ยามเมื่อรักพัดผ่าน...ยามเมื่อลมพัดหวล

แอ็ปเปิ้ล

การเดินทางของบางสิ่งที่เข้ามา
แม้จะช้าเกินไปสำหรับการเริ่มต้นในบางสิ่ง
แต่ก็เหลือร่องรอยของบางอย่างไว้
 อยู่ในความทรงจำตลอดกาล
*******************************************
สายลมหนึ่งพัดผ่านเข้ามา
พร้อมไออุ่นที่สัมผัสได้อย่างช้า ๆ จากหัวใจอันอ่อนไหว
อีกครั้งที่ความอ่อนแอ ทิ้งปัญหาให้กับหัวใจ
ดั่งดอกหญ้าในสายลมที่พัดไหว สายลมคือ ใครบางคน
คงมีคำพูดแค่  -- สายเกินไป 
คงมีแค่ คำ ขอบใจ ในความห่วงใยที่มีให้ฉัน
ในส่วนลึกของหัวใจ   เรามีกันและกัน
จะคงอยู่ในความทรงจำ แม้ทางเดินของเรานั้น ไม่มีเธอฉันตลอดเส้นทาง
กลีบลั่นทมลอยร่วงเกลื่อนกระจาย
กลีบหัวใจที่เดียวดายก็ลอยคว้าง
สูดกลิ่นอายของวันเก่าแล้วปล่อยวาง
ล้างน้ำค้างในดวงตา แตะแต้มมิตรภาพตรงกลางใจ
เนิ่นนานสักเท่าไร...เธอยังเป็นใครที่มีค่า
แต่ก็สายเกินไปที่จะบอกว่า...กลับมาเริ่มต้นใหม่..
ฉันมีเพียงรอยยิ้ม ทักทาย พูดจา ถามไถ่ความเป็นไป
เพียงความห่วงใย และกำลังใจ ฉันพร้อมหยิบยื่นให้เมื่อเธอต้องการ
สายลมหนึ่งพัดผ่านออกไป
พร้อมเรื่องราวในหัวใจ...ที่เริ่มเคลื่อนไหวเหมือนถูกไขลาน
แล้วค่อย ๆ หยุดลงเป็นหนึ่งความทรงจำอันอ่อนหวาน
ไม่เสมอไป...ที่ความรัก...ต้องจบลงอย่างร้าวราน
มิตรภาพยังเคลื่อนไหวได้ตลอดกาล...ในหัวใจของผู้รักเป็น				
comments powered by Disqus
  • ข้าวปล้อง

    24 กรกฎาคม 2547 11:59 น. - comment id 301945

    เพราะมาก ๆ เลยค่ะ
  • แก้ม .. ป่อง

    24 กรกฎาคม 2547 12:49 น. - comment id 301960

    วันนี้เธอกลับมา..ยืนอยู่ตรงหน้า
    เพราะเพิ่งรู้ตัวว่า...รักที่มีค่าอยู่กับฉันคนนี้
    อยากให้กลับไปรักกัน...เหมือนวันคืนเก่าเหล่านั้นที่มี
    ที่ยิ้มให้เธอวันนี้..เป็นเพราะฉันยินดีที่เธอเข้าใจ
     
                                                    
    แต่ฉันเลือกที่จะลา
    แม้ว่าความรู้สึกจะไม่เคยเลือนค่า..ยังคงเดิมตลอดมากับรักที่ให้
    ที่รอคอยวันนี้..ก็เพื่อบอกเธอว่ารักดี ๆ มันมีค่าอยู่ตรงนี้..ที่หัวใจ
    และที่ฉันไม่อาจกลับไป..เป็นเพราะเธอไม่คู่ควรกับความรักยิ่งใหญ่..จากใครสักคน
    
    
    
    ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
    
    แก้ม .. แวะมาทักทาย .. พร้อมรอยยิ้มค่ะ
    
    
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    24 กรกฎาคม 2547 12:50 น. - comment id 301961

    สวัสดีคะ..ข้าวปล้อง
    ขอบคุณมากคะ ที่แวะมาและชื่นชมบทกลอน
    สบายดีหรือเปล่า ไม่ค่อยได้เห็นกลอนข้างปล้องเลยคะ  จะรออ่านนะคะ..^_____^
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    24 กรกฎาคม 2547 13:13 น. - comment id 301968

