... ล่วงกาลผ่านวานนั้นจนวันนี้ ทุกข์ที่มีทั้งสิ้นจึงเสี้ยมสอน ว่าชีวิตใช่งดงามดั่งละคร ดีดั่งตอนที่สุขสนุกใจ เมื่อชีวิตมีเรื่องราวก้าวผ่านพบ มีทุกวันงามสงบก็หาไม่ ต้องมีบ้างทางลงเหวฝ่าเปลวไฟ และวันใจแหลกยับกับวันวัย เมื่อมีสุขวันทุกข์ก็ปล่าวแปลก วันใจแหลกความสุขก็ร่ำไห้ วันใจท้อความทะนงก็ปลงใจ จะมีวันแห่งชัยบ้างไหมหนอ จึงร่ำร้องเรียกหาวันที่ว่า เท่าที่ใจปรารถนาจะร้องขอ ก็หมายกันหมายใจใฝ่หมายรอ เพื่อหลุดบ่วงที่ถ่วงท้อทอดวงใจ ประสบการณ์ทุกข์สิ่งที่เสี้ยมสอน ในวันใจร้าวรอนและอ่อนไหว วันใจช้ำร่ำไห้วันพ่ายใจ แท้ทั้งที่เจ็บเจียนตายก็ลำพัง กาลนี้ผ่านมาถึงวันอันแตกดับ ไปพร้อมกับดวงใจสิ้นสูญหวัง ที่ใจหมายมาแหลกยับกับวันพัง ไม่เหลือทั้ง..ใจอยากสั่งให้เข้มแข็ง พระอาทิตย์ที่ ๒๒ สิงหาคม ๔๗.
แทนคุณแทนไท 22 ส.ค. 2547 15:06 น. - ID 59438 
2673
48
0
24 ธันวาคม 2551 05:24 น. - comment id 264000
22 สิงหาคม 2547 15:17 น. - comment id 314692
ทุกทุกอย่างต่างสอนให้เรียนรู้ ว่าชีวิตยังต้องอยู่ต่อใช่ไหม มัวท้อแท้สิ้นหวังหมดกำลังใจ ไม่ฝ่าฟันต่อไปอยู่ได้หรือ.. กี้เคยเขียนไว้นานแล้วค่ะ คิดว่าน่าจะพอให้กำลังใจคุณได้.. ขอให้ความเข้มแข็งอยู่ข้างข้างคุณนะคะ
22 สิงหาคม 2547 15:29 น. - comment id 314694
หน้าส่วนตัว
เป็นเรื่องของชะตาฟ้าลิขิตครับ ทุกชีวิต
เป็นไปตามกฎแห่งกรรมครับ
ทุกชีวิตที่เกิดมาฟ้ากำหนด
จะละลดเลิกลา...นั้นอย่าหมาย
บุญก็ทำกรรมก็แต่งไม่วุ่นวาย
จะสบาย..ก็ตอนหลับ..กลับสู่ดิน๚ะ๛
ชักใกล้บรรลุเข้าทุกทีแล้วครับ
size>
22 สิงหาคม 2547 16:21 น. - comment id 314723
แต่ในวันนี้และต่อไป รู้ว่าจะเป็นวันที่คุณแทนเข้มแข็งขึ้นค่ะ ...........................................................................................
22 สิงหาคม 2547 16:30 น. - comment id 314726
เรน ..เป็นกำลังใจ ..ให้พี่แทน..นะคะ..
22 สิงหาคม 2547 16:33 น. - comment id 314727
มองรอบข้างอย่างคนพร้อมย่อมกล้าแกร่ง เตรียมเรี่ยวแรงไปแย่งดาวมาสาวสอย ตามสิ่งหวังทั้งขมขื่นอย่ายืนคอย อีกกี่ร้อยพันขวากหนามรอหยามใจ
22 สิงหาคม 2547 16:39 น. - comment id 314730
มีดวงใจ เข้มแข็งไว้ เถอะนะคะ เพราะจะรัก จะสิ้นหวัง สักกี่หน มีพรุ่งนี้ ที่ต้องผ่าน ต้องผจญ ไม่มืดมน หมดหนทาง เดินต่อไป /*/เป็นกำลังใจให้นะคะ
22 สิงหาคม 2547 17:11 น. - comment id 314740
ให้หัวใจ ดวงนั้น ตั้งมั่นอยู่ เผชิญสู้ ปัญหา มามากล้น ให้จิตแกร่ง แข็งไว้ เราก็คน เพียงอดทน นำพา จะฝ่าไป @@@@@@@@@@@ งามเสมอครับ งานของคุณ
22 สิงหาคม 2547 17:31 น. - comment id 314749
สวัสดีครับคุณแทน จิ๊จิ๊ เมแต่คนมาหั้ยกำลังใจ เมกให้รัยดีหว๋า เอาเป็นว่า มาอ่านหล่ะกันครับ จิ๊จิ๊ เธอไม่ได้เปลี่ยนไป เคยเป็นอย่างไรก็อย่างนั้น ยังมีแววตาอาทรมาให้กัน คงมีเพียงฉันเท่านั้นที่เปลี่ยนไป ไม่กล้าสบตาเหมือนอย่างเคย มีเพียงความเงียบเฉยที่ให้ได้ อยากทักทายแต่กลัวเธอจะได้ใจ เสแสร้งว่าหมดเยื่อใยทั้งที่ใจแทบขาดรอน ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll
22 สิงหาคม 2547 18:05 น. - comment id 314769
บางเวลาบางสิ่งก็ยากเกินทน แต่เราก็ต้องทนให้ผ่านพ้นเพื่อจะได้เรียนรู้หลังจากนั้นว่า มีสิ่งที่ดีกว่า^^ คนทุกข์ใจ แต่อยากให้กำลังใจ
22 สิงหาคม 2547 19:02 น. - comment id 314808
ถือกำเนิดเกิดเป็นเช่นชีวิต....
ไม่รู้ถูกรู้ผิด....จิตหวั่นไหว
ผ่านคืนวัน....ล่วงเลย ผ่านวานวัย
จนเติบใหญ่....ได้พบ ประสบการณ์
ซึ่งมีทั้งทุกข์สุขปน....ระคนทั่ว
ทำใจมัวหมองไปไม่สวยหวาน
จนใจได้ เรียนรู้รับ......กับวันวาน
ที่พบพาน....กับชีวิตที่ผ่านมา
ชีวิตคน....แม้ไม่อาจเลือกเกิดได้
แต่หัวใจ....มีสิทธิ์ คิดฝันหา
เลือกจะเป็น ตามใจ ในทุกครา
ดั่งความปรารถนา...อย่างตั้งใจ
ให้อดีตเป็น บทเรียนแก่ชีวิต
สอนถูกผิด....คิดตาม.... ยามร้าวไหว
หากพลาดพลั้ง.... ผิดพลาด ลงเมื่อไร
วันนั้นไซร์......ย่อมได้พบ....ประสบการณ์....
ถึง...พี่แทน ก็ยินดีที่ได้รู้จักกันอย่างเป็นทางการนะคะ
ได้คุยกันแล้ว ก็ดีใจค่ะ
ก็จะคอยติดตามผลงานนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ.......
ทราย...
22 สิงหาคม 2547 19:53 น. - comment id 314836
คลื่นลมถาพัดลงสู่ห้วงรัก ใจชะงักหยุดลงพะวงไหว สาดกระเซ้นเป็นสายทางกลางหัวใจ หลบที่พักหลังหลักในฤทัยตน.. อิอิ ขอเอี่ยวหน่อยนะครับ
22 สิงหาคม 2547 20:28 น. - comment id 314854
ประสบการณ์...ผ่านแล้วอย่าผ่านเลย มาเฉลยเป็นคุณค่าแห่งชีวิต เป็นบทเรียนสอนใจให้ถูกผิด เก็บไว้คิดไว้สอนตอนอ่อนใจ มาเป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งค่ะ
22 สิงหาคม 2547 22:11 น. - comment id 314917
เมื่อไม่รู้จักความทุกข์ แล้วจะรู้หรือว่าความสุขเป็นอย่างไร ชอบจังค่ะ แวะมาทักทายนะคะ
22 สิงหาคม 2547 22:30 น. - comment id 314933
เรื่องแปลกแต่จริง ชีวิตที่เข้มแข็งมักพ่ายต่อความรักเสมอ หรือว่าโดนสาปก็ไม่รู้ซินะคุณแทนฯ
แก้วประเสริฐ.
