ยังรักเธอเหมือนเก่าและเท่าเดิม
ต่อให้ความเหงามันพูนเพิ่ม จนหวั่นไหว
แม้ระหว่างเรา ไม่อาจร่วมทางกันต่อไป
ฉันก็ยังเต็มใจที่จะอยู่อย่างคนไกลและรักเธอ
เป็นเหมือนรอยร้าวที่ฝังลึก
ย้ำเตือนให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดเสมอ
ครั้งหนึ่งที่ไม่เคยรักฬครเท่าเธอ
และเป็นครั้งหนึ่งที่ต้องเจอกับความทรมาน
สลัดไม่เคยพ้นจิตใจ
เวลาไม่เคยช่วยอะไรแม้วันผ่าน
ฉันคงต้องอยู่กับความรู้สึกนี้ไปอีกนาน
ตราบเท่าที่ใจต้องการคนดูแล
10 มีนาคม 2548 19:16 น. - comment id 437196
ยังรักเธอเหมือนเก่าที่เรารัก แม้เธอหักใจจากพรากจากฉัน แต่ยังไงใจยังรักเธอคงมั่น ไม่มีวันเปลี่ยนผันฉันมั่นใจ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*

13 มีนาคม 2548 01:41 น. - comment id 438292
นามปากกา..น่ารักดี..
ตัวน้อย..ตัวนิด...
เพิ่งย้อนกลับไปดูงานเก่า ๆ...
เห็นไปคอมเมนท์งานไว้..
พอดีช่วงนี้..
นาน ๆ..พี่จะข้ามาที..
ยังไงก็ยินดีต้อนรับ....
ถ้าชอบ...ก็ลองไปอ่าน 2 บทล่าสุดที่พี่ลงไว้ดูซิ..
-----> ขอแค่นี้..ให้ได้ไหม..? คุณคนดี
----->ริมระเบียง..บนตึกสูง..เสียดฟ้ากว้าง..
อ่านสบาย ๆ ....คลายเหงา...
หรือจะเหงา..กว่าเดิม..ก็ไม่รู้น่ะ.
อ้อ...2 บทนี้..ใช้ชื่อ...
คุณหอยขม....น่ะ
ปล.
งานน้อง...เขียนบ่อย ๆ..แล้ว..จะพัฒนาขึ้นมาเอง..งานเขียน..ให้เขียนด้วยใจ...
แล้วจะออกมาได้ดี...
เพราะฉะนั้น....เขียนเถอะ..เขียนไป..
ถ้าใจอยากเขียน....
เป็นกำลังใจให้น่ะ
