เดินผ่านที่เดิมทุกวัน
เห็นเขาคนนั้นเสมอ
เดินผ่านกี่ทีก็เจอ
จึงเผลอแอบมองทุกที
ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร
ทำไมมานั่งตรงนี้
แต่มองแล้วเพลินตาดี
อยากไปคุยสักทีแต่...ไม่กล้า
วันหนึ่งเธอเดินมาใกล้
เอาเข้าแล้วทำไงดีหว่า
เธอเดินมาแล้ว...มาแล้ว...ใกล้เข้ามา
ใกล้กว่านี้ฉันคงบ้าแน่จริงเชียว
จากคนที่เคยแอบชอบ
เขาดันรักตอบมาแลเหลียว
ต่อจากนี้ฉันคงไม่อยู่คนเดียว
จบเรื่องราวของคนเปล่าเปลี่ยว
...สักที (ไชโย)
3 ธันวาคม 2544 20:59 น. - comment id 22656
ดีใจด้วยจ้า....น่ารักดี

4 ธันวาคม 2544 01:01 น. - comment id 22688
วันหนึ่งเธอเดินมาใกล้ เอาเข้าแล้วทำไงดีหว่า เธอเดินมาแล้ว...มาแล้ว...ใกล้เข้ามา ใกล้กว่านี้ฉันคงบ้าแน่จริงเชียว แว่นหนาก็ยังเป็นแว่นหนาคนเดิม... ที่ทำให้พี่อ่านแล้วอมยิ้มได้จ้า.... โดยเฉพาะท่านเนี่ย.... น่ารักที่สุดเลยจ้า....

5 ธันวาคม 2544 12:52 น. - comment id 22950
โห...อ่านแล้วเห็นภาพเลยอ่ะ ใกล้เข้าแล้ว...ใกล้เข้ามาแล้ว ...^-^ เป็นกลอนที่น่ารักจิงๆ เลย อ่านแล้วใจเต้นตามไปด้วยเลยนะเนี่ย
