ฉันทุ่มเทความรักมากแค่ไหน จึงต้องใช้ความช้ำชำระหนี้ จนหมดตัวเพราะหัวใจไม่รักดี รักครั้งนี้ติดหล่มล้มละลาย ต้นทบดอกเป็นเท่าใดไม่กล้านับ กลัวถูกทับด้วยปรักฝันอันสลาย ความรักเธอที่ให้ฉันอันตราย ฆ่าให้ตายทั้งหายใจ ไร้เมตตา การหลงเธอพอแก้แต่ไม่หาย เป็นโรคร้ายที่มีทางพอรักษา ชดใช้หนี้ความช้ำด้วยน้ำตา แบกความทนไว้บนบ่าอย่าเผลอวาง เสียให้เธอคือความหวังทั้งชีวิต เธอจะคิดมอบอะไรให้ฉันบ้าง ให้เก็บกินแต่ซากเนื้ออันเจือจาง ติดเศษก้างที่ขว้างปามาให้กิน ฉันทุ่มเทความรักมากรู้ไหม จนพอกหางพอกใจเป็นหนี้สิน ประคองรักจนล่มลงจมดิน ไม่สุดสิ้นซานซมล้มละลาย
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 17 ก.ย. 2547 21:59 น. - ID 61572 
1395
6
0
17 กันยายน 2547 23:07 น. - comment id 333551
ด้วยความรักสูญสลายมลายสิ้น ไม่มีเหลือให้ยลยินสิ้นสงสาร คล้ายดั่งแก้วแวววับกับประมาณ ถูกเพี้ยงปาเจอแหลกราญร้าวรานใจ *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
18 กันยายน 2547 00:23 น. - comment id 333607
ต้องส่งเรื่องนี้ไปให้นายแบ๊งค์อ่าน ถ้าจะดี.. ชอบกลอนแนวนี้มากค่ะ.. ประชดประชัน หยันใจเราดี.. ชอบ.. สวัสดีนะคะ..
18 กันยายน 2547 02:37 น. - comment id 333641
อย่าลืมจองโลงไว้ด้วย อิอิ
18 กันยายน 2547 02:37 น. - comment id 333642
ปอลอ รูปก้างน่ารัก น่ารัก อิอิ
18 กันยายน 2547 09:08 น. - comment id 333694
action ไม่เท่ากับ reaction ก็งานนี้แหละ -_-
18 กันยายน 2547 12:00 น. - comment id 333758
สรุปว่า....หวงก้างใช่หรือเปล่า 555
18 กันยายน 2547 12:33 น. - comment id 333797
ไม่เป็นไร ศาลยังไม่ตัดสิน แค่คิดไปเอง หุๆๆๆ
18 กันยายน 2547 13:42 น. - comment id 333830
ขอบคุณครับ เมื่อสัญญาร้าง ฉันกลายเป็นก้างคาคอ....
18 กันยายน 2547 23:08 น. - comment id 334035
เจรจาสามารถแก้ปัญหา จะมาวาล้มละลายก็หาไม่ อยู่อย่างคนทนทุกข์ไปทำไม คงจะไม่ ....ล้มละลาย....อีกต่อไป ค่อยผ่นผันปันไปให้คืนหนี้ เหมือนต้นไม้ที่เคยล้มตายจากหาย เหลือแต่ซากแห้งปลักหักล้างพังมลาย กลับต้องดีกลายเป็นใหม่ ฟื้นคืนตน คงได้น้ำฝนหลั่งมาจากฟากฟ้า ตกลงมาพาให้ฟื้นคืนกลับฝน ฤดูผ่านกาลเวลารักษาตน ให้บัดดล เกิดขึ้นใหม่อัศจรรย์เอย การเจรจาไม่ใช่เรื่องยากแค่ใช้ปากเป็นอาวุธ วิชา ความรู้ แล้วทำตาม ก็ หมดปัญหา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
