หน้าส่วนตัว
** ชิงช้า คนเหงา **
แสงแดดจ้า แต่เรา กลับเทาทุกข์
เฝ้าเจ่าจุก กับอดีต ที่กรีดฝัง
จำเสียงคลื่น เคลียเคล้า เราเคียงฟัง
เป็นความหลัง ฝังฝาก วิบากตรม
มาที่นี่ อีกหน อย่างคนเศร้า
ความทุกข์เรา ร้อนรน จนขื่นขม
ข้ามทะเล ฝ่าคลื่น มาชื่นชม
ให้สาสม คิดถึง กึ่งซมซาน
มิมีใคร เป็นเงา เฝ้าตามติด
เพราะลิขิต ขีดเส้น เป็นขนาน
ทางสายนี้ มีแค่ คนร้าวราน
ทรมาน เพียงไหน ไม่สนมัน
เสม็ดใหญ่ ใกล้หาด พาดกิ่งลู่
ชิงช้าอยู่ ที่เก่า เฝ้าคอยฉัน
สงบนิ่ง ชะรอย คอยโล้มัน
น้ำตาพลัน คลอเบ้า ไม่เข้าใจ
นำพาร่าง ย่างหา ชิงช้าเศร้า
คนใจเหงา คำนึง คิดถึงไหม
เขาคนนั้น พลันพราก จากไปไกล
ปล่อยฉันไว้ เดียวดาย ใจปลิดปลิว
นั่งชิงช้า คอยใคร มาไกวเห่
ลมทะเล พัดเอื่อย เฉื่อยเฉื่อยฉิว
หาดทรายทอง น้ำ ขอบฟ้า เจิดจ้าวิว
อาจลบริ้ว บางช่วง แห่งห้วงใจ
*************
กอกก 18 เม.ย. 2548 20:44 น. - ID 74668 
10112
22
0
18 เมษายน 2548 20:54 น. - comment id 455465
อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ
18 เมษายน 2548 21:30 น. - comment id 455481
มาที่นี่ อีกหน อย่างคนเศร้า ไม่มีเงา เขาเคียง เยี่ยงครั้งก่อน มากี่หน หรือกี่ครั้ง ยังอาวรณ์ ใจสะท้อน ปวดร้าว ด้วยเหงาใจ ...มาแกว่งชิงช้าให้ค่ะ...สูงพอหรือยังพี่ปราย สูงอีกไหม 555 พลั่กกก แกล้งคนได้สะใจเจงๆ อิอิ
18 เมษายน 2548 21:32 น. - comment id 455483
ขออภัยมณีค่ะ อิอิ มาช่วยทายาให้ สะโพกครากเลยเหรอ555 โอ้โฮเฮะ ว๊าวขาวจัง ( ขาค่ะ ) โธ่ขาเคล็ดเลยเน๊าะ เจ้าจ๋อไม่น่าแกล้งเจ๊เลย หุหุ
18 เมษายน 2548 22:07 น. - comment id 455507
ฝากความเหงาทิ้งไว้ที่หาดทราย จงพัดหายมลายลับไปกับลม ลอยล่องไปเสียทีความขื่นขม ไล่ตรอมตรมให้จมหายในทะเล
18 เมษายน 2548 23:14 น. - comment id 455554
นั่งชิงช้าคอยใครมาไกว่เล่า หรือคอยเจ้าของชิงช้ามาหาแน่ ซึ่งอยากไรใจนี้พร้อมยอมดูแล เพราะรักแน่แท้รักปักห่วงใย *-*คอยเจ้าของชิงช้าหรือเปล่าค่ะพี่ อิอิ กลอนไพเราะจัง แต่เอ ใครหนอคนในภาพนะ สวยจัง*-*
18 เมษายน 2548 23:55 น. - comment id 455571
ผลักไสเจ้าเจ้าก็วับกลับมาหา เจ้าชิงช้าบ่ลาลับกลับมาใหม่ แต่ใจคนในอดีตเคยชิดใจ ลาหายไปบ่ได้กลับลับชั่วกาล รอยอดีตกรีดสะท้อนย้อนความหลัง โล้ชิงช้าน้ำตาหลั่งใจสะท้าน ประทับเจ้าเฝ้าซึมซับกับวันวาน วอนทะเลพัดผ่านมันพ้นไป ไม่มีสิ่งใดมั่นคง ยั่งยืน เป็นสัจธรรมครับ
