เราสองเคยฝากซากดอกไม้ ประดับยอดปราสาททรายสดใส แม้คลื่นซัดแตกร้างโรยรา แต่ทรายยังละเอียด ละเมียดละไม มีโลกเป็นครรภ์มารดา น้ำทะเลดิ้นอยู่ทุกเวลา ความรักเราไม่มีพรุ่งนี้ น้ำทะเลเหมือนมีน้ำตา ฝากมวลดอกไม้นานา ประดับปราสาททรายงามตา ชีวิตคือนิยายแสนสั้น ความรักนั่นสิสั้นกว่า ไม่ต้องขอโทษต่อสวรรค์ ไม่ต้องขอโทษต่อนิรันดร์ ไม่ต้องขอโทษต่อยั่งยืน ไม่ต้องขอโทษต่อหมื่นพัน รักเขาสดใสคล้ายคลื่น รอยยิ้มดวงตาเต็มตื่น สดชื่นกว่าหยาดน้ำตา ในสองตาของฉันทุกวันคืน เต็มอิ่มซึ้งใจในคำลา มีหยาดน้ำทิพย์ในพริบตา มีรักก็ต้องมีร้าง ฉันเห็นเป็นสิ่งธรรมดา ทะเลเห่กล่อมรุ่งสาง มองเห็นเงาจันทร์รางราง ปราสาททรายแหลกสลาย เห็นซากดอกไม้กลีบบาง หาดทรายปลายทะเลเดือนหงาย เกลียวคลื่นยังซบผืนทราย เกลียวรักจากเธอไม่เคยหลง มาซบผืนใจคนเดียวดาย ปราสาททรายเปื่อยยุ่ยเป็นผุยผง คือของขวัญจากความมั่นคง ฉันเป็นดั่งทรายปลายทะเล ว้าเหว่เมื่อยามน้ำลง...
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 8 ก.ย. 2547 11:06 น. - ID 60750 
790
1
0
8 กันยายน 2547 12:53 น. - comment id 326904
ไพเราะมากครับ ๚ะ๛ size>
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