    แม้เราต่างกลับมายืนตรงที่เก่า
    มาผูกเรื่องเล่าของนิทานบางตอนที่ขาดหาย
    มาเก็บภาพวันวาน...มาเก็บเศษรักที่เคยแตกกระจาย
    แต่ที่สุดของหัวใจ...เราต่างก็เป็นได้แค่เพื่อนที่ดี
    
    
    ขอบคุณแก้มป่องมาก ๆ คะ
    ที่แวะมาทักทาย แถมฝากกลอนเพราะซึ้ง ๆ
    ให้แง่คิดอีกด้วย  ดีใจจังเลย ^_______^
    
  • เมกกะ

    24 กรกฎาคม 2547 13:28 น. - comment id 301970

    สวัสดีครับน้องแอ๊ปเปิ้ล
    สายลมคือพี่เมกได้มั้ย  อิ_อิ  ชักอยากจะเป็นสายลมซะแล้วเมก  ถ้าเมกเป็นสายลมนะ
    รับรองจะไม่ได้เดียวดายในการเดินทาง  อิ_อิ  
        อืมสายลมที่เป็นเพียงสายลม  ไม่น่าร้าวรานเลยนะ  ขอให้ร่มเย็นเพราะสายลมนะครับ  
    
    อาจเป็นเพราะฉันไม่เคยรักใคร 
    มีเพียงเธอคนเดียวใจเท่านั้น 
    มีเพียงเธอที่เป็นคนสำคัญ 
    จึงได้รักเธอคงมั่นตลอดมา 
    
    แต่ฉันคงไม่ใช่คนเดียวของเธอ 
    ไม่ใช่คนเลิศเลอนักหนา 
    ไม่ใช่คนที่อยู่ในสายตา 
    ไม่มีค่าพอให้เธอจดจำ 
    
    เธอถึงไม่เคยที่จะแคร์ 
    รู้ไหมว่าฉันท้อแท้แค่ไหน 
    รักเธอแต่เธอไม่เคยจะใส่ใจ 
    เจ็บปวดมากรู้ไหมคนดี ฯ
    
    ~♥:*:♥:*:♥:* ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛คนในนิยาย๛ll *:♥:*:♥:*:♥~
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    24 กรกฎาคม 2547 14:06 น. - comment id 301978

    ขอบคุณพี่เมกมาก ๆ คะ...แวะเข้ามาให้กำลังใจ ถามฝากกลอนเพราะ ๆ ให้อีกถ้าพี่เมกเป็น     สายลม ก็คิดว่าคงเป็นสายลมแห่งความเหงาคะ  เพราะพี่เมกชอบแต่งกลอนเหงา 
    กลอนคิดถึง...เศร้า..ปะปน อิอิ....ตอนนี้รู้สึกอบอุ่นดี ขอสายลมที่ไม่หนาวมาก แค่พอพัดไหวให้หัวใจรู้สึกดีบ้างก็พอ ^___^
    
  • 11040 ดอกไม้เหล็ก

    24 กรกฎาคม 2547 15:51 น. - comment id 301989

    เพราะมากค่ะน้องเปิ้ล ขอบใจมากนะจ๊ะสำหรับบทกลอนนี้ให้พี่
  • เมย์ จ้า

    24 กรกฎาคม 2547 15:53 น. - comment id 301990

    เพราะมาก ๆ เลยจ้าเปิ้ล อิอิ ไว้วันหลังเราจะมาฝากกลอนของเราไว้ให้อ่านน้า
  • นาคน้อย

    24 กรกฎาคม 2547 15:54 น. - comment id 301991

    หนุ่มน้อยผู้น่ารักมาโหวตให้นะจ๊ะ
  • เจเจคุง

    24 กรกฎาคม 2547 17:00 น. - comment id 301997

    เพราะดีจังเลย
  • srivijitra

    24 กรกฎาคม 2547 17:40 น. - comment id 302002

    สายลมหนึ่งพัดผ่านออกไป
    พร้อมเรื่องราวในหัวใจ...ที่เริ่มเคลื่อนไหวเหมือนถูกไขลาน
    แล้วค่อย ๆ หยุดลงเป็นหนึ่งความทรงจำอันอ่อนหวาน
    ไม่เสมอไป...ที่ความรัก...ต้องจบลงอย่างร้าวราน
    มิตรภาพยังเคลื่อนไหวได้ตลอดกาล...ในหัวใจของผู้รักเป็น
    
    ชอบช่วงสุดท้ายมากที่สุดค่ะ เพราะมาก
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    24 กรกฎาคม 2547 18:31 น. - comment id 302011

    ลมไม่เลือกพัด......
    มีทั้งกลิ่นไม่ดีและกลิ่นจรุงใจ
    แต่เราเลือกได้
    แอ๊บเปิ้ลเลือกเอากลิ่นหอมมาฝากได้งดงาม ชื่นชมจริง ๆ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 กรกฎาคม 2547 19:32 น. - comment id 302035

    เนินนานสักเท่าไหร่
    เธอยังเป็นคนของใจที่มีค่า
    แม้จะให้กาลเวลาพาไปสักกี่เพลา
    รักยังคงสวยงามเสมอมาที่มีเรา
    
    *-*ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยจ๊ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลย คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆด้วยจ๊ะ หายไปนานเลย สบายดีไหมจ๊ะ*-*
  • ชัยชนะ

    25 กรกฎาคม 2547 20:47 น. - comment id 302253

    เก็บเรื่องความทรงจำ
    งดงามล้ำไม่สลาย
    เรื่องราวมีมากมาย
    เรียงรายร้อยด้วยใจงาม
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    26 กรกฎาคม 2547 09:44 น. - comment id 302340

    สวัสดีคะ..พี่ดอกไม้เหล็ก
    ดีใจจังที่พี่ชอบ...แอ็ปเปิ้ลฝากบอกขอบคุณพันดาวให้แล้วคะ
    ยังไงรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
    
    สวัสดีจ๊ะ..เมย์ และ ชาติ
    ไง...วันนี้พานายตัวแสบมาด้วยเหรอ
    ไม่ได้เจอกันตั้งนาน คิดถึงจังเลย
    ว่าง ๆ นัดกันไปเที่ยวทะเลบ้างนะ อิอิ
  • ฟ้าสีคราม & กล้าตะวัน

    26 กรกฎาคม 2547 10:52 น. - comment id 302351

    สวยงามในความหมายมากเลย แอ็บเปิ้ล 
    
    เพราะมากค่ะ น่ารักในความหมายจัง 
    
    ชอบท่อนนี้ จัง คะ 
    
    
    สายลมหนึ่งพัดผ่านเข้ามา
    พร้อมไออุ่นที่สัมผัสได้อย่างช้า ๆ จากหัวใจอันอ่อนไหว
    อีกครั้งที่ความอ่อนแอ ทิ้งปัญหาให้กับหัวใจ
    ดั่งดอกหญ้าในสายลมที่พัดไหว สายลมคือ ใครบางคน
    
    
    แวะมาชื่นชมจ้า พี่ล้านดาว ไม่ได้ บังคับให้มานะครั้งนี้ ฟ้าสีคราม มาด้วยหัวใจ เลยรู้เปล่า อิอิ คิดถึงนะ 
    
    
    
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    26 กรกฎาคม 2547 12:15 น. - comment id 302359

    สายลมหนึ่งพัดผ่านเข้ามา
    พร้อมไออุ่นที่สัมผัสได้อย่างช้า ๆ จากหัวใจอันอ่อนไหว
    อีกครั้งที่ความอ่อนแอ ทิ้งปัญหาให้กับหัวใจ
    ดั่งดอกหญ้าในสายลมที่พัดไหว สายลมคือ ใครบางคน
    
    ฟ้าสีครามจ๋า...ถ้าชอบท่อนนี้นะ
    ต้องไปขอบคุณพันดาวเค้า...พี่ล้านดาวของจอย
    เค้าแต่งให้ อิอิ..ขอบคุณนะที่แวะมาอ่านจ๊ะ
    คิดถึง..วันหลังมาคุยกันใหม่นะ
  • แอ็ปเปิ้ล

    26 กรกฎาคม 2547 14:38 น. - comment id 302370

    ขอบคุณ เจเจคุง คะ เพิ่งเคยได้ยินชื่อนี่นะคะ
    ยินดี ที่เห็นเพื่อนใหม่ ๆ เค้ามาเยี่ยมบ้านแอ็ปเปิ้ลคะ
    
