เคยพูกพันเคยรักเคยห่วงใย
ถึงตัวไกลแต่ชิดใกล้ด้วยใจรัก
อบอุ่นยามแม้คุยกันผ่านโทรศัพท์
สุดที่รัก...บัดนี้เธอบอกลา
อยากหักห้ามน้ำตาไม่ให้ไหล
หักห้ามใจจากเธอ..ณบัดนี้
ค่ำคืนย่ำเงียบเหงาเศร้าสิ้นดี
ยินเสียงเธอผ่านราตรี...จากไปไกล
จากนี้ไปจะอยู่อย่างไรได้
จดจำเธอไม่คลายจากใจนี้
โอ้ความรักมีทั้งสุขเศร้าฤดี
จะรักเธอผู้แสนดีนี้...ชั่วนิรันดร์
27 พฤศจิกายน 2547 13:23 น. - comment id 379186
มาเป็นกำลังใจทให้นะคะ นะนะนะนะนะนะนะ

27 พฤศจิกายน 2547 15:01 น. - comment id 379220
เคยผูกพันวันเก่าเฝ้าคิดถึง ยังหวานซึ้งตราตรึงในใจฉัน แต่วันนี้นคนดีมิมีกัน ทิ้งฉันให้ร้าวหวั่นพร้อมน้ำตา *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*

27 พฤศจิกายน 2547 17:12 น. - comment id 379266
อีก 1กำลังใจค่ะ

28 พฤศจิกายน 2547 08:59 น. - comment id 379512
เคยพูกพันเคยรักเคยห่วงใย
ถึงตัวไกลแต่ชิดใกล้ด้วยใจภักดิ์
อบอุ่นยามคุยโทรศัพท์กันนานหนัก
สุดที่รัก...บัดนี้เธอบอกลา
อยากหักห้ามน้ำตาอย่าร่วง.ไหล
หักห้ามใจจากเธอ.พะวงหา
ค่ำคืนย่ำเงียบเหงาเศร้าอุรา
เสียงเธอผ่านราตรีมา...จากไปไกล
จากนี้ฉันอยู่อย่างไรใจมันหาย
จดจำเธอมิคลายจากใจไฉน
โอ้ความรักมีทั้งสุขเศร้าฤทัย
จะรักเธอแสนดีตลอดไป..ชั่วนิรันดร์
สวัสดีค่ะ บทกลอนของคุณดี
แต่ขาดสัมผัสระหว่างบทนิดหน่อย
เลยช่วยปรับให้เห็นนะคะ
ถือว่าเป็นบทกลอนของคุณ

28 พฤศจิกายน 2547 09:02 น. - comment id 379513
เปลี่ยนเป็นคำนี้ดีกว่า บทแรกนะคะ เสียงจะได้ดูดีชี้น เคยพูกพันเคยรักเคยห่วงใย ถึงตัวไกลแต่ชิดใกล้ด้วยใจสมัคร อบอุ่นยามคุยโทรศัพท์กันนานนัก สุดที่รัก...บัดนี้เธอบอกลา หวังว่าคงไม่ว่ากันว่ามายุ่งนะคะ อยากให้กลอนคุณรื่นไหลดีขึ้นค่ะ ขอบคุณมาก

28 พฤศจิกายน 2547 09:49 น. - comment id 379554
ภาษารักที่คุณเขียนมางามมากครับ ๚ะ๛ size>

5 กุมภาพันธ์ 2548 23:50 น. - comment id 413916
กลอนนี้ ก้อเศร้าอีกแว้ว แต่ก้อจาเปงกะลังจายหั้ยละกานน้า \\\PhUnG///
