ฝนหลั่งจากฟากฟ้า ร่วงลงมาสู่พื้นดิน พี่น้องร่วมแผ่นดิน รองไว้กินที่ต่างกัน จะใส่ตุ่มมังกร หรือโถทองผุดผ่องพรรณ แต่ค่าน้ำฝนนั้น ล้วนแต่มันจากฟ้าเดียว แล้วไฉนใยน้องพี่ จึงหลบลี้หนีไม่เหลียว ทั้งที่ร่วมฟ้าเดียว กลับฉุนเฉียวทำชิงชัง หรือเพราะเจ้างามงอน เห็นพี่นอนบนหญ้าฟาง ดวงใจจึงเกลียดชัง รักจึงร้างห่างลางเลือน ผู้คนในโลกนี้ คิดให้ดีคือผองเพื่อน ใยน้องต้องแชเชือน มาบิดเบือนมาเคลื่อนคลาย ไม่รักพี่ไม่ว่า แต่น้องยาอย่าผลักใส แค่นี้ก็ช้ำใจ อย่าได้ไหมน้องหน้ามล คุณค่าของน้ำใจ เปรียบได้ไหมกับน้ำฝน คุณค่าใจของคน อยู่ที่คนเจ้าของใจ
หิ่งห้อย 12 ธ.ค. 2544 22:19 น. - ID 7239 
946
1
0
13 ธันวาคม 2544 00:41 น. - comment id 24726
ที่บ้านขวัญมีโอ่งลอยดอกไม้บนดาดฟ้า บางเวลาลงลอยคอหาความฝัน ยามวัยเยาว์อาบน้ำฝนชื่นใจกัน ยามนี้อาบแกล้มจันทร์กับใจดวงนี้ที่ดายเดียว
13 ธันวาคม 2544 10:57 น. - comment id 24793
อยากวิ่งเล่นสายฝนเหมือนครั้งเด็ก ๆ เนอะ ^___^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
