หน้าส่วนตัว
** ฝังไว้ในทะเล **
คลื่นระริ้ว พลิ้วไหว ในคืนเศร้า
ใยใจเรา รันทด สลดหมอง
เป็นเกลียวสาด หาดทราย คล้ายละออง
ขาวฟูฟ่อง ต้องแสง แห่งจันทรา
ไหวระยับ กับภาพ ที่ทาบฝัน
คลื่นต้องจันทร์ วิบวับ งามหนักหนา
รัตติกาล คืนนี้เห็น เป็นมายา
แม้นแสงทา ทอฉาบ อาบคลื่นครวญ
เดือนกับดาว พราวฟ้า เบื้องหน้านั้น
นวลแสงจันทร์ มาดล จนใจหวน
ณ คืนนี้ ที่ริมหาด คลื่นสาดกวน
เริ่มทบทวน ความรู้สึก เบื้องลึกใน
คงเพราะกรรม นำฉัน นั้นมานี่
น้ำตาที่ เคยกลั้น มันหลั่งไหล
ก้าวเท้าเหยียบ ชายหาด ลาดลงไป
ทิ้งรอยไว้ เบื้องหลัง อย่างระทม
น้ำกระเซ็น โถมใส่ กายให้เปียก
เสียงใครเรียก ลงสู่ ทะเลขม
เดินลุยน้ำ ย้ำค่า ว่าโง่งม
หวังให้จม เพื่อปลิด ชีวิตตน
น้ำถึงเอว ถึงอก ถึงหัวไหล่
คลื่นสาดใส่ สำลัก มิจักสน
ร่างจมน้ำ นำดิ่ง หยิ่งเหลือทน
วิญญาณตน ฝังไว้ ในทะเล
**********
กอกก 21 เม.ย. 2548 12:40 น. - ID 74849 
1945
19
0
21 เมษายน 2548 13:03 น. - comment id 457383
เดี๋ยวไปหาอวนกับเรือก่อนนะ จะลากอวนเผื่อเจอ..ฝังไว้ลึกๆเน้อเจ๊... ***แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับ
21 เมษายน 2548 13:19 น. - comment id 457398
ฝังรู้สึก..ลึกล้ำ..เกินคำกล่าว ฝังเรื่องราว..ครั้งคืน..ยืนร้องไห้ ฝังอดีต..ผิดพลั้ง..มิตั้งใจ ฝังเอาไว้..ใต้สมุทร..หยุดตัวเอง ................................................ คนสวย เวลาเศร้า ดูเหงา..จัง ................................................
21 เมษายน 2548 13:43 น. - comment id 457430
เอาชุดดำน้ำมาให้ค่ะ แล้วเราไป Night Dive ซักรอบดีมั้ยคะ .
21 เมษายน 2548 13:55 น. - comment id 457445
ฝั่งร่าง วางใจ ใน ทะเล ซวนเซ ซัดคลื่น ถลาฝั่ง สิ้นแล้ว ดวงแก้ว แลสิ่งหวัง ทุกสิ่ง พลั้งพลาดไป ใจมลาย หมดแล้วความรักแต่เก่าก่อน ที่ร่วมนอน เคยเคียงข้างก็ห่างหาย เพียงตกอับ ช้ำชอก ก็อับอาย เธอกลับกลายเปลี่ยนผัน จากไป ขอลาแล้ว โลกนี้ มิน่าอยู่ ทนอดสู ต่อไป อีกไม่ได้ ขอจากจร ก่อนนะเจ้า โปรดเข้าใจ ขอลาไกล ชั่วชีวัน คนสิ้นลาย
21 เมษายน 2548 13:57 น. - comment id 457448
ฝังมันไว้ ความรัก ณ ชายทะเล
21 เมษายน 2548 14:00 น. - comment id 457452
เดือนกับดาวพราวฟ้าเบื้องหน้านั้น ทำให้ใจหวาดหวั่นทั้งใฝ่หา อยากมีใครมองดาวที่พราวตา เป็นเพื่อนอยู่ใกล้เวลาทุกนาที แต่เบื้องหน้าย้ำลึกรู้สึกล้น มีแต่ใจทุกข์ทนระคนหนี อยากจะอยู่กับคนรักปักภักดี แต่ทุกทียังมีกรรมซ้ำต่อเติม จึงได้ลงทะเลที่เหว่ว้า ด้วยความเศร้าหนักหนาที่พูนเพิ่ม ยิ่งกว่านั้นยังระกำซ้ำเผอิญ ให้ตัวเราได้ร้าวเพิ่มเพื่อเติมใจ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ปิ๊ง ๆ ๆ กินข้าวกับน้ำพริกเผื่อเมื่อสักครู่ อิ่มไหมค่ะ อิอิ*-*
21 เมษายน 2548 14:29 น. - comment id 457478
สวนกระแสเกลียวคลื่นสะอื้นไห้ น้ำตาไหลลงทะเลไม่เหหัน เดินต่อไปในน้ำช้ำช่างมัน ฝากชีวันกับทะเลเห่กล่อมที พี่ปรายจ๋า...แฮ่กๆๆๆเกือบตามมาช่วยไม่ทันแน่ะค่ะ ..นี่ค่ะพี่ พี่ลืมหินค่ะ กันลอยค่ะ จะได้จมสมใจนึก อิอิ ขาดคนสวยเป็นคู่แข่งไปอีกราย เอิ๊กๆๆๆ
21 เมษายน 2548 14:39 น. - comment id 457483
รักขมต้องนำไปฝั่งยังฝังทะเล ให้คลื่นลมมันช้วยเห่กล่อมไป เพื่อบางที่อาจจะได้ยินถึงคนไกล คนนั้นไงคนที่ซึ่งทำให้ช้ำระกรรมทรวง เอาไปฝั่งให้ลึกๆเลยนะค่ะกอกก........มาจ๊ะแก้วนีดาไปช้วยฝั่งอีกคนจ๊ะ.
21 เมษายน 2548 16:17 น. - comment id 457559
บางสถานที่ผ่านมายืนอยู่ ลองพิศดูอาจได้รู้ทุกความหมาย ใช่จะมีแต่ที่น้ำตาราย ในเรื่องร้ายเรื่องดีต้องมีอยู่.... ถ้าหมายจะฝังฝห้ลึกลงถึงใต้ท้องทะเลนั้น คงเป็นความคุ้นฝันที่ปัจจุบันคงยังชัดเจนยิ่ง... ยิ่งปรารถนาผลักไปไกล ยิ่งอยู่ลึกลงในทุกความทรงจำ.... ปล...ขำคุณคนเมืองลิงครับ
21 เมษายน 2548 18:40 น. - comment id 457666
***สวัสดีค่ะคุณบินเดี่ยว เปลี่ยวใจรัก... ปล่อยฉันไป ปล่อยฉันไป.. จะเตรียมเรือและหาอวนทำไมคะ.. ขอฝังร่างไว้ใต้ทะเล.. ห้ามขัดใจนะ.. ***สวัสดีค่ะน้องหยก... ธรรมดาของคนสวยค่ะ.. เวลาเศร้าจะดูเหงา.. นางเอกค่ะ แต่เป็นนางเอกที่ตายตอนจบ.. เต็มใจรับบทบาทนี้ค่ะ.. ***สวัสดีคุณเพรง.พเยีย... เคยสร้างพล็อตเรื่องไว้นานแล้วค่ะ.. อยากให้นางเอกใส่ชุดแต่งงานสีดำ ลุยทะเลตาย.. ช่วยสงเคราะห์กอกกหน่อยได้ไหม หาชุดให้หน่อย.. ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ.. ***สวัสดีค่ะคุณ winterstar... กลอนของคุณไพเราะมาก.. ความหมายมากมายในนั้น.. ขอบคุณด้วยใจค่ะ.. ***สวัสดีค่ะคุณลอยไปในสายลม.. ความรักฝังไว้ที่ชายทะเล.. ส่วนร่างรักฝังไว้ในทะเล.. ให้อยู่คู่กันค่ะ.. ***สวัสดีค่ะน้องตูน... ขอบคุณกลอนปลอบใจ.. ขอบคุณข้าวน้ำพริก.. ต้องจุดธูปไปให้หรือเปล่าไม่รู้.. ลุยทะเลลงไปแล้วคอยใครสักคนมาช่วยค่ะ.. โปรดติดตามตอนต่อไป.. ***สวัสดีค่ะน้องอุ๊... ขอบคุณกลอนงามตามมาแจม.. ขอบคุณก้อนหินตอนมาถ่วง.. แล้วพี่จะลุยทะเลได้อย่างไรนี้.. สงสัยถูกอุ๊จับถ่วงน้ำมากกว่ากระมัง.. ใครก็ได้ รบกวนโทรฯ แจ้งตำรวจด้วยค่ะ.. ผู้ร้ายหน้าตาสวย แต่ใจร้าย.. ใส่แก้วบดในน้ำส้ม.. ฆ่าหงส์ขาวเอามาแกง.. ยังจะมาถ่วงน้ำพี่อีก. พี่ขอตายเองค่ะ... ***สวัสดีค่ะคุณแก้วนิดา.. มาร่วมด้วยช่วยฝังหรือคะ.. มิเป็นไรค่ะ.. กลัวคุณจะพัวพันข้อหาฆ่าคนตายค่ะ.. รักและห่วงใยนะคะ.. ขอบคุณค่ะ.. ***สวัสดีค่ะคุณธันวรา... เหมือนที่เขาบอกว่า.. สิ่งที่เราอยากลืม เรากลับจำ.. สิ่งที่เราอยากจำ เรากลับลืม.. ยิ่งหนียิ่งพบ.. ธรรมดาของมนุษย์ค่ะ.. ขอบคุณคอมเม้นท์น้ำงามนะคะ..
21 เมษายน 2548 18:41 น. - comment id 457668
เด๋วแอบเศร้ามั่งดีกว่า ... อยาก .. สวย ... ค่ะ ...
21 เมษายน 2548 19:18 น. - comment id 457684
เศร้าจังเลยนะคะ.. พี่ปราย ..
แบบเรน .. ไม่ชอบ .. นางเอกตายด้วยดิคะ ..
.. เรนขอ.. นางเอกเปลี่ยนใจ ได้เปล่าร่า...
เก๊าะเรนรู้ นะดิคะ .. พระเอกคนนั้น .. เค้าเก๊าะคง.. ไม่อยากให้จบ .. แบบนี้แน่ๆเล้ยย..
อยากเห็น ..รัก ..ที่ไม่ผิดหวัง ..
...
21 เมษายน 2548 20:57 น. - comment id 457719
กลัวๆๆๆๆๆ เปลี่ยนใจไม่ไปแล้วทะเล กลัวผีแผ่นหลังขาว แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เศร้าจังเลยนะคะพี่สาวคนสวย
21 เมษายน 2548 22:08 น. - comment id 457774
แงๆๆๆๆๆ..ทำไมคิดสั้นอย่างนี้ พี่ปรายจ๋า...
21 เมษายน 2548 22:15 น. - comment id 457781
ราตรีประดับดาว แสงแวววาวผิวทะเล
เสียงคลื่นเจ้ากล่อมเห่ แสนว้าเหว่ห้วงหัวใจ
เหม่อมองทะเลครวญ รอยรัญจวนสนิทนัย
ลึกล้ำเกินคำไข ปวดร้าวในห้วงใจคน
นางหนึ่งเจ้าผันผ่าน โฉมสะคราญมุ่งสู่ชล
ยลรอยความกังวล อัสสุชลคลอดวงตา
พิศพักตร์เจ้างามผ่อง ใยหม่นหมองยามมองหา
ผ่านเลยถึงธารา เพียงหันหน้าชายตามอง
สายน้ำที่เยือกเย็น คลื่นกระเซ็นย้ำผิวผ่อง
โสมขับจับดาวส่อง งามเทียมทองยามได้ยล
ใยเจ้ามิยั้งก้าว หาดทรายขาวสู่สายชล
หายไปในวังวน ขาดเงาคนมิหวนคืน
ครืนครืนเสียงซัดสาด ป่าวประกาศว่ายังตื่น
ทะเลทุกวันคืน มันก็ตื่นอยู่ร่ำไป
เพียงโฉมเจ้าลาลับ ไปมิกลับหรือไฉน
โศกเอ๋ยโศกอันใด จึงทำให้คิดสั้นเอย
**************************
สุดห้วงบ่วงความคิด ตามประชิดเจ้าทรามเชย
อันใดจึงร้างเลย ชีวิตเคยอภิรมย์
คว้าร่างอรชร โอบสมรดั่งใจสม
อุ้มร่างนางระทม ขึ้นสู่ฝั่งได้ดั่งใจ
งามยิ่งนักโฉมเอ๋ย ใยมิเอ่ยคำปราศรัย
เจ้านอนพับหลับไหล นั้นทำให้ข้าโศกตรม
กายเจ้าที่เย็นเฉียบ กลางความเงียบยินแต่ลม
หวีดหวิวห้วงโพยม เสียงดังขรมหวั่นอุรา
ลมหายใจเจ้าสิ้นสาย เสียงเงียบหายใจประหม่า
พลิกกลับจับกายา นอนคว่ำหน้าใส่บ่ายืน
โอบอุ้มขึ้นเขย่า..เพียงเบาเบาให้เจ้าตื่น
สายน้ำที่เจ้ากลืน ให้ไหลคืนกลับออกมา
โฉมเจ้ายังนอนนิ่ง ดุจเจ้าทิ้งความปรารถนา
ไม่หวนทวนเวลา กลับเคหาโลกพิไล
ริมฝีปากรูปกระจับ สัมผัสรับความละไม
ถ่ายทอดความห่วงใย ที่รินไหลให้เพื่อเธอ
สายลมจากดวงใจ และอุ่นไอ@
คงได้แค่นี้ครับ..ช่วยจนฟื้นแล้ว ตามสัญญา..ซีนต่อไป
ท่าจะลำบาก ขืนเขียนไม่ดี..อาจจะแย่..
21 เมษายน 2548 22:24 น. - comment id 457789
เศร้าสุด ๆ...เลยพี่ปราย
21 เมษายน 2548 22:53 น. - comment id 457818
ทะเล .. กำลังจะเขียนกลอนเกี่ยวกับทะเลเหมือนกันค่ะ .. ร้างไปนาน .. ม่ะยู้จะเขียนออกหรือเปล่า .. เหะ ๆ แวะมาอ่านของพี่ปรายก่อนแล้วกันเนอะ .. ^___^ ............................ สวัสดีค่ะ .. พี่ปราย ..
22 เมษายน 2548 03:41 น. - comment id 457935
ราตรีประดับดาว แสงแวววาวผิวทะเล
เสียงคลื่นเจ้ากล่อมเห่ แสนว้าเหว่ห้วงหัวใจ
เหม่อมองทะเลครวญ รอยรัญจวนสนิทนัย
ลึกล้ำเกินคำไข ปวดร้าวในห้วงใจคน
นางหนึ่งเจ้าผันผ่าน โฉมสะคราญมุ่งสู่ชล
ยลรอยความกังวล อัสสุชลคลอดวงตา
พิศพักตร์เจ้างามผ่อง ใยหม่นหมองยามมองหา
ผ่านเลยถึงธารา เพียงหันหน้าชายตามอง
สายน้ำที่เยือกเย็น คลื่นกระเซ็นย้ำผิวผ่อง
โสมขับจับดาวส่อง งามเทียมทองยามได้ยล
ใยเจ้ามิยั้งก้าว หาดทรายขาวสู่สายชล
หายไปในวังวน ขาดเงาคนมิหวนคืน
ครืนครืนเสียงซัดสาด ป่าวประกาศว่ายังตื่น
ทะเลทุกวันคืน มันก็ตื่นอยู่ร่ำไป
เพียงโฉมเจ้าลาลับ ไปมิกลับหรือไฉน
โศกเอ๋ยโศกอันใด จึงทำให้คิดสั้นเอย
**************************
สุดห้วงบ่วงความคิด ตามประชิดเจ้าทรามเชย
อันใดจึงร้างเลย ชีวิตเคยอภิรมย์
คว้าร่างอรชร โอบสมรดั่งใจสม
อุ้มร่างนางระทม ขึ้นสู่ฝั่งได้ดั่งใจ
งามยิ่งนักโฉมเอ๋ย ใยมิเอ่ยคำปราศรัย
เจ้านอนพับหลับไหล นั้นทำให้ข้าโศกตรม
กายเจ้าที่เย็นเฉียบ กลางความเงียบยินแต่ลม
หวีดหวิวห้วงโพยม เสียงดังขรมหวั่นอุรา
ลมหายใจเจ้าสิ้นสาย เสียงเงียบหายใจประหม่า
พลิกกลับจับกายา นอนคว่ำหน้าใส่บ่ายืน
โอบอุ้มขึ้นเขย่า..เพียงเบาเบาให้เจ้าตื่น
สายน้ำที่เจ้ากลืน ให้ไหลคืนกลับออกมา
โฉมเจ้ายังนอนนิ่ง ดุจเจ้าทิ้งความปรารถนา
ไม่หวนทวนเวลา กลับเคหาโลกพิไล
ริมฝีปากรูปกระจับ สัมผัสรับลมหายใจ
ถ่ายทอดความห่วงใย ที่รินไหลสู่กายนาง
สายลมจากดวงใจ อิงอุ่นไอจากเรือนร่าง
แสงส่องแม้นเลือนลางพิศกระจ่างงามละไม
คิ้วโกร่งดั่งคันศร เส้นผมอ่อนดุจใยไหม
สะคราญแม้หลับไหล.. เพราะเหตุใดใยเจ้าโศก
โฉมเอยใยเจ้าเศร้า เหตุใดเล่าวิปโยค
เปรียบเหมือนโลกทั้งโลก ตามเศร้าโศกมิเว้นวาย
โอบกอดเจ้าหอมกรุ่น เอื้อไออุ่นให้หนาวคลาย
ลูบผมพลิ้วสยาย เจ้าเคลื่อนกายลืมตามอง
ดวงตาที่หมองเศร้า มิต่างเราที่หม่นหมอง
สบตาคราประคอง เจ้าก็มองสบสายตา
จวบรุ่งอุษาสาง อยู่เคียงข้างต่างมองหา
เพียงพบเพื่อสบตา หมื่นวาจาต่างเงียบงัน
สัมผัสหน้าต่างใจ บ่งบอกนัยสู่ใจกัน
แทนถ้อยคำรำพัน ความกดดันในจิตใจ
จนแสงสุรีย์ส่อง เพลาต้องจรจากไกล
ต่างคนต้องต่างไป ต่างเข้าใจโลกของตน
พบกันเพื่อพลัดพราก.. หันหลังจากริมฝั่งชล
หันหลังเพื่อตัวตน คนค้นคนต่างเข้าใจ
อย่าผูกความสัมพันธ์ มันเหมือนฝันที่อ่อนไหว
ความเจ็บสั่งสอนให้. รักษาไว้ทั้งใจกาย
หาดทรายที่พาดยาว กับรอยก้าวบนพื้นทราย
ไม่นานลบรอยหาย สูญสลายแม้รอยลาง
เงาร่างทับทางแยก มันไม่แปลกต้องแยกทาง
เดินถนนต่างอ้างว้าง ดีกว่าสร้างแผลทางใจ.@
เสร็จตามวาจา..เพราะไม่รู้..พรุ่งนี้จะมีสำหรับเรา..ไหม..
มอบให้คุณ..เป็นที่ระลึก..งานเขียนเรื่องนี้..จบไม่หวานนัก..
ครั้งหนึ่งในการเขียนที่โหดร้ายดึกยุงกัด.
ยังไม่ได้ขัดเกลา ผิดพลาดขออภัยด้วยครับ บางจุดอาจยังไม่ชัด ไม่ดีนัก...
22 เมษายน 2548 06:42 น. - comment id 457979
แวะมาเป็นกำลังใจให้นะครับ
22 เมษายน 2548 07:36 น. - comment id 457987
โอ้พี่ขนความขื่นขมถมกลบฝัง น้องกลัวจังน้ำทะเลจักตื้นเขิน สะบัดลมปัดเป่าเศร้าเผชิญ ให้ห่างเหินพี่ปรายจ๋าอย่าร้อนใจ หมึกหยองเมืองระยองอร่อยมากฮิ ถ้าไปหม่ำถึงถิ่นคงแซบหลายกว่าเดิมเป็นแน่ฮิ
22 เมษายน 2548 12:25 น. - comment id 458139
:) ฉันอยากฝังความทรงจำไว้ในสายน้ำ .. เป็นคำที่คุ้นเคย ที่บุรุษแห่งธารเคยใช้อยู่ .. มาอ่านกลอนตอนนี้ที่คุณกอกกเขียน จึงรับรู้อีกอารมณ์ ค่ะ
22 เมษายน 2548 13:32 น. - comment id 458187
สวัสดีค่ะคุณกีกี้... คนสวยอยู่แล้ว ต้องใฝ่หาความสวยอีกทำไมกัน มีคนยืนยันจ้ะ ไม่ไก่กาแน่นอน สวัสดีค่ะน้องเรน... ชีวิตคนเราต้องรับบทบาทได้มากมาย ไม่มีใครสุข และทุกข์ได้ตลอดเวลาหรอก น้องเรนเป็นคนจิตใจงามใส ไว้พี่ปรายจะเขียนเรื่องที่แฮปปี้เอ็นดิ้งให้อ่านนะคะ สวัสดีค่ะน้องอั้ม... กลัวผีแผ่นหลังขาว เจอหน้าอย่ามากอดล่ะ จะดูดเลือดคนอารมณ์ดีให้หมดตัวเลย แล้วตกลงของฝากของพี่ มันไปอยู่ที่ท้องผู้ใดนี่ ปลาร้าเสียด้วย เศร้าจัง สวัสดีค่ะน้องกุ้ง... คิดสั้นแค่ในเรื่องสมมุติ แต่ในชีวิตจริง..คิดยาวค่ะ บางครั้งยาวเกินไปจนเสียโอกาส อย่าร้องไห้นะคะ คนดี ถ้าได้พบหน้าจะให้บ่านี้ไว้ซับน้ำตาค่ะ สวัสดีค่ะน้องภู... อะไรกัน มาถึงทักแค่ 2-3 คำก็ไปแล้ว ไอ้เราก็คิดถึงมาก ถึงมากๆ คิดถึงคนดีนะคะ สวัสดีค่ะน้องเบญ... เขียนมาเร็ว พี่ปรายเตรียมตัวอ่านอยู่ มาในแนวรักหวานซึ้งดีไหม ความเศร้าพี่ปรายขอครอบครองค่ะ สวัสดีค่ะคุณไก่... ขอบคุณที่มาส่งกำลังใจ น้อมรับด้วยยินดีค่ะ สวัสดีค่ะคุณชัยชนะ... แอบลิ้มชิมหมึกหยองตอนไหนหนอ น้องนางคนไหนฝากไปหือ ไว้ผ่านอุบลบ้างอย่าหลบหน้าแล้วกัน เตรียมซิม เตรียมมือถือไว้แล้วด้วย โปรดระวัง สวัสดีค่ะคุณอิม... *ฉันอยากฝังความทรงจำไว้ในสายน้ำ* บุรุษแห่งธารเคยใช้อยู่ ดีจังค่ะที่คุณอิมได้มีโอกาสสัมผัสข้อความงามๆ แบบนั้น ปราย ไม่เคยมีโอกาสใดๆ ที่จะรับสื่องาม เช่นนั้น เพราะชีวิตนี้ กระด้างซะเหลือเกิน สวัสดีค่ะคุณผู้เฒ่า... คุณเขียนงานสื่อความได้ละมุน ขอบคุณจากใจนะคะ
23 เมษายน 2548 16:12 น. - comment id 459172
แวะมาอ่านงานงาม...ของพี่ปราย...เพราะค่ะ..แต่เศร้าจัง...ไม่อยากให้ใครมีความทุกข์เลยค่ะ.. ...มาเป็นกำลังใจให้พี่นะคะ...คิดถึงค่ะ..
24 เมษายน 2548 00:23 น. - comment id 459450
สวัสดีค่ะคุณราชิกา... ขอบคุณน้ำใจงามค่ะ ก็แค่จินตนาการเท่านั้นค่ะ อย่าคิดมากนะคะคนดี ขอบคุณค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
