เอนกายล้มตัวลงนอนบนทุ่งกว้าง สายสมพัดเป็นทางกลางหมู่เมฆบนฟ้าใส ยามเย็นลมพัดหญ้าหมู่นกน้อยพากันกลับรังไป พระอาทิตย์ก้อนใหญ่ทอแสงรำไรส่องใจให้รัญจวน นอนราบลงกันพื้นหญ้า คอยมองตะวันลับขอบฟ้าในเขตสวน มองนกที่กลับรังยิ่งทำให้ใจดวงนี้เริ่มเรรวน เริ่มแปรปรวนปั่นป่วนหวนคิดถึงเรื่องราว .........ของคนเหงาใจ............... นกน้อยกลับรังยังมีเพื่อน จากมาแล้วกี่เดื่อนเพื่อนไม่รู้อยู่ไหน มีเพียงใจที่เหงาแม้แต่พระอาทิตย์ยังลับไป เหลือเพียงความมืดกับใจของใครคนนึง ................ซึ่งมืดมน...................... สายลมพัดมาอีกแล้ว.. พรุ่งนี้คงไม่แคล้วใจดวงนี้คงหมองหม่น นอนราบแล้วหลับตาคิดถึงหน้าคนบางคน ยามเย็นที่มืดมนคือที่พักของคน..... ..........ซึ่งเหงาใจ..................
zilver 17 ก.ย. 2547 15:29 น. - ID 61543 
1185
2
0
17 กันยายน 2547 16:02 น. - comment id 333282
.. ทีมมาอยู่ เป็น เพื่อน นะคะ .. .. จะได้ ไม่เหงา .. อิอิ .. .. แอบ มา ทักทาย ตอนเย็นๆ ค่ะ ..
17 กันยายน 2547 16:40 น. - comment id 333313
เพียงสายลมที่พลิ้วผ่านในวันเหงา ก็เหมือนคำปลอบจากเราที่ฝากให้ แสงอาทิตย์ร้อนแรงที่แผดไป ก็เพื่อให้คุณได้อุ่นใจเพิ่มขึ้นมา เป็นเพียงการปลอบประโลมที่เล็กน้อย จากคนคอยมองดูอย่างห่วงหา เมื่อใดที่คุณเข้มแข็งขึ้นอีกครา จะถอยตัวจากมาไม่ขวางทาง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