18 เมษายน 2548 23:56 น. - comment id 455572
ข้างบน ข้าพเจ้าเองจ้ะพี่จ๋า
19 เมษายน 2548 07:12 น. - comment id 455678
มีชิงช้าเก่าๆ อยู่ในความทรงจำตัวนึง ไม่สวย ไม่หวานเท่านี้หรอกค่ะ แต่ก็มีคุณค่าทางจิตใจพอประมาณ แวะมาเยี่ยมด้วยความคิดถึงนะคะพี่ปราย :)
19 เมษายน 2548 07:13 น. - comment id 455679
ไม่อยากนั่งชิงช้าตัวนั้นเลยอ่ะ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
19 เมษายน 2548 07:42 น. - comment id 455707
นั่งชิงช้าคนเดียวกลัวเปลี่ยวเปล่า จะไปเฝ้า ไกวเห่ หาดสวรรค์ เอาหมึกหยอง ป้อนคนสวยเคี้ยวด้วยกัน(ไม่ทราบจะกินจุเหมือน้องสาวหรือเปล่า) ขอสุขสันต์ลืมอดีตกรีดทรวงใน
19 เมษายน 2548 08:58 น. - comment id 455715
หวนรำลึกถึงอีกคนบนชิงช้า สิ่งที่เกิดขึ้นมาคราย้อนฝัน ชายผู้หนึ่งงอนง้อพ้อถึงจันทร์ แม้นผ่านวันยังสุขใจไม่ลืมเลือน
19 เมษายน 2548 11:00 น. - comment id 455755
แม้นหลายปีเลยล่วงยังห่วงหา ชายคนนั้นคือบิดาครากล่าวเอื้อน ท่านเปรียบดั่งดวงใจไม่แชเชือน มิกลบเกลื่อนถึงผู้ใดให้มากความ
19 เมษายน 2548 11:08 น. - comment id 455757
ย่างเท้าน้อย กับรอยทราย ไปหาพี่ น้องมัดหมี่ มาแล้ว แก้วตาจ๋า อย่าเหงาโศก ทนทุกข์ ในอุรา ยืนเชิดหน้า สู้มัน นะพี่ปราย ชีวิตคน ถึงเหงา ต้องต่อสู้ เพื่อให้ตน ยังอยู่ ให้จงได้ สิ่งต่าง ๆ รายล้อม อยู่มากมาย ขอพี่ปราย โปรดลืม สิ่งนั้นเอย สู้นะคะพี่ปราย นั่งไกวเปลให้พี่นะคะ ยิ้มหน่อยค่ะ อื้ออออ แบบนั้นแหละค่ะ พี่ปรายเนี่ยสวยจังนะคะ
19 เมษายน 2548 12:06 น. - comment id 455778
ที่บ้านสวน..ของมี้..
เรนก็มี.. ชิงช้า..ของพ่อ..
ภาพบนเฟรม..เพ้นท์รอ..
ถักทอ..ฝัน..ในสวน.. ของเรน..
โอ้เอ.. ละเห่..
เรนไกวเปล.. ลมพัด..เย็น..
นอนซะน๊า.. แม่เดือนเพ็ญ..
ตื่นมาวิ่งเล่น.. จับผีเสื้อ..เกเร...
ยิ้ม..ละมัย.. ให้พี่สาว..คนน่ารัก..
หลับตาพัก.. เรนจะกล่อม..
แมกไม้.. ลมพัด.. สายฝน..มาดมดอม..
เรนมาหอม.. แก้มพี่ปราย..ตอนหลับเอย..
ซาแว้ปป..
19 เมษายน 2548 12:12 น. - comment id 455781
และเรน..เก๊าะคิดถึง..พี่มัท..ด้วยนะคะ..
ซาแว้ปป..
19 เมษายน 2548 12:30 น. - comment id 455793
ไกวชิงช้าลำพังดั่งคนเหงา แกว่งความเศร้าในใจให้หายสูญ แต่ใยกลับเพิ่มหนักความอาดูร ยิ่งพอกพูนเมื่อคิดถึงคนแกว่งไกว... **มีเพียงหาดทรายทะเล สายลมกับสองเรา..อิอิ
19 เมษายน 2548 13:22 น. - comment id 455831
***สวัสดีค่ะคุณมืดมิด จนชิดเช้า..... ดีใจค่ะที่บอกว่าอ่านแล้วเศร้า หากบอกว่าอ่านแล้วขำ พี่คงต้องเอาหมอนปิดหน้าแน่ๆ เชียว ขอบคุณค่ะ ***สวัสดีค่ะน้องอุ๊..... มีแต่น้องจ้องแกล้งอยากแช่งพี่ ให้ขาชี้หัวปักเพื่อผลักไส ขาพี่สวยด้วยขาวร้าวหรือไง ถ้าสาใจทำเช่นนี้ พี่คงยอม..*** ยอมทุกอย่างเพื่อน้องอุ๊ค่ะ ยอมทุกอย่างเพื่อเธอ ยอม ยอม ยอม และ ยอม ***สวัสดีค่ะน้องกี้..... ปล่อยหัวใจว่างเปล่าเศร้าไปเรื่อย ปล่อยให้เอื่อยกับรักเกินผลักไส ปล่อยให้รักคลุมครอบพร้อมโยงใย ชีวิตให้อยู่ได้ไปวันวัน..*** คิดถึงนะคะคนดี ***สวัสดีค่ะน้องตูน..... ขอบคุณใจเจ้างามยามว้าเหว่ มากล่อมเห่หัวใจใครคนนี้ จะจำฝังลึกไว้ในฤดี น้องของพี่คนระนองใจผ่องนวล..*** สาวระนองใจดีเน๊อะ ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง 3 ปิ๊งจากใจค่ะ ***สวัสดีค่ะดาวอังคาร..... ลมทะเลมารับจับความเศร้า อย่าให้เข้าวกวนบนทางฝัน ดาวอังคารขานบอกไม่หลอกกัน พี่ปรายนั้นซาบซึ้งถึงทรวงใน..*** อย่าลืมปลอบใจพี่อีกสักครั้ง คราพบกันนะ หน่อง ***สวัสดีค่ะน้องวนัสนันท์..... คุณค่าทางใจ อยู่ที่ความรู้สึกค่ะ บางสิ่งที่เก่าๆ แต่ยังอยู่ในความทรงจำ หาซื้อมิได้ค่ะ เก็บความทรงจำนั้นไว้ตลอดไปนะคะ สวัสดีค่ะคุณผลิใบสู่วัยกล้า..... ดีแล้วค่ะที่ไม่อยากนั่งชิงช้าตัวนั้น มันเศร้าสิคะ ***สวัสดีค่ะคุณชัยชนะ..... เอาหมึกหยองที่ไหนไปป้อนพี่ น้องคนดีคนไหนแอบให้หรือ หมึกเสน่ห์เคี้ยวอร่อยพลอย อื้อ ฮือ (ร้องอื้อ ฮือ หร่อย หร่อย) จะหายดื้อหายรั้นพลันสุขใจ..*** หมึกอะไรนะ อร๊อย อร่อย มีคนรูปหล่อมาป้อนนี่เอง อ้าว..หันไปป้อนน้องๆ นี่ ไม่ใช่พี่คนนี้สักกะหน่อย น้อยใจ..จัง มามาเยี่ยมคนทะเลหน่อยหรือ..ชวนจริง ***สวัสดีค่ะคุณอิม..... เห็นชิงช้าเศร้าเหงาเราก็หม่น คิดถึงคนมากมายหลากหลายฝัน เวลาผ่านรานทุกข์ สุขคละกัน กาลก่อนนั้นฝังแนบซ่อนแอบใจ แกว่งชิงช้าไกวโศกโบกไล่ทิ้ง ไม่ดำดิ่งความเศร้าเฝ้าผลักไส พ่อเคยเห่พ่อเคยโยกพร้อมแกว่งไกว เก็บไว้ในดวงจิตนิจนิรันดร์..*** ปรายเคยแต่แกว่งชิงช้าด้วยตนเองตั้งแต่เด็ก มีหนุ่มๆ มาแกว่งให้นั่งเมื่อไม่นานนี้เอง น่าฉงฉานนะ อิ้ อิ้ ***สวัสดีค่ะน้องมัท..... ย่างเท้าน้อย บนรอยทราย ไปหาพี่ น้องมัดหมี่ คนนี้ ดีหนักหนา ขอความสุข มาสู่ คู่กาลมา ทุกทีท่า ได้สม อารมณ์ปอง..*** ให้น้องมัทพบแต่ความสุขมากๆ นะคะ ***สวัสดีค่ะน้องเรน..... ...นั่งนั่งเหม่อ...บนชิงช้า...ทำท่าเศร้า ...เอ๊ เห็นเงา..ของใคร..มาไหวไหว.. ...เจ้าน้องเรน...มายืน..ยื่นมือไกว... ...ชิงช้าได้...โยกโล้..หยอกล้อลม ขอบใจน้องเรนมาเป็นเพื่อนพี่ค่ะ สงกรานต์เล่นน้ำสนุกล่ะสิ ได้ข่าวว่าฝนตกด้วย จะบอกพี่มัทให้นะคะ ว่าน้องเรนฝากความคิดถึงค่ะ ***สวัสดีค่ะคุณบินเดี่ยว..แสนเปลี่ยวใจ อยากให้เขามาแกว่งไกวชิงช้า แต่เหมือนว่ารอเขาเนานานแสน คุณบินเดี่ยวว่างไหมใยมิแทน ณ ดินแดนแห่งนี้ ที่งดงาม..*** หากมีคุณบินเดี่ยวมาอยู่ใกล้ๆ ก็ดีน่ะสิ จะได้มานั่งเป็นเพื่อนเหงาด้วยกัน เผื่อคุณจะยอมลงจากคอนบ้าง
19 เมษายน 2548 13:46 น. - comment id 455843
แสงแดดพาดร่างเอกาที่ว้าเหว่
ริมทะเลกับอดีตที่กรีดฝัง
คลื่นซัดสาดสำเนียงเคยเคียงฟัง
เป็นความหลังฝังใจในอารมณ์
ณ ตรงนี้มาอีกหนอย่างคนเศร้า
ไม่มีเงาความสนุกเคยสุขสม
เพียงโดดเดี่ยวฝ่าคลื่นมาชื่นชม
ความขื่นขมแนบเนาผู้ร้าวราน
มิมีใครเป็นเงาเฝ้าตามติด
เพราะลิขิตขีดเส้นเป็นขนาน
ทางสายนี้สำหรับคนที่ซมซาน
ทรมานเพียงใดไม่มีกัน
เสม็ดใหญ่ชายหาดพาดกิ่งคู่
ชิงช้าอยู่ที่เดิมเคยเติมฝัน
แต่วันนี้คนรู้ใจเคยไกวมัน
สิ้นสัมพันธ์จากเราแม้เงาไกล
นำพาร่างเดินหาชิงช้าเศร้า
พร้อมความเหงาเข้าครองจนหมองไหม้
คนเคยเคียงว่างเปล่าทิ้งเราไป
เหลือหัวใจบอบช้ำกับน้ำตา
นั่งชิงช้าเหงาหงอยคอยคนแกว่ง
สายลมแรงช่วยหอบเสน่หา
บนหาดทรายมีคนทรมา
ช่วยรักษาความสะอาด โปรดเก็บคืนไป
เขาห้ามทิ้งไว้.แม้แต่ขยะ..ฉะนั้น.กรุณาเก็บออกไป
ไม่ว่าจะเป็นหัวใจ.ความขื่นขม.หรือแม้แต่.ความเสน่หา..
มิเช่นนั้นจะมีความผิด ตาม พ.ร.บ.อุทยานแห่งชาติ
ลองเขียนแบบคล้ายๆดู หาคนไกวไม่ได้ก็น้องสาวไง..ไม่ต้องห่วงครับ
ถ้าตกลงมา..มีถุงดำใบใหญ่ๆมิใช่หรือ..ผมจะเก็บออกจากเกาะให้..สวัสดีครับ..
19 เมษายน 2548 14:09 น. - comment id 455851
นั่งชิงช้ามองทะเลว้าเเหว่นัก ใจตึกตักเต้นตามแรงแกว่งไหวไหว ดังโยกโยนความรักจากจารไกล สู่หนไหนปล่อยให้กกับสายลม เห็นคนอื่นคู่กันโล้ชิงชา โอ้อุรามองเขาเราขื่นขม ภาพบาดคาติดตามความระทม เอาเศร้าห่มชีวาพาตรมตรอม ช่วงสงกรานต์อยากไปหาชิงช้าสวรรค์นั่งเหมือนกันครับ
19 เมษายน 2548 14:53 น. - comment id 455874
สงสารเอยชิงช้าเจ้าล้าแรง ไร้คนแกว่งร้องเห่ทะเลฝัน กิ่งสเม็ดหวั่นไหวยามไกลกัน รอคืนวันมีใครมาไกวโยน...... ไกวชิงช้าไม่เป็น เล่นโยกเยกดีกว่า อิอิอิอิ
19 เมษายน 2548 14:55 น. - comment id 455876
.. อยากเป็นดั่ง สายลมพัด ชิงช้าให้ อยากดูแล หัวใจ ให้คลายเหงา อยากเคียงข้าง กายเธอ เหมือนดั่งเงา อยากซบเนา แนบน้อง ครองคู่กัน ...
19 เมษายน 2548 15:45 น. - comment id 455900
แวะมาชมบทกลอน ไพเราะมากค่ะ ได้อารมณ์ถึงความเงียบเหงาาาาาา เศร้าาาาา
19 เมษายน 2548 16:54 น. - comment id 455963
นั่งเหงาบนชิงช้าคนเศร้า คิดคำนึงนึกถึงความหลังครั้งเก่า โอ้อกเอ่ย.....ดวงใจให้แสนเศร้า ต้องมานั่งเหงา...บนชิงช้าเศร้าเดียวดาย เฮ้อ...........เศร้าจริงๆๆด้วยค่ะกอกก
19 เมษายน 2548 17:24 น. - comment id 455978
เสียงคลื่นซัดทรายพล่านฟุ้งซ่านจิต
หวนความคิดย้อนหลังครั้งเก่าก่อน
เหมือนชิงช้าว้าเหว่สุดร้าวรอน
แสนอาวรณ์คนโล้ร้างมาห่างไกล
เพียงคำนึงพึงคิดจิตก็สั่น
ช่างไหวหวั่นบั่นอารมณ์ที่ไศล
ลมพัดแผ่วชิงช้าร้างว่างไป
มีหัวใจคล้ายชิงช้าล้าตามลม.
แก้วประเสริฐ.
19 เมษายน 2548 17:36 น. - comment id 455983
:)
19 เมษายน 2548 18:06 น. - comment id 456005
แวะมาเยี่ยมค่ะ...เหงาจัง...คราวหน้า..พาคนถูกใจ..ไปด้วยซิพี่ปราย...จะได้มีคนช่วยโล้ชิงช้า...ให้พี่อีก....ราชิกา..จะหลับตาไว้ค่ะ...สัญญาว่า..จะไม่มอง...ไม่รู้..ไม่เห็น....อิอิอิ... ...อยากให้พี่ปราย..และทุกคน..มีความสุขค่ะ.. (จริงๆ..ราชิกา..โล้ชิงช้าเก่งนะคะ...จะใช้บริการน้องมั้ยเนี่ย!!!..)...คิดถึงค่ะ...
19 เมษายน 2548 19:44 น. - comment id 456066
นั่งชิงช้าเหว่ว้าตารวยริน ยังไม่สิ้นความเหงาเศร้าอีกหน เจ็บมากมายยิ่งกว่าโดนไฟลน ต้องทุกข์ทนพ้นเหงาอีกเมื่อไร
20 เมษายน 2548 00:10 น. - comment id 456272
อาจลบริ้ว บางช่วง แห่งห้วงใจ วรรคนี้...ถูกใจจริงๆ ค่ะ .
20 เมษายน 2548 14:54 น. - comment id 456668
ยิ้มเหงาๆ เศร้างามๆ เล่นมิวสิค ได้อารมณ์ เคลิบเคลิ้ม ขออย่างเดียว อย่าตกชิงช้าละกัน แวะมาทักทายพี่สาวครับผม
20 เมษายน 2548 18:55 น. - comment id 456823
***สวัสดีค่ะคุณผู้เฒ่า..... นั่งชิงช้าเหงาหงอยคอยคนแกว่ง สายลมแรงช่วยหอบเสน่หา บนหาดทรายมีคนทรมา ช่วยรักษาแผลใจได้ไหมลม...*** บนเกาะมีกฎว่าห้ามทิ้งขยะเท่านั้น ส่วนหัวใจ ขมขื่นหรือเสน่หา ก็ของใครของมัน เลือกได้ค่ะ ว่าจะนำกลับไปด้วยหรือไม่ คุณผู้เฒ่า เหลือทิ้งอะไรไว้บนเกาะบ้างคะ ***สวัสดีค่ะคุณเรไร..... ชิงช้าใจใครแกว่งล้วนแต้มสุข ชิงช้าทุกข์ใครโล้คงโมโห ชิงช้าสวรรค์คราครองใจพองโต ฉันคนโง่ไกวแค่ชิงช้าตรม..*** ตกลงได้นั่งหรือยังคะ ชิงช้าสวรรค์ หากยัง..ไปกันค่ะที่สวนสนุก ดูบ้านคนสิง เอ๊ย ผีสิงด้วยนะ ***สวัสดีค่ะคุณฤกษ์.... หน้าแดงเรื่อเจืออายหนุ่มนายฤกษ์ ผู้บุกเบิกเรื่องเล่าเก่าขำขัน ไม่ยอมโล้ชิงช้าว่าไม่มัน กลุ้มใจฉันว่าใย..ไม่ลองดู..*** ความจริงท่านฤกษ์บอกว่า โล้ไม่เป็นค่ะ ไม่ใช่ไม่มัน เราไม่เชื่อหรอก จริงไหมท่าน ***สวัสดีค่ะคนที่รอคอย.... ให้เขาเป็นสายลมพรมโบกพลิ้ว คอยพัดปลิวอบอุ่นกรุ่นใจฉัน คอยไกวโยกชิงช้าปลายฟ้านั่น แสนสุขสันต์เสน่ห์รักที่ภักดี..*** ขอบคุณค่ะ ***สวัดดีค่ะคุณศศร..... ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ เหงา มักมาพร้อมกับความเศร้า สไตล์พี่ค่ะ รัก เศร้า เคล้าน้ำตา สวัสดีค่ะคุณแก้วนิดา..... เศร้าเล่นเล่นเป็นกระสายพอหายเหงา เพราะขาดเงาจึงหมองไม่ผ่องใส แก้วนิดามาปลอบ แหมชอบใจ ยิ้มละไมอบอุ่นละมุนทรวง..*** สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ..... ชิงช้าล้าลาใจให้ว้าวุ่น คนเคยคุ้นครานี้มีห่างหาย สายลมเหงาเข้าโหมตะโบมกาย ใจมลายโศกรับกลับคืนใจ..*** ขอบคุณคุณแก้วค่ะ สวัสดีคุณทิกิค่ะ... ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ สวัสดีค่ะคุณราชิกา คอยคนดีมาแสนนาน คอยตาหวานมาอยู่ข้าง คอยรักนี้ที่ไม่จาง คอยแม่นาง (ราชิกามา)โล้ชิงช้าใจ..*** คิดถึงนะคะ ***สวัสดีค่ะคุณแม่จิตร.... เวลาผ่านนานแรมแถมรันทด กรรมกำสรดโศกใส่ให้เสมอ ชีวิตหนึ่งอยู่กับความพร่ำเพ้อ เพราะรอเธออยู่ไหนไกลแสนไกล..*** คิดถึงค่ะยศ ***สวัสดีค่ะคุณเพรง.พเยีย..... อาจลบริ้ว บางช่วง แห่งห้วงใจ ลบได้บ้างก็ยังดีกว่าไม่ได้เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ ***สวัสดีค่ะน้องกี้..... ชิชะ มาว่าพี่เล่นมิวสิก พี่เศร้าจริงๆ ค่ะ ขอร้อง เชื่อพี่หน่อยนะคะ โป้ง แล้วด้วย ขอบคุณที่เตือนเรื่องตกชิงช้า สังเกตุก้อนหินข้างล่างค่ะ ไม่มีตกค่ะงานนี้
20 เมษายน 2548 20:59 น. - comment id 456887
อยากเห็นแผ่นหลังขาวๆบ้างจ๊าง อิอิ คิดถึงจังค่ะ อยากนั่งชิงช้าบ้างค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
