: : สวาท - สวรรค์ : :

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

สรรแสนคำกวีเฉลยเอ่ยอ้าง
ร้อยทุกหยาดน้ำค้างสร้างวิมานสวรรค์
เกี่ยวทุกแฉกรังสีสุริยะตะวัน
เก็บทุกไออุ่นฝันอันงดงาม
มาถักทอผืนพรมสีรุ้ง
พรายพุ่งทอดเป็นสะพานให้ผ่านข้าม
เธอฉันจะลิ่วแล่นสู่ดินแดนสีคราม
ที่แห่งนั้นจะอิ่มกามชุ่มฉ่ำราคี
บ่วงพันธนาการของเธอจะมิอาจล่วงรู้
เราจะผลัดเปลี่ยนคู่มาปรุงแต่งแสงสี
หากไม่มีใครคาดคิด ความผิดเราไม่มี
เธอกับฉันคือคนดีที่แสนคาว
คนรักของฉันเขาเพลินเสพรสความสัตย์
คนรักเธอก็เคร่งครัดรักแท้ทุกย่างก้าว
เราสองจะโลดแล่นสัมผัสพรมแดนแห่งดวงดาว
มือสองเราจะสาว กอบดาว โกยเดือน
หมื่นล้านน้ำผึ้งหวานในป่าดงดิบ
จะกลายเป็นน้ำทิพย์หาใดหวานเสมอเสมือน
ความผิดชอบชั่วดีจะจืดจางรางเลือน
ความสุขซ่านจะผ่านเคลื่อนมาบดบัง
เราจะสำแดงทุกสันดานด้านดิบ
ร่วมบรรเลงเพลงทิพย์ร่ายมนต์ขลัง
ไอร้อนบาปหยาบช้าสูงส่งทรงพลัง
อาจจะมีสนองความไคร่คลั่ง เพียงครั้งเดียว
ร้อยทุกบทสวดแห่งสามโลกมาเห่กล่อม
เราสองก็พร้อมจะทะยานไปไม่แลเหลียว
เชือกสวาทสองเส้นจะเลื้อยกันเป็นเกลียว
เพื่อร้อยเกี่ยวรัดนรกสวรรค์ไว้ใกล้ๆกัน