**น้ำค้างพราวพร่างพรมลมหนาวโยก น้ำตาโศกโขลกใจจนไหวสั่น หนาวเหน็บเนื้อนั่งนึกถึงคืนวัน ที่ผ่านผันวันเดือนที่เคลื่อนคลา **เดือนสกาวดาวพร่างกลางห้วงหาว ดารดาษแวววาวพราวเวหา ฟ้าสดใสแต่ใจหม่นกล่นน้ำตา คิดถึงวันเวลาที่ล่วงเลย **เคยสนุกสุขสันต์วันเก่าก่อน เคยหนาวร้อนทุกข์ใจไม่วางเฉย คิดถึงถิ่นสุขสันต์วันเราเคย ได้เฉลยความนัยให้กันฟัง **คืนเหน็บหนาวดาวพร่างน้ำค้างร่วง โอบรัดรวงข้าวหล่นบนความหวัง ลมกระบัดพัดพลิ้วลิ่วใบบัง หนาวโถมถั่งคนเหว่ว้าในราตรี
หิ่งห้อย 6 ธ.ค. 2544 19:26 น. - ID 6830 
518
1
0
7 ธันวาคม 2544 00:06 น. - comment id 23284
หิ่งห้อย..วับแวมวาบ..ขับคืนหม่น พรายดาวบน..ฟ้าพร่าง..สว่างไสว หิ่งห้อย..แม้น้อยแสง..กระจ่างใจ แล้วจันทร์ไย กลัวเมฆ..ไม่แย้มงาม!
7 ธันวาคม 2544 22:49 น. - comment id 23518
หิ่งห้อยคอยเดือนดับ ดาวลาลับกลับเวหา ไร้แรงแข่งจันทรา รอเวลาฟ้ามืดมน วันใดเดือนแจ่มจ้า หิ่งห้อยล้าใจสับสน ต้องหลบซบกมล รอเวหนไร้แสงจันทร์
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
