๏ ยอแสงสุริยะคล้อย............ครรไล ผีตากผ้าอ้อมใน....................น่านฟ้า ม้วนคลี่หมอกควันไอ............ความอุ่น เคล้าโอบคืนขวัญหล้า...........ค่อยล้างเลือนเหงา ฯ ๏ ลมเบากระซิบใบ้...............บอกระบิล โลกหม่นเมื่อถวิล..................เทวษว้าง เหงาเศร้าเจ่าผลิน................พารุ่ม..........ร้อนอา วิโยคโศกโศกฟ้าสร้าง.........สิ่งนั้นนั่นไฉน ฯ ๏ นิราศไปไกลจากเจ้า..........จอมขวัญ จิตหม่นเหมือนสูรย์พลัน.......ซ่อนพ้น พรายแสงแห่งตะวัน.............ตระเวนจาก ลืมจับหล้าเรียมค้น................เร่งคว้าคว้างหาย ฯ ๏ พระพายกระซิบเย้ย..........หยันหยอก ผีตากผ้าอ้อมนอก.................น่านฟ้า แล้วคลี่ขุ่นมัวหมอก..............เหมือนม่าน มาบดบังเรียมคว้า................ไขว่น้องแนบถนอม ๚ ๛
วฤก 17 เม.ย. 2548 15:05 น. - ID 74590 
1860
10
0
17 เมษายน 2548 16:22 น. - comment id 454658
ไม่ได้เจอะเจอกัน คงนานมากแล้ว แต่ผมไม่มีอะไรพัฒนาขึ้นมาเลย คงแต่งได้แต่กลอนแปดเหมือนเดิม แต่อยากแจมโคลงไพเราะสี่บทนี้ ขอถ่ายทอดออกมาเป็นกลอนแปดแล้วกันนะครับ ตะวันรอนอ่อนแรงล้าแสงแล้ว คงไม่แคล้วพลบค่ำเย็นย่ำหนอ อบอวลอุ่นกรุ่นไอแดดใสทอ ผีต่างขอตากผ้าอ้อมย้อมเขตคาม ลมหนาวโชยโรยเรื่อยพัดเฉื่อยฉิว รักฉันปลิวปลิดร่วงใคร่ทวงถาม ใยเธอตัดสลัดไปได้ทุกยาม แม้ทุ่งงามฉันเหงาเศร้าเมื่อมอง ตัดใจห่างร้างเจ้าเคล้าอกหัก นิราศรักเรื่องไหนใยต้องหมอง ดั่งตะวันทันใดไม่คิดตรอง ทิ้งฟ้าหมองหม่นดำคล้ำระทม สายลมเฉยเย้ยหยันปล่อยฉันเศร้า ยากคว้าเอารักคืนแสนขื่นขม มองทางไหนให้มืดยืดอกตรม มิอาจข่มแข็งใจใต้แสงจันทร์
17 เมษายน 2548 16:25 น. - comment id 454661
ความรัก อยู่ไกล ธรรมชาติเย้ยหยัน เจ็บหนักที่เรา
17 เมษายน 2548 16:59 น. - comment id 454689
๏พระพายพัดหมอกครึ้ม..........คลายไป แสงแห่งอาทิตย์อำไพ............ทั่วฟ้า ความเหงาที่เกาะใจ...............เจ้าอยู่ ลึกเฮย ขอจ่งได้กลายล้า....................ละล่วงแล้วมลายสูญฯ ๏คนไกลไหนฝากถ้อย...........เพียงคำ มาป่านนี้คงลืมจำ...................จดแล้ว คงเหลือแค่ความนำ...............ปรากฎ ย้ำโศกจนจิตแป้ว..................ป่นแล้วใจเราฯ
17 เมษายน 2548 17:03 น. - comment id 454691
นิราศร้างห่างไร้............ลำเค็ญ ดุจดั่งชีวิตเป็น...............ฝุ่นเถ้า เพราะรักจึ่งทุกข์เข็ญ......ใครก่อ ใดนา เรียมจักรอคลอเคล้า.......คลาดน้องฤาไฉน....ฯ แวะมาทักทายกันค่ะ...ช่วงสงกรานต์..คนไข้เยอะมั้ยคะ...คุณหมอหนุ่ย...ที่โรงพยาบาลศูนย์..คนไข้มากจริงๆค่ะ...คงหนักเช่นกันนะคะ.. มาร่วมแจมโคลง..ช่วยชี้แนะด้วยค่ะ...เนื่องจากยังเป็นมือใหม่..หัดขับอยู่ค่ะ.. ..
17 เมษายน 2548 19:31 น. - comment id 454783
โรยโรยสุริยาจะลาแล้ว โชยกลิ่นแก้วหอมอวลจนชวนไหว ห้วงนางคอยคำนึงเพียงหนึ่งใคร ด้วยหัวใจไม่เคยลับกับตาวัน .
17 เมษายน 2548 22:07 น. - comment id 454864
ร่วมมาอ่านงานโคลง แสนเศร้า ทุกวันรับความเหงา เหว่หว้า ใครสักคนแนบเนา เคียงคู่ อยากคลายความทุเลา ร่ำร้อง โหยหา สวัวดีปีใหม่ไทยครับ
17 เมษายน 2548 22:51 น. - comment id 454893
อาหมอ ..เหนื่อยไหมคะ อัลมิตรารู้ว่าช่วงเทศกาล อุบัติเหตุแยะ ด้วยหน้าที่ของอาหมอ .. คงเหนื่อยมิใช่น้อย .. ทายว่า ช่วงที่เขียนโคลง ยังอยู่ในเวร ใช่ไหมเอ่ย
18 เมษายน 2548 09:13 น. - comment id 455016
ตะวันหลบลับพ้น.......................ลาวัน คืนค่ำแสงแห่งจันทร์.................ส่องหล้า คิดถึงคนไกลกัน........................เกินเอ่ย ฝากดาวบนฟากฟ้า.....................บอกน้องพี่คอย **แวะมาเยี่ยมครับอาจารย์หมอ...
18 เมษายน 2548 10:17 น. - comment id 455041
งดงามอีกตามเคยอ่ะครับคุณอา
18 เมษายน 2548 11:31 น. - comment id 455078
ฝูงนกบินแยกย้าย กลับรัง หาร่มใบปิดบัง เถื่อนถ้ำ ฝูงชนสู่เวียงวัง คืนอู่ นอนเฮย ครอบครัวเป็นสุขล้ำ อุ่นเคล้าเศร้าหาย สวัสดีวันสงกรานต์ครับ
18 เมษายน 2548 13:07 น. - comment id 455173
= = = = = = = = = = = = = = = = = แวะมาคารวะงานคุณภาพ... และขอบคุณที่ผ่านไปเยี่ยมงานค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = =
18 เมษายน 2548 13:22 น. - comment id 455188
แอบ......มาดูนะ.....อิอิอิ....เขียนได้เพราะจัง ชื่นชมจ้าาาาา
18 เมษายน 2548 14:54 น. - comment id 455258
พี่นกตะวัน....... สวัสดีครับ ไม่ได้เจอกันนานแล้วนะครับ วฤกไม่ค่อยว่างเข้าเน็ต และไม่ค่อยได้มีโอกาสเขียนกลอนมาก ๆ เหมือนก่อน ตอนนี้ความถี่ในการโพสท์กลอนเหลือเพียงเดือนละ 1-2 ครั้งเอง แหะ ๆๆๆ วฤกตอนนี้เขียนกลอนไม่ค่อยออกแล้วครับ เขียนได้แต่โคลง ... ลอยไปในสายลม.... มีคนเคยบอกว่า ธรรมชาติมันเป็นของมันอยู่อย่างนั้น จิตของคนไปแปลความรู้สึกจากสภาพธรรมช่ติเอง แต่... ทำไมเวลาเย็น ๆ ค่ำ ๆ คนหลาย ๆ คนรู้สึกเหงาเศร้าสร้อยไปได้ก็ไม่รู้นะครับ ใยไหม...... ขอบคุณมากครับที่นำโคลงเพราะ ๆ มาแจม ราชิกา..... สงกรานต์ปีนี้วฤกว่างครับผม เพราะอยู่เวรมากในช่วงปีใหม่ไปแล้ว แต่พอว่างงานโรงพยาบาล ก็ต้องเป็นโชเฟอร์ขับรถพาคุณน้าและหลาน ๆ ไปเที่ยวตราดครับ คนอื่นสนุก แต่วฤกเหนื่อยครับ แฮ่ก ๆๆๆ เพรง.พเยีย........... ชือแปลกดีครับ ..... รอนแสงสูรย์สูญแสงรอนแรงอ่อน นกคืนคอนแนบชู้เคียงคู่สม เรียมแรมร้างร้างไกลฤทัยตรม ยากคืนชมชื่นชู้เคียงคู่นาง ฯ แม่จิตร........ สวัสดีปีใหม่ไทยครับผม .... ขอบคุณมากที่มาร่วมแจมให้กำลังวฤก หลายกระทู้แล้ว อัลมิตรา..... เหนื่อยเหมือนกันครับ แต่ไม่ใช่ดูแลคนไข้อุบัติเหตุ วฤกเป็นแทกซี่รับจ้างจ้า... ขับไกล จาก ขอนแก่น-มหาสารคาม-โคราช-ตราด พาญาติๆ ไปเที่ยวทะเลครับ โคลงบทที่เขียนมา เพราะตอนไปทำบุญที่สกลนครขณะนั่งรถไปกับปะป๊า เห็นพระอาทิตย์ตกดินอยู่ข้างทาง เลยลงไปเก็บ เอ๊ย... ถ่ายรูปมา ดูดีอยู่รูปเดียว เพราะถ่ายรูปในรถขณะกำลังวิ่ง ... ดูไปดูมาเลยเขียนโคลงบรรยายภาพซะเลย ครับผม บินเดี่ยวหมื่นลี้........ ขอบคุณมากครับที่นำโคลงมาเยี่ยมเยือน :-) ผลิใบสู่วัยกล้า..... ขอบคุณมากครับ ... แหะ ๆๆ ว่างจะเอาโคลงนี้ไปไว้ที่ใบหญ้าด้วย แต่เข้าไม่ได้นะครับ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์..... สวัสดีวันสงกรานต์ เช่นกันครับผม ผู้ ห ญิ ง ช่ า ง ฝั น ......... ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมชม แก้วนีดา................ ขอบคุณมากครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
