ขาดไออุ่น

นายกระต่ายขาว

หนาวจ๋าหนาวดาวเจ้าหนาวไหม     
หนาวหัวใจในกายยังหนาวสั่น
หนาวนอนหนาวคราวเปลียวให้สากัตน์   
หนาวฟ้านั้นยังน้อยกว่าหนาวใจ
หนาวจ๋าหนาวปราณีข้าบ้างเถิด    
หนาวใดเกิดแก่ข้าผู้เดียวไม่
หนาวข้าหนาวยะเยือยเย็นแทบขาดใจ  
หนาวฆาตใจฆาตข้าก็ไม่มี				
comments powered by Disqus
  • ดาหลา & ปะการัง

    20 กันยายน 2547 16:36 น. - comment id 334806

    ผ้าห่ม ไหมคะ
  • ตะแหง่ว

    20 กันยายน 2547 18:59 น. - comment id 334872

    เดี๋ยวก่อไฟให้ผิงหนาวจริงเหรอ
    แต่ว่าเอ่อ..ไม้ขีดหาย เอ๊ะ..ไปไหน
    หาไม้ขีดก่อนนะมาก่อไฟ..
    เดี๋ยวจะกลับมาใหม่..พร้อมไฟกองโต..อิอิ
    
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    21 กันยายน 2547 06:52 น. - comment id 335029

    สวัดีครับ.............
    
             ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
             หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
    
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
     
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน