
14 กรกฎาคม 2547 11:49 น. - comment id 298175
สวัสดีครับพี่ดอกแก้ว
ตอนนี้เมกกำลังทำงานและคอยตอบคอมเม้นท์ที่กลอน
ใหม่เมกอยู่นะครับ ยังเหลือสมาชิกอีกหลายท่าน ไม่รู้
ว่าวันนี้เมกจะตอบหมดหรือไม่ เพราะงานก็มีให้ทำตั้งมากมาย
ใจก็อยากตอบของสมาชิก และที่ต้องตอบเพราะต้องการ
อยากพูดคุยกับพี่ ๆ น้อง ๆ เมกแวะมาส่งข่าวแค่นี้นะครับ
ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=3379
14 กรกฎาคม 2547 12:50 น. - comment id 298201
อ้อนออนแอร์อิงอ้างยังรู้รัก แวะมาทักจ๊ะเอ๋เย้รักหวาน สุขสวยสดหมดโลกมาแผ้วพาน โปรยดวงมาลย์ดอกแก้วให้แพร้วเพลิน
14 กรกฎาคม 2547 16:18 น. - comment id 298280
มาอ่านคำอ้อนพร้อมรอยยิ้ม :)
14 กรกฎาคม 2547 16:56 น. - comment id 298296
@...เรนน้อย.. อิอิ...ยิ้มเยอะๆนะจ๊ะ มาออดออ้อนกันเร้ว.. ไม่ว่าวันไหน..วันก่อน ..หรือวันหลัง เรนจังก็ยังคงเป็นเรนจังในใจของพี่ดอกแก้วเหมือนเดิมจ๊ะ..อย่างอแงดิ..อิอิ
14 กรกฎาคม 2547 16:59 น. - comment id 298300
@...รดา... อ้อนอะไรดีล่ะ รู้แต่ว่าวันนี้ประทับใจในการเข้ามาเยี่ยมของรดาน่ะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
14 กรกฎาคม 2547 17:03 น. - comment id 298303
@...น้องพุด... ขอบคุณค่ะ..น้องที่น่ารักและน้ำใจงาม
14 กรกฎาคม 2547 17:07 น. - comment id 298306
@...ฤกษ์... หนุ่มๆนี่ชอบเล่นจ๊ะเอ๋กับใครจ๊ะ? บอกมาเร็ว..
14 กรกฎาคม 2547 17:10 น. - comment id 298310
@...เมกกะ... ขอบคุณในน้ำใจที่ไม่ลืมกัน และที่ติดตามมาทุกบทกลอนค่ะ อิอิ..ขอโทษนะคะที่ตอบสั้นๆ...รีบๆๆๆๆ
14 กรกฎาคม 2547 17:15 น. - comment id 298316
@...อาภาภัส ..และคุณทิกิ ขอบคุณมากค่ะทั้งสองท่านที่แวะมาอ่าน แต่ติดกลอนตอบไว้ก่อนนะคะ...ขออภัยค่ะ..อิอิ
14 กรกฎาคม 2547 19:51 น. - comment id 298365
ฟังคำกลอนอ้อนรักสลักใจ ด้วยรู้ว่ายังห่วงใยในภาษา จึงได้เวียนย้อนกลับรับอุรา กับภาษาอักษราที่สวยงาม *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
14 กรกฎาคม 2547 20:43 น. - comment id 298419
คือคำรักที่ถ่ายทอดจากความรัก แจ้งประจักษ์ต่อดวงใจในอ่อนหวาน เชื่อความรักจักคงมั่นอีกตราบนาน ทุกคืนวันผันผ่านมิเปลี่ยนแปร ^___________^ ยิ้มกว้างสวัสดีค่ะ
14 กรกฎาคม 2547 22:01 น. - comment id 298504
ห่างหายหน้า เนิ่นนาน น้องเงียบเหงา เคยอ่านกลอน ค่ำเช้า เกลานิสัย พี่กลับมา หาเรื่องเล่า เว้าความนัย เป็นโชคชัย ชี้นำ ในทางดี ก็ดีใจมากครับที่พี่กลับมา สร้างความคึกคักให้กับที่นี่อีกครับ
15 กรกฎาคม 2547 14:31 น. - comment id 298889
@...อาภาภัส... เอ่ยบทกลอนอ้อนรักทักทายว่า อยู่ไกลตาเป็นสุขทุกข์ไฉน หลายเพลาที่ห่างไปแสนไกล ส่งบทกลอนแทนห่วงใยมาอ้อนกัน ขอบคุณอีกครั้งค่ะอาภาภัสที่ยังไม่ลืมๆๆๆ
15 กรกฎาคม 2547 14:39 น. - comment id 298895
@...เมกกะ... บทเพลงที่แสนเหงา... ...แค่อยากรู้ว่าฉันเป็นใคร อยู่ตรงไหนของหัวใจเธอ ให้อยู่ใช่ไหม หรือให้ไปดีกว่า ให้เป็นคนครึ่งๆ กลางๆ แก้อารมณ์อ้างว้างแค่บางเวลา รึเปล่า(ใช่ไหม) หรือแค่เหงา ฉันไม่เข้าใจเธอ ... ขอบคุณมากค่ะผู้ชายสีขาว
15 กรกฎาคม 2547 14:47 น. - comment id 298902
@...ผู้หญิงไร้เงา... กลับมาด้วยความรักสลักจิต ความคิดถึงมวลมิตรในน้องพี่ กลับมาสู่ร่มเงาแห่งไมตรี กลับคืนมาตรงนี้..คิดถึงจัง ขอบคุณค่ะน้องตูน
15 กรกฎาคม 2547 14:51 น. - comment id 298907
@...วาพราว... ถ่ายทอดความรักมาหามวลมิตร แนบสนิทใจไว้ให้ถ้วนหน้า เรือนหลังน้อยแห่งนี้ที่พึ่งพา จึงออดอ้อนวาจาว่ารักเอย นานๆจะได้พบ คิดถึงค่ะวาพราว
15 กรกฎาคม 2547 14:55 น. - comment id 298911
@...ชัยชนะ... ห่างหายไปบ้าง แต่ไม่ร้างความคิดถึง กลับมาอีกครั้งหนึ่ง แสนซาบซึ้งที่ยังไม่ลืม ดีใจอยู่คนเดียวรึป่าวเนี่ยชัยชนะ... ขอบคุณนะคะที่ดีใจกับการมาของพี่ดอกแก้ว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
