ห่วงดาว ลมพัดโหมโรมเร้าเข้าหน้าหนาว มองดวงดาวใจหวั่นแอบฝันถึง กลัวรักลอยคอยเก้อเพ้อรำพึง ดาวดวงหนึ่งห่างไกลใจระแวง ดาวกระพริบริบหรี่พี่ไหวหวั่น วอนเพ็ญจันทร์แว่วยินช่วยสิ้นแสง ส่องสกาวดาวจ้าอย่าอ่อนแรง หรือกลั่นแกล้งหยอกเย้าให้เราตรม ดาวล้าแรงแสงจางลางสังหรณ์ กลัวดาวจรจากใจให้รักขม เห็นดาวตกอกเอ๋ยเคยเชยชม ยิ่งระทมห่วงดาวสาวบ้านนา แจ่มจรัสพลัดพรากจากที่อยู่ โปรดรับรู้คนเศร้าเฝ้าห่วงหา ดาวอย่าร่วงหล่นไปไกลลับตา หวนกลับคืนสู่ฟ้าเถิดหนาดาว
ณพ วิฤทธิ์ชัย 17 ส.ค. 2548 16:53 น. - ID 79875 
930
8
0
17 สิงหาคม 2548 17:23 น. - comment id 504933
เพื่อการแบ่งปันพื้นที่หน้าแรก กรุณา Post กลอนไม่เกิน 5 กลอนต่อวัน กลอนที่เหลือจะคืนในระบบให้ ในอีกสองวัน
17 สิงหาคม 2548 18:08 น. - comment id 504949
ดาวจะยังคงอยู่ที่เดิม ที่ที่เคยอยู่...เหมือนเช่นทุกทุกคืน
17 สิงหาคม 2548 18:43 น. - comment id 504968
ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะครับ
18 สิงหาคม 2548 00:47 น. - comment id 505128
อารมณ์นี้...หายาก สำนวนดีครับ ชื่นชม
18 สิงหาคม 2548 12:46 น. - comment id 505356
ขอบคุณครับที่ให้กำลังใจ และแวะมาอ่าน กลอนบางครั้งก็ออกจากชีวิตจริงบ้าง บางครั้งก็เป็นช่วงหนึ่งของความรู้สึกที่เขียนไว้เป็นบันทึกว่า ครั้งหนึ่งเราอยู่ในช่วงเวลานั้นจริง ๆ
18 สิงหาคม 2548 16:24 น. - comment id 505532
มาเรียกดาวกลับฟากฟ้าหรือ.......มาอ่านจ๊ะ........
18 สิงหาคม 2548 16:32 น. - comment id 505547
แวะมาทักทาย ห่วงดาวหรือคนชื่อดาวหล่ะคะ
18 สิงหาคม 2548 22:49 น. - comment id 505694
ไพเราะดีค่ะ ชอบจัง
19 สิงหาคม 2548 21:20 น. - comment id 506052
กลอนเพราะจังค่ะ **
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