22 สิงหาคม 2547 23:51 น. - comment id 314986
ใครต่อใครก็อยากสงบ ทั้งที่รู้ว่ายากนักที่จะเป็นไป ค่ะ
23 สิงหาคม 2547 00:29 น. - comment id 315004
..สวัสดีค่ะ... ..หากวันนี้เป็นวันอันแตกดับ เราพร้อมกับ..ใจมอบมาปลอบขวัญ ลืม..นะคะ..เจ็บ.ระทม..ตรม..จาบัลย์ คงสักวันพบรักจริง..จากหญิงงาม ..~-~..
23 สิงหาคม 2547 06:09 น. - comment id 315038
@...แทนคุณแทนไท... อาจฟูมฟายและไห้โหยโรยแรงสู้ อาจไร้คู่เคียงข้างอย่างวันเก่า อาจเดินทางเพียงเดียวดายกับลายเงา อาจร้อนเร่าเพราะเพลิงร้ายร่ายรุมทรวง แต่ยังมีเป้าหมายที่สำคัญ ปลุกชีวิตเร่งฝ่าฟันอย่าละล่วง เศร้าจักอยู่ไม่นานในลานทรวง ร้อนจักคลายไข้ลวงได้สักวัน ... มาร่วมสู้กับพายุใจในยามเช้าด้วยนะและพร้อมที่จะสู้ๆๆๆ
23 สิงหาคม 2547 06:39 น. - comment id 315040
เมื่อวานผ่าน มาแล้ว อย่าคิด พรุ่งนี้ปิด ยังมา ไม่ถึง วันนี้ดี ทำดี อย่าคำนึง อยู่ติดตรึง กับปัจจุบัน นั้นควรทำ มาหให้กำลังใจพี่แทนค่ะ
23 สิงหาคม 2547 08:23 น. - comment id 315051
เป็นกำลังใจให้นะคะ .....
23 สิงหาคม 2547 09:46 น. - comment id 315078
แพรวพราวพรรณราย ร้อยเป็นสายรายรอบขัวญ สีแดงแทนชีวัน สีเหลืองอำพันแทนหัวใจ มาดเข็มเต็มพิกัด วงหน้าจัดสาวหลงใหล รอยยิ้มอ่อนละไม พูดกับใครไพเราะจัง แล้วใยจึงเดียวดาย หมกมุ่นกายกับความหลัง ครวญคร่ำตามลำพัง ทุกสิ่งยัง..ทำเหมือนเดิม เมื่อไหร่เล่าเจ้าเปิดใจ ให้ใครใครมาริเริ่ม มาก่อร่างสร้างรักนึ้เพิ่มเติม ให้หยาดเยิ้ม...หัวใจเจ้า...หายเหงาที... ดาขอมอบกลอนบทนี้ให้แทนนะค่ะ...แลกกับกลอนข้างบนขอเก็บไว้นะค่ะ... อิอิ...แต่งให้ตามประสาคนจบช่างเทคนิค...555
23 สิงหาคม 2547 09:58 น. - comment id 315081
พี่แทน .. แก้มแวะเอากำลังใจ .. มามอบให้ค่ะ สู้ๆ น๊า .. พี่ชายที่น่ารัก ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
23 สิงหาคม 2547 12:45 น. - comment id 315193
เมื่อพายุกระหน่ำซ้ำความเจ็บ จนใจเหน็บหนาวร้อนอ่อนและไหว ต้องยอมรับความพ่ายมิหมายไว้ อย่างหมองไหม้แตกดับอับคืนวัน ร่ำร้องเรียกปรารถนาก็เปล่าค่า สิ้นดาราแวววับดั่งภาพฝัน ไม่มีแม้ถ้อยคำจักจำนรรจ์ ปลุกปลอบขวัญให้ใจอย่างนึกกลัว อยู่ลำพังกับความเชียบอารมณ์เหงา ทุกความเศร้าเร้ารุมสุมเต็มหัว ปิดชีวิตอยู่ในโลกส่วนตัว ที่ระทัวระทึกตรึกตรองกาล ............................................. ล่วงวันคืนพัดพาท้องฟ้าเปิด ควาบรรเจิดพริ้งเพริศก็ขับขาน ปล่อยระทมขมขื่นเป็นตำนาน ที่เพียงผ่านกาลเวลามาทักทาย ในชีวิตก็หวังใจจักพึงพบ ความประสบให้สมดั่งมาดหมาย วาดความฝันลบเลือนความแพ้พ่าย ให้คลี่คลายมลายสิ้นชีวินเรา ออกจากโลกมืดมิดที่ปิดกั้น ที่รำพันทุกทุกข์อันเงียบเหงา ปล่อยดวงใจสลัดความโศกเศร้า มาเป็นเงาของความสุขสนุกใจ ............................................. ข้าพเจ้ามาทักทายจ้ะพี่ชาย .....เป็นกำลังใจให้กันเสมอจ้ะ.......
23 สิงหาคม 2547 14:53 น. - comment id 315267
เพราะมากครับ เป็นกลอนที่เพราะสุดบรรยายจริงๆครับ ล่วงเวลาฤดูกาลผานแปรเปลี่ยน ให้หมุนเวียรเขียนโจทย์รักที่ศึกษา เพื่อสอบผ่านข้อสอบรักสุดชีวา กว่าจะมาเป็นรักแท้อย่างทุกวัน วันและคืนที่ผ่านผันคือห้องแล็ป ส่งใจแทบห่วงหายามสุขสัน พิสูจน์รักวันคืนเข้าใจกัน แล็บรักนั้นคือแล็บใจพิสูจน์กัน วันเวลานานเหลือคณานับ เกินจะจับเอามาพิสูจน์ฝัน มีแต่ใจสื่อใจที่ให้กัน เพียงเท่านั้นที่ทำให้รู้ใจจริง
23 สิงหาคม 2547 20:56 น. - comment id 315438
กาลล่วงผ่านวานวัยใจแปรผัน ในทุกอย่างสิ่งที่หวังช่างกังขา แต่ละอย่างเวลาได้ใช่ได้มา เพียงแค่เรากระพริบตาเสียอย่างใด ต้องทำการบางสิ่งทั้งจริงเท็จ เพียงให้เสร็จตามประสงค์คงจะได้ ซึ่งสิ่งที่เรานั้นกระทำไป อาจจะไม่ใช่สิ่งดีทุกทีเลย อาจมีผิดมีถูกคล้ายปลูกฝัง แต่ลำพังใจเราเฝ้าเฉลย คือสิ่งที่เราทำพร่ำเปรียบเปรย คือสิ่งทีดีที่สุดเลยในทุกครา *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอค่ะ*-*
23 สิงหาคม 2547 22:29 น. - comment id 315532
ด้วยวันสุข ในดวงใจ ช่างน้อยนิด รักเป็นพิษ ทุกข์หนัก มากนักหนา วันแห่งรัก ยากนัก จักวิวาห์ วันน้ำตา ขาประจำ ทุกค่ำคืน
24 สิงหาคม 2547 15:21 น. - comment id 315992
ทะเลไม่เคยสงบ แม้แต่วันที่ท้องทะเลราบเรียบ ก้อยังมีคลื่นใต้น้ำอยู่เสมอ เหมือนกับใจคนเราละมั้งค่ะ
24 สิงหาคม 2547 19:57 น. - comment id 316150
^____^
29 สิงหาคม 2547 15:36 น. - comment id 318701
ตอบคุณกี้ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ ขอบคุณแรงใจดีดีครับ กลอนมีความหมายมากครับ ทุกทุกจึงสอนให้เรียนรู้รู้ ว่าชีวิตที่อยู่รู้ความหมาย ว่ามีพบมีพรากมีจากไกล จะได้ดั่งหวังใจคงไม่มี. ขอให้รักคุณงดงามเป็นนิรันครับ
29 สิงหาคม 2547 15:38 น. - comment id 318704
ตอบคุณRobert TingNongNoi คงฝืนชะตายากครับบางที คงจริงดั่งคุณว่าครับ กลอนสอนใจได้ดีจริงครับ
29 สิงหาคม 2547 15:39 น. - comment id 318705
ตอบคุณลี่ฯ. ขอบคุณครับคุณ สำหรับวันนี้และวันพรุ่งคงจะยืนได้ครับ
29 สิงหาคม 2547 15:40 น. - comment id 318706
ตอบน้องเรน พี่แทนขอบคุณน้ำใจที่หอบกำลังใจมาให้ครับ.
