เห็นคนมามากมายมิวายคิด
ทั้งญาติมิตรพี่น้องมองเห็นหน้า
เห็นแขกเหลื่อมากมายทั้งหลายมา
มองเห็นหน้าพ่อแม่ยิ้มอย่างพิมพ์ใจ
ฉันขอเป็นเจ้าสาวราวครึ่งวัน
ต่อจากนั้นจะหนีหน้าหาหวั่นไหว
ถึงแม้รู้..พ่อแม่ช้ำ..ระกำใจ
แต่ฉันไม่ต่องานศพขอหลบมา.
4 ตุลาคม 2548 23:05 น. - comment id 522398
ฉันขอเป็นคนมีเงาทั้งเช้าค่ำ เป็นประจำสักครึ่งปีไม่หนีหาย ต่อจากนั้นยอมอยู่เดียวเปลี่ยวใจกาย ไปจนตายเลยก็ได้ฉันยินดี อิอิก็อยากมีเงาไง อิอิ

9 พฤษภาคม 2550 19:27 น. - comment id 693266
ขออนุญาตนำบทกลอน.....เจ้าสาวครึ่งวัน...ไปโพสถ์ใหม่ที่.....http://www.thaipoem.com/forever/my_home.php?mid = 22953 นะคะ เพื่อเป็นการรวมบ้านของ แก้ว กลางไพร เอง ค่ะ ......ขอนุญาต ค่ะ
