ตอนจบของ ใช่หรือไม่ ของผู้หญิงไร้เงา

นายสายลม

คำว่าไม่ ดลใจ โดยไม่คิด
พูดพลั้งผิด ติดใจ ไม่โหยหา 
เมื่อเอ่ยปาก ออกไป ด้วยวาจา
ต้องรักษา วาจา ของตนเอง
คำสุดท้าย ตอบออกไป ว่าไม่รัก 
จึงยากจัก กลับคำ ทำอีกหน
ด้วยความเป็น แม่หญิง ของผู้คน
กล่าวความใด หลายหน นั้นไม่งาม
โดยสุดท้าย จึงจำใจ ต้องจำจาก
แม้ว่ารัก เขาจากเจ้า เฝ้าโหยหา 
แต่เมื่อกล่าว ความอันใด ให้ออกมา
ก็จะต้อง รักษา สัจจะตน
คำกล่าวแม้น ออกไป โดยไม่คิด
แต่ในจิต ยังคิดรัก เสน่ห์หา
ถึงจะไม่  ได้เคียงคู่  ด้วยกายา
แต่ภายใน ดวงอุรา  จักไม่เลือน				
comments powered by Disqus
  • ไวยากรณ์

    10 กุมภาพันธ์ 2548 14:57 น. - comment id 423171

    .. ไพเราะดีคับ 
    
    จะติดตามผลงานคู่ ต่อไปครับ
  • มัดหมี่ค่ะ

    10 กุมภาพันธ์ 2548 16:25 น. - comment id 423226

    แบบนั้นก็ชีช้ำซิคะ
    
    กลอนเพราะมากค่ะ
  • สาวดำ-รำพัน

    10 กุมภาพันธ์ 2548 20:17 น. - comment id 423362

    เพราะจ้า
    แว๊บมาอ่านะคะ
  • แม่จิตร

    10 กุมภาพันธ์ 2548 21:44 น. - comment id 423448

    กำลังใจมาให้นะ  
    นั่นแน่ควงคู่มาด้วย อิอิ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 กุมภาพันธ์ 2548 21:57 น. - comment id 423466

    เมื่อเจ้านั้น  มั่นวจี  ที่เอ่ยถ้อย
    เราจะปล่อย  ความรัก  ปักห่วงหา
    ไว้กับเจ้า  ตลอดไป  ในทุกครา
    แม้ต้องลา  จากไกล  ใจภักดี
    
    เพราะรู้ว่า  เจ้าเอง  นั้นเกรงภัย
    ด้วยบ้านเมือง  ยิ่งใหญ่  ไฉนนี้
    หากเราได้  ครองเจ้า  เฝ้าธานี
    อาจทำให้  บ้านเมืองนี้  เกิดพิษภัย
    
    แต่อย่างไร  ใจนี้  มีห่วงหา
    ยังมอบรัก  ปักอุรา ไม่หวั่นไหว
    และพร้อมจะ  พิสูจน์  ความจริงใจ
    ว่าข้านั้น  มอบให้  ใจภักดี
      
    มิได้หวัง  ครองเจ้า  เฝ้าบ้านเมือง
    ไม่ใช่คน  คิดรุ่งเรือง  เรื่องศักดิ์ศรี
    จึงยอมจาก  พรากไกล  ในชีวี
    แต่ยังรัก  ภักดี  เจ้านิรันดร์
    
    *-*ยินดีค่ะที่มาร่วมต่อสานงานกลอนด้วยกัน  ส่วนเนื้อเรื่องอุปมาเชิงอุปไมยกันไปเรื่อย ๆ แล้วกันนะค่ะ อิอิ *-*
  • นายสายลม

    12 กุมภาพันธ์ 2548 00:26 น. - comment id 424261

    ใจหญิงนั้น ยากลึก กว่าสมุทร
    ใจนางสุด สายหยั่ง สเนห์หา 
    ใจน้องคิด ตรึกตรอง ทุกเวลา 
    ใจพี่ยา มองหา น้องไม่เจอ
    
    ใจหญิงนั้น ยากแท้ หยั่งรู้ใจ
    ใจเอ๋ยใจ  ที่ว่าแน่  ไม่แท้เหมือน 
    ใจของนาง  ปากกับไป  มักบิดเบือน 
    ใจไม่เลือน แต่ความเบือน ไม่รักกัน
    
    ใจของหญิง แท้จริง ยากหยั่งถึง 
    ใจสุดซึ้ง แต่ขัดเหตุ กลับพลักใส 
    ใจกับการ กระทำ เดินห่างไกล
    ใจกับปาก หญิงนั้นไทร  มักไม่ตรง
    
    บางครั้งหญิง มักบอก ว่าไม่รัก
    แต่เหตุใด มักทักรักเสมอ 
    ใจของหญิง ช่างเข้าใจ ยากนะเธอ 
    ใจปล่อยเพื้อ บ้างปล่อยเก้อ บ้างไม่แล
    
    ------------------------------ออกแนวมั่วนะ แล้วจะกลับมาแก้นะครับ-------------------------

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน