เธอก้าวเดินเข้ามาแล้วบอกลา เธอร้องขอฉันเก็บของแล้วหายหนี เธอทำไมเป็นอย่างนี้นะคนดี เธอคงเห็นที่ผ่านมาฉันมันเลว ไม่เป็นไรโอกาสของผู้แพ้ จะแน่วแน่เดินต่อไม่ถอยหนี จะนำพาความปวดร้าวร่ายกวี ให้คนที่จากลาได้ลองฟัง ฉันเก็บเธอจากนรกแห่งสวะ ฉันสอนคละเลวชั่วให้มีศรี ฉันร่ายเวทย์สอนเธอแต่สิ่งดี ด้วยใจนี้มีให้เธอเพียงผู้เดียว พอกันทีนะเราสองที่ว่ารัก เรื่องร้ายนักเป็นครูให้สั่งสอน จะเริ่มต้นรักตัวเองดั่งบทกลอน คงไม่วอนเธอกลับให้เกียรติทราม
ประคำ108 2 ส.ค. 2548 20:51 น. - ID 79282 
825
1
0
2 สิงหาคม 2548 23:04 น. - comment id 498859
หน้าส่วนตัว
"\"\"\"รักคนผิดเจ็บใจคิดแล้วกล้ม....
......ดั่งไฟรุมสุมอกเพลิงสุมขอน..
.....วาดหวังว่าดีกลับเลวให้ร้าวรอน...
....คำเว้าวอนตักเตือนเหมือนชาเย็น..
.....รักคนผิดเสียใจไม่อยากฝืน..
.....ทนกล้ำกลืนน้ำตาไม่มาเห็น..
....เธอจากพรากกันไอย่างเลือดเย็น..
.....แสนลำเค็ญตรอมช้ำทรมา..
.....เข้าใจและเห็นใจในรักที่ไม่สมงง
.....อดทนต่อไปคะ.....สักวันจะพบคนดี..
......สำหรับเราจริงๆคะ..
3 สิงหาคม 2548 17:18 น. - comment id 499171
จะลืมความร้าวรวดที่ปวดร้าว ในทุกคราวยามมีรักตอนผลักไส จะลืมเธอให้ลงจะปลงใจ ว่าไม่เคยมีใครรักเราจริงเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด