ขอบคุณการถูกทิ้งอันยิ่งใหญ่ ที่ยัดเยียดชีวิตใหม่ให้แก่ฉัน เป็นทางเดินที่สว่างไร้ทางตัน มีคืนวันที่สวยงามด้วยความดี รักแล้วโศกเคราะห์ซ้ำซัดความเซ่อ ถูกเงาเธอทาบทับดับราศี ทางเจริญจะเดินไปก็ไม่มี ทรงกับทรุดโชคหลุดหนีไร้ที่ไป ได้เสพรสความหวานเพียงชานอ้อย ชะเง้อคอยรอยเคี้ยวที่คายให้ เศษเธอเขาอร่อยรสจนหมดใจ เคี้ยวคราใดก็ชาชืดแสนจืดจาง จนเธอเอาเท้าเขี่ยฉันตกหิ้ง อุ้มมาทิ้งในวัดแล้วตัดหาง วันเธอทิ้งคือวันที่ฉันมีทาง ได้พบแสงสว่างส่องทางใจ ขอบคุณเธอที่ได้ฤกษ์เลิกลุ่มหลง แล้วถีบส่งฉันสู่ความสดใส หลุดคุกรักดิ้นรอดอย่างปลอดภัย เพื่อมามีชีวิตใหม่โดยไร้เธอ 28 มีนาคม 2548
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 8 เม.ย. 2548 15:56 น. - ID 74119 
1105
3
0
8 เมษายน 2548 17:11 น. - comment id 451064
อุ้มมาทิ้งในวัดแล้วตัดหาง เห็นภาพเลยค่ะ
8 เมษายน 2548 17:14 น. - comment id 451065
คนเรามีทางเลือกเสมอครับ..อยู่ที่ใครจะกล้าเลือกหรือเปล่า
9 เมษายน 2548 12:15 น. - comment id 451292
รักแล้วโศก ขอเลิกรักจะดีกว่า ไม่รู้ว่าคิดเหมือนกันอยู่บ้างไหม ฉันรู้ว่าพอรักแล้วไม่ถอดใจ แต่พอจากไกล ไยตัวเธอ ถึงเปลี่ยนแปลง /*/ยินดีที่ได้รู้จักคะ แวะมาเยี่ยมเยียนเน้อ เขียนกลอนได้ตรงๆดีคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
