เมื่อฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า..
ค่ำคืนนั้นกลับคล้ายดั่งความฝันที่ไม่มีวันดับสูญ
จิ้งหรีดคงร่ำร้องอยู่ก้องไพร
ลมเย็นคงเหน็บในใจสั่น
มุ้งเคยนอนหมอนเคยหนุนร่วมกัน
คืนวันแสนสุขนั้นกลับหายไป
คงเหลือค่ำคืนขื่นขม
เมื่อรักล่มใจระทมเกินทนไหว
ทุกปีเดือนคงเคลื่อนคล้อยลอยลับไป
ทุกคืนวันในหัวใจยังคงเดิม
๓ มกราคม ๒๕๔๘