หน้าส่วนตัว
เธออยู่ในอ้อมกอดฉันเช่นวันก่อน
ประกายตาขี้งอนดูสดใส
แต่ฉันรู้รอยยิ้มที่พิมพ์ใจ
เธอสร้างมาเพื่ออะไรเพื่อใครกัน
เขายังอยู่ในใจใช่ไหมเล่า
เรื่องก่อนเก่าทำเอาใจเธอหวั่น
ตอนนี้เช็ดน้ำตาเธอ เธอหยุดมัน
วันรุ่งขึ้น ไหล่เธอสั่นน้ำตาริน
แล้วเมื่อไรใจเธอจะตัดขาด
กับผู้ชายใจพยาธิให้ขาดสิ้น
เพราะรักเธอจึงยอมทนจนชาชิน
แต่ก็อยากได้ยิน...ว่ารักฉันคนเดียว
แว่นหนา 16 ธ.ค. 2547 20:15 น. - ID 67687 
980
5
0
16 ธันวาคม 2547 21:14 น. - comment id 390218
เมื่อไรนะเยื่อใยจะหมดสิ้น เมื่อไรจะได้ยินถ้อยคำหวาน เมื่อไรเธอจะลืมคืนเจ็บช้ำเช่นวันวาน เมื่อไรรักผสานใจสองเรา ** แวะมาทักน่ะคะ **
16 ธันวาคม 2547 21:23 น. - comment id 390224
ถ้อยคำนี้มันกระชากใจเหลือเกิน
17 ธันวาคม 2547 00:15 น. - comment id 390287
แล้วเมื่อไหร่เธอจะลืมเขาคนนั้น แล้วเมื่อไหร่จะลบฝันในวันเก่า แล้วเมื่อไหร่จะตัดใจคนเป็นเงา แล้วเมื่อไหร่จะเลิกเศร้าเมื่อขาดเธอ *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ โดนใจ*-*
17 ธันวาคม 2547 12:47 น. - comment id 390501
เมื่อไหร่กันที่ความรักจะมีค่า เมื่อไหร่ที่ในสายตาเธอมีฉัน เมื่อไหร่คนดี เมื่อไหร่จะมีคำว่ากันและกัน เมื่อไหร่เธอจะรักฉัน เมื่อไหร่จะลืมใครคนนั้นได้เสียที แวะมาทักทายค่ะ กลอนเพราะจังนะคะ
17 ธันวาคม 2547 18:42 น. - comment id 390740
แวะมาอ่าน และเป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆๆน๊า ^0^
17 ธันวาคม 2547 18:57 น. - comment id 390751
แต่งได้เพราะค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด