เหมือนวิหคนกน้อยที่คอยคู่ คอยมวลหมู่พวกพ้องร้องเรียกหา ร้างคู่เคียงเสี่ยงเสาะเลาะหมู่กา เป็นปักษาไร้รังอยู่ขาดคู่ใจ เดียวดายเหมือนฉันที่วันห่าง จำใจร้างลาถิ่นบ้านนานแค่ไหน มาพิงพักสักคราวคลายหนาวใจ มาหาใครคนหนึ่งซึ่งผูกพัน จำกันได้รึเปล่าดาวดวงน้อย เมฆที่คอยเคียงคู่ผู้ร่วมฝัน กลับมาพักตรงนี้ที่เรามีกัน กลับมาหาคนร่วมฝันวันแห่งใจ
18 ธันวาคม 2547 18:36 น. - comment id 391296
มาเถิดนกน้อย.. .อย่ามัวแต่บินลอยล่อง ลงมาทักทายเพื่อนพ้อง ผู้ร้องรำเล่นชื่นบาน

18 ธันวาคม 2547 20:48 น. - comment id 391347
ให้ฟ้านำทางสลักจิต
ให้ชีวิตของฉันได้พักผ่อน
กลับสู่รังที่มีรักที่ยังรอ
ด้วยหัวใจที่อ่อนแรงและเมื่อยล้า
เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะครับ

18 ธันวาคม 2547 21:25 น. - comment id 391398
มารับนกน้อยคืนรังค่ะ

18 ธันวาคม 2547 22:34 น. - comment id 391476
นกน้อยนิด บินโผผิน ทั่วไปไกล อิสระ ใจฝ่าไป ทุ่งแดนดง ใช้ชีวิต เลือกได้ อย่างบรรจง อย่าพะวง กับสิ่งผ่าน รำคาญใจ อย่าประวิงเวลา ใช้ให้คุ้มค่า

19 ธันวาคม 2547 03:35 น. - comment id 391609
ไม่มีที่ไหนอบอุ่นเท่าบ้านเลย เนอะ

19 ธันวาคม 2547 13:55 น. - comment id 391769
นกน้อยกลับรังดังวันเก่า
ดาวเหงายังเฝ้าห่วงหา
คอยนกมาแนบเคียงกายา
ให้ไออุ่นผ่านมากระทบใจ
ดั่งใจเราร่วมเรียงสานฝัน
ยังคงต้องการคนเคียงข้างเสมอ
ให้กำลังใจกันฉันและเธอ
ก้าวไปพร้อมกันเสมอด้วยใจสองเรา
ยังรอการกลับมาเสมอค่ะ