    Srivijitra  ขอบคุณนะคะที่ชอบกลอนแอ็ปเปิ้ล
    บทสุดท้ายนะ...ตั้งใจแต่งมาก ๆ คะ รวมถึงทุกบทด้วยละ
    เพราะบทแรก ๆ เค้าเขียนไว้ดี เด๊วเสียชื่อ อิอิ...
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    26 กรกฎาคม 2547 15:04 น. - comment id 302372

    สวัสดีคะพี่ตูน...ผู้หญิงไร้เงา
    แอ็ปเปิ้ลไม่ได้หายไปไหนนะ...วน ๆ เวียน ๆ อยู่แถวนี้ละ อิอิ
    ช่วงนี้ไม่ค่อยได้แต่งกลอนบ่อย คอยตามอ่านกลอนเพื่อน ๆ อยู่คะ
    thaipoem มีปัญหาคะ แต่ยังไงก็ยังคิดถึงพี่สาวเสมอเลย
    
    สวัสดีคะ..พี่ฤกษ์
    วันนี้ไม่มาป่วนกลอนเปิ้ลแฮะ...
    ปกติจะบรรยายได้ออกอรรถรสมากเลย อิอิ
    ขอบคุณนะคะ..ลมไม่เลือกที่จะพัดพากลิ่นมา
    แต่เราก็เลือกที่จะสูดกลิ่นดีดีไว้ละกันคะ
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    26 กรกฎาคม 2547 15:11 น. - comment id 302373

    สวัสดีคะ..ลุงชัยชนะ
    เอากลอนมาฝากเพราะเหมือนเดิมเลยนะคะ
    
    เก็บเรื่องความทรงจำ
    งดงามล้ำไม่สลาย
    เรื่องราวมีมากมาย
    เรียงรายร้อยด้วยใจงาม
    
    เพราะจังเลย...หลานเปิ้ลไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมที่บ้านลุงชัยเลย
    ช่วงนี้งานเยอะ..ปวดกระบาลจังเลย..สบายเปล่าคะ
    รักษาสุขภาพด้วยละกัน คิดถึงนะคะ ^_____^
    
  • รุ้งสวรรค์

    30 กรกฎาคม 2547 19:26 น. - comment id 303022

    ความรักไม่เคยจากหายไปจากใจ
    แต่สิ่งที่หายไปคือความเหมือนเก่า
    เพราะต่อจากนี้จะไม่มีสองเรา
    แต่ความรักของฉันก็ยังคงอยู่
  • แอ็ปเปิ้ล

    31 กรกฎาคม 2547 15:47 น. - comment id 303372

    ความรักของฉันยังอยู่ที่เดิม
    แม้บางสิ่งจะเปลี่ยนแปรเพิ่มเติมหรือขาดหาย
    ตราบพระอาทิตย์ยังขึ้นและตก ดวงดาวยังทอแสงพร่างพราย
    หากจะมีสิ่งใดที่หล่นหาย...ความรักจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่ดับไปในจักรวาล
    
    ขอบคุณไหนนะ ที่แวะมาอ่าน เป็นไงบ้าง
    สบายดีเปล่า  คิดถึงนะ....
    
  • พันดาว

    2 สิงหาคม 2547 11:34 น. - comment id 304293

    พันดาว มาอ่านบทกลอนร่วมบทนี้...
    แต่งได้เพราะจังเปิ้ล ลึกซึ้ง...
    -----
    สายลมแม้จะไม่พัดหวน...
    บางสิ่งที่แม้นจะผ่านไป.. จากไป.. 
    แต่ยังคงมีคุณค่าในความทรงจำ... 
    ... และ ใช่... ความรักเป็นสิ่งสุดท้ายที่ดับไปในจักรวาล
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    3 สิงหาคม 2547 14:14 น. - comment id 305011

    สวัสดี..พันดาว..
    สายลมพัดผ่านไปแล้วในวันนั้น
    พัดเอาความรักของฉันหล่นหายไปพร่างพรายบนปลายฟ้า
    ทุกครั้งที่ฝนตก...ความทรงจำเหงา ๆ ก็ก่อตัวขึ้นมา
    นั่นคงเพราะ..ความรักที่สายลมพัดขึ้นไปบนฟ้าหล่นลงมาบนผืนดิน
    
    ขอบคุณนะที่แวะมาอ่าน อ้อ..ขอบคุณที่ช่วยแต่งบทแรก ๆ ให้ด้วย
    ฟ้าสีครามชมใหญ่เลย อิอิ... ^______^ 
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน