ละเมอ..เพ้อหวั่น..ร่ำหา

zilver

อาการของคนที่กำลังเพ้อ....
แค่อาการละเมอของคนไม่เอาไหน
วินาทีสำคัญ..ที่ไม่ได้กลั่นกรองคำที่พูดไป
เวลาที่หัวใจ..ปั่นป่วนจะเจียนไข้เพราะคิดถึงเธอ
เก็บอาการไว้ไม้อยู่..
สิ่งที่ทำไม่เคยรู้....ไม่ได้ต้องการนำเสนอ
รายงานรักเล่มนี้..เธอไม่ควรมาพบเจอ
รักที่ละเมอ..สำหรับเธอคงไม่เข้าใจ
ตื่นขึ้นมาในตอนเช้า
ไม่เคยรู้เรื่องราว...ที่ใจยังสงสัย
เอ๊ะเมื่อคืน..ฝืนหรือตั้งใจพูดออกไป
บอกว่ารักเธอมากกว่าใคร..ทั้งใจมีให้แต่เธอ				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    3 พฤศจิกายน 2547 18:28 น. - comment id 363090

    เพิ่งเคยอ่านรายงานรักของคนละเมอ ก็เข้าท่าดีนะคะ น่ารักดีค่ะ
  • ดาหลา & ปะการัง

    3 พฤศจิกายน 2547 19:12 น. - comment id 363113

    เป็นบ้าง บางเวลา หล่ะ  อิอิ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 พฤศจิกายน 2547 20:17 น. - comment id 363156

    บอกว่ารักเธอมากกว่าใคร
    เพราะว่าใจมันห่วงหา
    แม้แต่ยามพิษไข้ในอุรา
    ก็ยังเรียกเสมอมากับชื่อเธอ
    
    *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
  • นางฟ้าซาตาน

    3 พฤศจิกายน 2547 22:23 น. - comment id 363205

    
    เป็นบ่อยๆเลยค่ะ 
    เวลาอยู่ไกลๆกันอ่ะ
    
    
    กลอนน่ารักมากเลยค่ะ
    
    
  • เวลา

    4 พฤศจิกายน 2547 11:12 น. - comment id 363456

    จะจริงหรือฝืนทำ
    ก็ยังสำคัญเสมอ
    กับคำพูดของเธอ
    ถึงแม้เป็นเพียงเพ้อที่พูดไป
    ให้ใครคนนี้คลายเหงา
    เพียงเพราะเรามีเราอยู่ใกล้
    หากเพราะเธอละเมอที่พูดไป
    อยากให้เธอรู้ไว้
    ไม่เป็นไรไม่ว่ากัน
    ใจฉันนั้นหวั่นไหว
    ทุกคำที่กล่าวไป
    ออกจากใจใช่แกล้งทำ
     
        ตั้งใจฝึกงานนะค่ะ 
    
    
    
  zilver

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน