ผิดที่ฉันหวั่นไหวปล่อยใจเผลอ ผิดที่เธอเดินทางมาช้ากว้าเขา ผิดที่แอบลอบลักสร้างรักเรา แต่คนเก่าเขาไม่ผิด...จึงคิดนาน ยอมแพ้ความไม่พอดีแห่งชีวิต ที่ประทานความผิดอันแสนหวาน โรยทางรักสวยงามด้วยน้ำตาล หลอกมดผ่านมาเกลือกกลั้วจนตัวตาย เธอก็ดี เขาก็ดี ไร้ที่ติ รักเราผลิผิดเวลาน่าใจหาย กลัวเขารู้ว่าฉันนั้นเคลื่อนคลาย แอบละอายภายนอกไม่บอกใคร ไม่ลงตัวหารเลขนี้มีเศษส่วน เราไม่ควรทำเลยเธอว่าไหม เรารักกันสุดเหวี่ยงสุขเพียงใด อยู่บนความไว้วางใจของคนรอ หากทิ้งเธอฉันคงตายเพราะพิษเศร้า จะทิ้งเขาความถูกต้องก็ร้องขอ ฉันครบพร้อมที่มีเขาเคียงเคล้าคลอ แต่ส่วนเกินความเพียงพอก็แสนดี ผิดที่ฉันหวั่นไหวปล่อยใจเผลอ ผิดที่เธอไม่มาเร็วกว่านี้ ผิดที่ชื่นโอชารสราคี แต่ความผิดเขาไม่มี...จึงคาใจ 21 ตุลาคม 2547
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 12 พ.ย. 2547 15:19 น. - ID 65398 
1390
4
0
12 พฤศจิกายน 2547 15:24 น. - comment id 368900
ผิดที่ฉันหวั่นไหวปล่อยใจเผลอ ให้มีเธอมาเสนอใจสนอง ผิดที่ฉันปล่อยใจให้เธอครอง ทั้งที่ฉันมีคนจองคล้องแขวควง *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ เยี่ยมจริง ๆ ค่ะ*-*
12 พฤศจิกายน 2547 16:33 น. - comment id 368962
สามเศร้า -_-.
12 พฤศจิกายน 2547 19:08 น. - comment id 369029
เขียนอย่างนี้ มารก็ชอบละสิ
18 พฤศจิกายน 2547 23:23 น. - comment id 373120
โดนใจจริงๆเลย เฮ่อ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
