* * * * * * * * * ลู ก รั ก

นาย มอมแมม

* * * * * * * * * ลู ก รั ก
เมื่อเพ่งพิศพินิศหวน ชวนให้คิด
เมื่อยึดติดจิตมุ่งมั่น ไม่สั่นไหว
เมื่อเวลาคราเคลื่อนผ่าน แล้วเลยไป
เมื่อใครใครไม่ตั้งตัว กลัวแก่จัง
ดั่งเสมือนพึ่งกำเนิดเกิดลูกน้อย
ดั่งได้สร้อยที่ถูกใจ ไร้ทุกข์ขัง
ดั่งสวรรค์เสกเป่าให้ ได้กำลัง
ดั่งน้ำสังข์ชะโลมเลี้ยง เยี่ยงบุตรดี
. . . . . ทหโร เจปิ ปญฺญวา . . . . . .         เด็ก ถ้ามีปัญญาก็เป็นผู้ใหญ่ได้  
กาลเวลาเมื่อผ่านพ้น ควรค้นคิด
กาลเวลามอบชีวิต ประเสริฐศรี
กาลเวลาที่สั่งสอน แด่คนดี
กาลเวลาสิบกว่าปี  ที่ค่าฅน
ให้รู้จักรู้มักคุ้น . . . คุณธรรม
ให้รู้กรรมรู้ที่มา . . . รู้เหตุผล
ให้รู้อ่านรู้ขีดเขียน . . . รู้เป็นฅน
ให้รู้ตนรู้อื่นเขา . . . . เชาว์ปัญญา
. . . . . ปญฺญา ธนํ โหติ . . . . .           ความรอบรู้ เป็นทรัพย์อันประเสริฐ  
เหมือนลูกไม้หล่นได้ ไม่ ไกลต้น
เหมือนกับคนที่หล่อหลอม ย่อมสรรหา
เหมือนดั่งหนึ่งความภูมิใจ ที่ได้มา
เหมือนแก้วตาพาชื่นจิต ชีวิตเรา
ขอลูกรักประจักษ์เห็น เป็นควรคู่
ขอความรู้อยู่ติด ไว้  ให้ตัวเขา
ขออย่าเกิดอาเภศภัย ไปเป็นเบา
ขอให้เค้าโชคดีเถิด ประเสริฐเอย
********************************************
  บุตรที่ประพฤติดี คือ ความภูมิใจที่มีค่าสูงสุดของพ่อแม่
********************************************