ต่างกันราวดินและฟ้า..

zilver

ไม่เคยบอกเธอถึง...เหตุผล
ไม่เคยบอกเธอว่าเจ็บมากแค่ไหน
ไม่เคยบอกเธอว่าจากมาเพราะอะไร
ไม่เคยบอกเธอว่าใจฉันคนนี้แทบใกล้ตาย
เดินจากไป...ช้าๆ
ไม่อยากให้เธอรู้ว่า....หัวใจแทบสลาย
ไม่อยากให้เธอต้องเจ็บ..เพราะเธอมีค่ามากมาย
ไม่อยากให้ธอต้องอาย..หากมีใครเขาว่าเธอ
ต่างกันราวดินและฟ้า..
แค่เธอยอมพูดจา...หัวใจก็อบอุ่นเสมอ
แต่ยิ่งเธอดีต่อกันเท่าไหร่..ฉันก็ต้องไกลจากเธอ
ทุกครั้งที่ได้เจอ..รู้ดีเสมอว่าฉันเป็นใคร
ไม่ใช่ไม่คู่ควร...
แต่สิ่งที่ฉันเป็นล้วนไม่ดีอย่าได้สงสัย
เหมือนดินกับฟ้าเหมือนหงส์กับกาไม่อาจคู่ใจ
แค่คนไม่เอาไหนที่มีใจ......ให้กับตัวเธอ				
comments powered by Disqus
  • saika_talay@yahoo.co.nz

    19 กันยายน 2547 13:13 น. - comment id 334296

    dont look youself down
    everybody has his own worth
    not perfect 100%
    dare to be yourself if you feel 
    FEEL
    that;s good
    its good
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    19 กันยายน 2547 13:52 น. - comment id 334300

    เสียงหัวใจร่ำร้องเมื่อหมองค่า
    ผืนนภากว้างใหญ่ไกลสุดสาย
    ดาวประดับขอบฟ้าดาราพราย
    เปล่งประกายแวววับจับดวงใจ
    
    คือเสียงเพรียกจากใจส่งไปถึง
    แทนบทเพลงซึ้งๆได้ยินไหม
    เป็นลำนำขับขานจากคนไกล
    แทนความในมารำพึง..คิดถึงเธอ
    
    ส่องนำทางร้อยรักถักลำแสง
    ต่อเรี่ยวแรงหัวใจไว้ยามเผลอ
    เฝ้าค้นหาเสียงเพรียกเรียกจากเธอ
    หวังเจอะเจอจดจำพรอดพร่ำกัน
    
    แม้อยู่ห่างกันถึงเกือบครึ่งฟ้า
    ฝากดาราย้ำเตือนว่าไม่แปรผัน
    ฝากสายลมเอื้อนเอ่ยคำรำพัน
    ฝากพระจันทร์เป็นใจไปบอกที
    
    เสียงร่ำร้องจากจิตเมื่อคิดถึง
    เคยรำพึงรำพันวันสุขขี
    เสียงแว่วไหวเรียกหายามราตรี
    ดวงฤดีบุญใดได้พบพาน
    
    ยังไม่ลืมความหลังในครั้งก่อน
    ยังจำถ้อยสุนทรอันอ่อนหวาน
    ยังไม่ลืมยิ้มใสในวันวาน
    ยังซาบซ่านจับใจใครคนนี้
    
    อยากได้ยินร่ำเรียงเสียงตอบรับ
    ค่อยขานขับจับวางอย่าร้างหนี
    คอยร้อยเรียงดวงใจให้คนดี
    ถ้อยท่วงทีทำนองประคองกาย
    
    เป็นบทกวีหวานปานน้ำผึ้ง
    ร้อยเรียงคำลึกซึ้งดังใจหมาย
    เป็นวจีจากขอบฟ้ามาทักทาย
    ไม่เคยคลายความห่วงหวงจากดวงใจ
    
    เอื้อนอ้อยอิ่งหยาดหยดรดคำหวาน
    ให้ซาบซ่านทั่วกายทักทายขวัญ
    ใจเต้นรัวรอคอยรอยคืนวัน
    ตราบนิรันดร์ทุกวันฉันรักเธอ
    
    สวัดีครับ.............
    
             ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
             หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
    
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
     
    
    
  • ลอยไปในสายลม

    21 กันยายน 2547 11:11 น. - comment id 335183

    แม้จะต่างกันราวดินกับ ฟ้า แต่สักวัน ฟ้าอาจจะกลั่นตัวลงมาเป็นหยดน้ำ เพื่อให้ถึงดินก็ได้นะคะ อิ อิ
    
    แวะมาเยี่ยมค่ะ 
  zilver

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน