คิดถึงเธอ เรื่อย เปื่อย

ดาหลา & ปะการัง

หนาว หนาว ............
พลิกไป มาในผ้าห่ม ที่คิดว่าอุ่น
แท้นอนลุ้นต่อไป จะหนาวอีกไหมน๋อ
หนาว เฝ้ารอ พ้อ ผ้าห่มจ๋า

น่าจะเป็นฝนพรำยามนี้ ที่นคร
ประเพณีพณีงานเดือนสิยที่บ้านเธอ
ไม่รู้หรอกอะไรแต่อยากไป อยู่
อยากไป เป็นชาวเล เท่ห์ ทีตัวดำปี๋

เธอ บอกว่าเป็นชาวเล ไม่เท่ห์ นะที่รัก 
เล็บจะหัก ตัวจะดำไม่ ขาวหมวยสวยอึ๋ม
กลัวหมุ่นเท่ห์ ริมเลมา ติดตรึม
และจะทั้ง งามงอน ด้วยสายตา 

บอกว่าหวง และหวงแม่ดวงสมร
อยากให้นอนสบายๆๆที่ ปลายหนาว 
แล้วพี่จะคล้องดารามาประดับราว
ให้แม่นวลนาง ชมราวไม่หนาวใจ

ฉันอยากเถียง ออกไป ว่าไม่ได้ 
อย่าปล่อย ให้นอนหนาว เคล้าเหงา
ขอเพียงเรา เอื้อมโอบ เพียงบางเบา
แล้วรักเรา จะหอมหวล รัญจวนใจ
ได้แต่เงียบ เอาไว้ เพียงในใจ
เธอบอกใ นดวงนี้พี่ รักหวงนักหนา
ไม่อยากให้ ระคายแม้เพียง สายตา
ขอเก็บคนดีไว้ เชยชม เพียงผู้เดียว

ฟังแล้วรู้ได้ ดี ว่าพี่รัก 
แจ้งประจักษ์ หัวใจไม่รห่างหาย
ใจโอบเอื้อ ไม่หน่ารัก แม้ ชีพ มลาย
ขอโอบเอื้อ อรุณี พี่นี้ ทุกวี่วัน

แสนดีใจ หอรักจะไม่ร้างรัก 
สุดที่รัก จะมาหา พี่คนดีจ๋า 
อยากให้ ถึงคืนวัน ที่เธอมา 
จะจ๊ะจ๋า คนดีพี่ ทั้งคืนวัน

ดาหลา & ปะการัง
๑๑-๑๐-๒๐๐๔

สงวนความ เรื่อยเปื่อยฯ
ให้เครดิต ภาพ จาก โรงแรม ที่ หัวหิน