หน้าส่วนตัว
สายลมคงพัดพริ้วปลิวสะบัด
เด็ดดอกรักโรยหล่นบนพื้นหญ้า
ปลิดเมล็ดลอยล่องท่องนภา
สู่แดนดินถิ่นใดหนามิย้อนคืน
แล้วลืมเลือนรักร้างที่ริมทาง
แล้วลาร้างจากทุ่งมุ่งถิ่นใหม่
แล้วพานพบสบหน้าโสภาใด
แล้วจากไปไม่หวลกลับรักจืดจาง
ขออย่าลืมลาร้างหนทางเก่า
ถิ่นที่เราเคยฟูมฟักพักสถาน
อยู่แห่งหนตำบลใดได้เจือจาน
ดอกรักเบ่งบานดอกใบสู่ใจชน
๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๘
ส้มเกลี้ยง 12 ก.พ. 2548 12:16 น. - ID 71025 
728
1
0
12 กุมภาพันธ์ 2548 15:01 น. - comment id 424460
-- รสรักช่านปานว่าข้าร้อนรัก ช่านประจักษ์ในลิ้นที่ชิมสู่ รักของข้าว่าหล่นลงพลั่งพรู ดั่งฤดูฝนรินรดดินดอน--- มั่วอ่ะครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
