ความจริง…จากใจ

นิรนาม / แก้ว กลางไพร

      
      ฉันพึ่งรู้...ความในใจ...ในวันนี้     
      ดวงฤดีฉันคิดถึงคะนึงหา
      ฉันพึ่งรู้ว่าฉันรักปักชีวา                  
      กว่าจะซึ้งถึงคุณค่าน้ำตาริน
                                              ด้วยเธอจากโลกไปไม่คืนกลับ         
                                              ร่างเธอลับดับไปใจถวิล
                                              ทิ้งความเหงาเศร้าหทัยในชีวิน        
                                              ฉันต้องกินน้ำตาทุกนาที
      ด้วยฉันเคยเอ่ยวจีที่เย้ยหยัน          
      คราพบกันฉันหยิ่งเกินเมินหน้าหนี
      ทั้งพูดจาปราศรัยไม่ใยดี                
      แม้นเธอมีความจริงใจฉันไม่มอง
                                               เด็ดดอกรักวางลงตรงหลุมศพ        
                                               พื้นดินกลบไม่พบหน้าพาเศร้าหมอง
                                               ถ้าชาติหน้ามีจริงสิ่งหมายปอง      
 	                          ขอเราสองได้ครองคู่อยู่นิจรันดร์
      ฉันพึ่งรู้...ความจริงใจ...ในวันนี้         
      ก็วันที่เธอจากโลกวันโศกศัลย์
      ฉันพึ่งรู้ว่าฉันรักปักชีวัน   
      แต่ว่ามันสายเกินซึ้งฉันจึงตรม