29 สิงหาคม 2547 15:42 น. - comment id 318708
ตอบคุณเมกกะ แค่คุณมาอ่านก้เป็นกำลังใจและรู้สึกขอบคุณยิ่งแล้วครับ ขอบคุณครับคุณ
29 สิงหาคม 2547 15:43 น. - comment id 318710
ตอบคุณฟา ขอบคุณคำดีดีนะครับ ขอบคุณจากใจครับ และเช่นกันครับคำสอนใจเหล่านี้จงเป็นพลังให้คุณเช่นกันครับ
29 สิงหาคม 2547 15:44 น. - comment id 318713
ตอบน้องทราย ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ ขอบคุณที่มาเยือน กลอนความหมายดีจริงครับ เดี๋ยวจะไปฝากไว้หน้าบ้านน้องครับ. ขอบคุณจากใจ
29 สิงหาคม 2547 15:46 น. - comment id 318715
ตอบคุณ.นายรักษ์ กลอนไพเราะครับ หมดจดอารมณ์ครับ
29 สิงหาคม 2547 15:48 น. - comment id 318718
ตอบน้องดิน จะเข้มแข็งหัวใจนี้ไว้นะ เพราะว่าจะมีกี่วันที่หม่นหมอง จะกี่ครั้งน้ำตาจะไหลนอง ก็จะต้องมีวันที่สุขใจ. ขอบคุณกลอนดีดีครับ เป็นกำลังใจให้เสมอๆ ขอบคุณน้องสาวที่น่ารักครับ
29 สิงหาคม 2547 15:49 น. - comment id 318719
ตอบคุณเรไร ขอบคุณกลอนมากพลังใจ และคำถ้อยที่มาฝากให้มีพลังงาน ขอบคุณครับ
29 สิงหาคม 2547 15:51 น. - comment id 318720
ตอบคุณพู่กันของหูกวาง คำแต่ละคำในกลอนกลอนคุณช่างลงตัว และบาดอารมณ์ดีจริงครับ ขอบคุณสำหรับเวลาที่มาเยือนครับ ขอบคุณครับ
29 สิงหาคม 2547 15:53 น. - comment id 318721
ตอบคุณคนเมืองลิง. ประสบการณ์ผ่านแล้วไม่ผ่านเลย เพียงแต่ใจมิคิดเคยว่าจะได้ ประสบการณ์ที่จะผ่านมาบาดใจ ให้แทบยืนไม่ไหวในวันนี้. ขอบคุณกลอนสอนใจดีดีครับ ขอบคุณกำลังใจครับ
29 สิงหาคม 2547 15:54 น. - comment id 318724
ตอบคุณนางฟ้าซาตาน เป็นคำปลุกปลอบที่ดีครับ ขอบคุณครับ จากใจ
29 สิงหาคม 2547 15:56 น. - comment id 318725
ตอบคุณแก้วประเสริฐ น่าคิดครับ มีคนเป็นเช่นนั้นแยะด้วยซิครับ แต่ก็ดีครับ ได้ความเข้มแข็งขึ้นมา ขอบคุณที่มาครับคุณ
29 สิงหาคม 2547 15:57 น. - comment id 318727
ตอบคุณอัลมิตรา อันที่จริงความสงบอยู่แค่เอื้อม แต่ใจมิอาจเอื้อม มิรู้เพราะมิอยาก หรือมิสามารถครับคุณ
29 สิงหาคม 2547 16:01 น. - comment id 318729
ตอบคุณซอมพลอ ขอบคุณครับ กลอนความหมายดีจังครับ แม้วันนี้เป็นวันที่แตกดับ แค่คุณรับที่จะมอบปลอบดวงขวัญ หัวใจนี้ก้เต็มตื้นสุดเต็มตัน ขอความงามจากใจนั้น ผันคืนคุณ
29 สิงหาคม 2547 16:03 น. - comment id 318731
ตอบคุณพี่ดอกแก้ว พี่ครับ บางวันบางวินาทีในหัวก็วูบหายได้เหมือนกันครับ แม้จะพยายามแข็งใจไม่ให้ล้ม แต่บางที่ยากที่จะสั่งใจได้จริงๆครับ ขอบคุณกลอนดีดีครับพี่
29 สิงหาคม 2547 16:04 น. - comment id 318732
ตอบsun strom ขอบคุณครับน้องที่มาให้กำลังใจ นั่นซินะเรื่องเมื่อวานกลับไปแก้ก็มิได้ ได้แต่สอนใจเนอะ
29 สิงหาคม 2547 16:05 น. - comment id 318733
ตอบคุณนางสาวใบไม้ ขอบคุณครับ
29 สิงหาคม 2547 16:07 น. - comment id 318734
ตอบดาหลา กลอนไพเราะครับ แต่ไหงว่าแทนหมกมุ่นหละ หมกหมมต่างหาก อิอิ ขอบคุณน่ะครับ อ่านแล้วได้แต่ยิ้มๆในความความเข้าใจผิดของเพื่อน อะไรบังตานะ อิอิ
29 สิงหาคม 2547 16:08 น. - comment id 318735
ตอบน้องแก้ม คนใจตรอมก้เป็นแบบนี้แหละครับ แต่ดีใจครับได้กำลังใจจากน้องสาวที่มีรักอันหอมหวานครับ
29 สิงหาคม 2547 16:13 น. - comment id 318738
ตอบน้องยอดหญ้า โหขอบคุณครับ มาต่องานยาวจัง พี่แทนยิ่งไม่มีเวลาไปตอบงานบ้านน้องอยู่ด้วย รอยกยอดนะครับ ตอนนี้พี่แทนแย่แล้วครับ
30 กันยายน 2547 18:38 น. - comment id 341533
เพราะมากครับ เป็นกลอนที่เพราะสุดบรรยายจริงๆครับ ล่วงเวลาฤดูกาลผานแปรเปลี่ยน ให้หมุนเวียรเขียนโจทย์รักที่ศึกษา เพื่อสอบผ่านข้อสอบรักสุดชีวา กว่าจะมาเป็นรักแท้อย่างทุกวัน วันและคืนที่ผ่านผันคือห้องแล็ป ส่งใจแทบห่วงหายามสุขสัน พิสูจน์รักวันคืนเข้าใจกัน แล็บรักนั้นคือแล็บใจพิสูจน์กัน วันเวลานานเหลือคณานับ เกินจะจับเอามาพิสูจน์ฝัน มีแต่ใจสื่อใจที่ให้กัน เพียงเท่านั้นที่ทำให้รู้ใจจริง ...ตอบคุณกวีบ้านไร่... ขอบคุณครับที่มา ขอบคุณกลอนมากความหมายนะครับ ตอบช้าคงไม่ว่านะครับ รักในงานคุณช่างงามนักครับ...
30 กันยายน 2547 18:39 น. - comment id 341537
กาลล่วงผ่านวานวัยใจแปรผัน ในทุกอย่างสิ่งที่หวังช่างกังขา แต่ละอย่างเวลาได้ใช่ได้มา เพียงแค่เรากระพริบตาเสียอย่างใด ต้องทำการบางสิ่งทั้งจริงเท็จ เพียงให้เสร็จตามประสงค์คงจะได้ ซึ่งสิ่งที่เรานั้นกระทำไป อาจจะไม่ใช่สิ่งดีทุกทีเลย อาจมีผิดมีถูกคล้ายปลูกฝัง แต่ลำพังใจเราเฝ้าเฉลย คือสิ่งที่เราทำพร่ำเปรียบเปรย คือสิ่งทีดีที่สุดเลยในทุกครา *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอค่ะ*-* ...ตอบคุณ ผู้หญิงไร้เงา... งานคุณทำให้พายุในใจยิ่งสงบครับ ขอบคุณครับที่มา ซาบซึ้งในน้ำใจที่ให้กันเสมอครับครับ
30 กันยายน 2547 18:41 น. - comment id 341539
...คุณชัยชนะครับ... ขอบคุณกลอนครับ วรรคสุดท้ายมีน้ำตาเป็นขาประจำครับ เช่นนั้นครับ บางที แต่บางครั้งตรองสงบเงียบครับ
30 กันยายน 2547 18:42 น. - comment id 341542
..ใช่ครับคุณข้าวปล้อง.... ใจบางทีอยากสงบแต่เร้ารุ่มอยู่ภายในครับ... ขอบคุณที่มาครับ ขอให้มีแต่วันที่ดีดีครับคุณ
30 กันยายน 2547 18:44 น. - comment id 341546
^____^ ขอบคุณครับคุณ - namsai รอยยิ้มช่างมีความหมายสำหรับการมาเยือนครับ
26 พฤศจิกายน 2547 18:17 น. - comment id 378881
ช่วงนี้มีข่าวพายุ (หมุ่ยฟ้า) ก็เลยย้อนกลับมาที่พายุลูกนี้อีกที ไม่รู้ว่าตอนนี้อ่อนกำลังลงบ้างแล้วหรือยังหนอ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
