.....ไม่แม้นหงส์เพียงหลงย่างกลางใจดวง.....

plaing_piu

อาจเป็นวาสนาชะตากำหนด
รื่นรสบทจรพบอ่อนศรี
มาด้วยหวังกำลังใจใครที่มี
เสียดายฤดีไฉนร้ายใจดำ
ประจงภาษอาจเอื้อมวาสนา
ดังวิหคเหินกล้าพลาดถลำ
ไร้คู่อยู่ท่าคอนประจำ
ขอน้ำเย็นชื่นฉ่ำทำไมเมิน
คงบินจรร่อนหลงหาลงหลัก
นิ่งตาพับหลับตื่นฟื้นเสียงเอิ้น
พลัดที่มาคาที่อยู่คู่เคียงเดิน
หนาวเหลือเกินจะเหินกล้าเหนือคคนานต์
โอ้ละหนอลออนวลอย่าด่วนลับ
ทอระยับดาวระยิบขลิบฟ้าม่าน
อกคนจรนอนดึกรู้สึกนาน
รื่นวิมานเบิกบานวิมุตติปวง
แสนอาวรณ์วันคืนสะอื้นเปลี่ยว
ดาวเคลื่อนเดือนคล้อยเสี้ยวเรียวลับล่วง
ไม่แม้นหงส์เพียงหลงย่างกลางใจดวง
อยากได้ห่วงหวงสักหน่อย..ค่อยลารัก
แม้มิมีวาสนาจะฝ่าดั้น
ขอผูกพันขวัญอ่อนเร่าร้อนตระหนัก
อกแรมโรยโหยหาสวามิภักดิ์
มิคิดหักใจว่า...เจ็บชาชิน
              ๑๑๑๑๑ 				
comments powered by Disqus
  • ดาวอังคาs

    26 กุมภาพันธ์ 2548 01:13 น. - comment id 431405

    เจอสุดยอดเข้าอีกคนแล้วเรา
    สวยครับ
  • ศรีวิจิตรา

    26 กุมภาพันธ์ 2548 08:29 น. - comment id 431427

    วาสนา.......ปักษาไพร
    
    อกเอ๋ยโอ้หัวอกเจ้านกป่า
    พลัดถิ่นมาแรมรอนจะนอนไหน
    ผืนฟ้ากว้างเถื่อนถิ่นเจ้าบินไป
    ไม่ผูกพัน สัญญาใจใครอาวรณ์
    
    เจ้านกน้อยค่ำไหนก็นอนนั่น
    จะเพิงพักหลักมั่นคาคบขอน
    ร้อนฝนหนาวมิเคยจะอนาทร
    ยามไร้คู่ ร้างคอน นอนกลางดง
    
    จะเหลียวแลหาใครก็ไม่เห็น
    เหยี่ยวจะโฉบเฉี่ยวเล่นร่างเป็นผง
    เวทนาวาสนาปักษาดง
    ยังทะนง...มิหลง...เข้ากรงใคร
    
    เจ้านกน้อยเนื้ออ่อนคงนอนหนาว
    น้ำค้างพราวเดือนมืดไม่หวั่นไหว
    ด้วยสัญชาติวิหกเป็นนกไพร
    มิเคยใฝ่ถวิลวอนถึงคอนงาม
    
    แต่คืนนี้ขอเพียงได้หลับฝัน
    โดยมิหวั่นผองภัยไม่เกรงขาม
    หาใช่นอนพงไพรใต้ฟ้างาม
    นกไร้นามขอหลับใน...หัวใจเธอ
    
  • เพียงพลิ้ว

    26 กุมภาพันธ์ 2548 08:41 น. - comment id 431429

    วาสนาข้าน้อยคอยดมโมก
    ต้องเศร้าโศกมิอาจชมดมกลิ่มหอม
    เก็บดอกอื่นที่เห็นเช่นพยอม
    ก็ยังตรอมหลงกลิ่นโศกดอกโมกไพร
    
    กาดำตัวนี้จะได้ดมดอกโมกไหมเนี่ย อิอิ
    เมื่อไรโตล่ะคะเพิ่งปลุกเองนี่:)
    แต่งได้ไพเรามากเลยค่ะ
    
  • แม่จิตร

    26 กุมภาพันธ์ 2548 10:30 น. - comment id 431465

    ความหมายดีนะครับ
    
  • พุดพัดชา

    26 กุมภาพันธ์ 2548 11:44 น. - comment id 431517

    ยอดเยี่ยมมากค่ะ
    รักบทนี้จังค่ะ
    
    โอ้ละหนอลออนวลอย่าด่วนลับ
    ทอระยับดาวระยิบขลิบฟ้าม่าน
    อกคนจรนอนดึกรู้สึกนาน
    รื่นวิมานเบิกบานวิมุตติปวง
    
    
    
  • tiki

    26 กุมภาพันธ์ 2548 13:28 น. - comment id 431611

    :)
  • อัลมิตรา

    26 กุมภาพันธ์ 2548 16:32 น. - comment id 431727

    งาม ค่ะ
  • นี

    26 กุมภาพันธ์ 2548 20:39 น. - comment id 431819

    มาชมผลงานจ๊ะ
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    27 กุมภาพันธ์ 2548 06:28 น. - comment id 431945

    แวะมาอ่านครับ
    
    
    
  • rain..

    27 กุมภาพันธ์ 2548 10:22 น. - comment id 432039

    ..ไพเราะ ..  และ เศร้า .ด้วยดิคะ.
      ..  มัย ความรัก ..  ต้องเจ็บปวด ..  ด้วยคะ ..
    
      ก็ ..  ถ้ารัก ..  มัย ต้องผิดหวัง ..
        
      เรน ..  แวะมา .. ขอบคุณ ..  ที่กรุณาแวะไปทักทายเรน.. นะคะ ..
                   ...
    
  • plaing_piu

    28 กุมภาพันธ์ 2548 14:17 น. - comment id 432645

    เพราะค่ะ เศร้าเนอะ
    
    บัว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน