เวลาเดินทางเนิ่นนาน ราตรีแสนหวานห่างหาย ความรักเพิ่งผ่านพ้นไป หัวใจอ่อนไหวอ่อนแรง น้ำตารินรินนองหน้า เมื่อไหร่จะหยุดกันแสง บทเรียนแห่งรักราคาแพง กรีดใจเลือดแดงไหลริน พลิกตัวเกลือกกลิ้งไปมา ข่มตาให้หลับกลับดับดิ้น ภาพเก่าเวียนวนให้ยลยิน คล้ายกลิ่นแห่งรักไม่จาง ตั้งสติบอกใจให้ลืม พรางดื่มความเหงาอันเปล่าร้าง กอดตัวโอบใจบางบาง หวังภาพอันคว้างจะจางไป พรุ่งนี้คงมีเพียงฉัน กับคืนและวันสดใส สะพายย่ามออกก้าวเดินใหม่ นำอดีตทิ้งไว้กับสายลม ค่อยก้าวก้าวน้อยค่อยก้าว อดีตร้าวคงไร้รสขม จดจำเพียงวันหวานอารมณ์ จิตระทมค่อยพ้นสุดขอบใจ เวลาขึ้นอยู่กับเวลา บอกตนอย่าเร่งร้อนไล่ ไม่นานภาพเก่าอาลัย จะค่อยล่วงพ้นไปในเวลา
กวีปกรณ์ 19 พ.ย. 2548 18:14 น. - ID 83550 
1519
7
0
19 พฤศจิกายน 2548 18:33 น. - comment id 539052
ซิงจร้า าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา คิก ๆ+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
19 พฤศจิกายน 2548 18:37 น. - comment id 539057
สะพายย่าม อิอิแปลกๆง่ะ แต่ก็ดีอ่ะ
19 พฤศจิกายน 2548 20:18 น. - comment id 539084
มาเยี่ยมนะน้องกร สบายดีไหมคะ?
19 พฤศจิกายน 2548 20:40 น. - comment id 539092
ใช่ ๆ ขึ้นอยู่กับเวลา จริง ๆ จ๊ะ
19 พฤศจิกายน 2548 21:21 น. - comment id 539099
เพราะจังค่ะ
19 พฤศจิกายน 2548 23:12 น. - comment id 539121
ตีสามเมื่อวาน เราก็นอนไม่หลับ หิวตั้งแต่เที่ยงคืนแล้ว พยายามอดทน หมู่นี้ทานมื้อดึกเป็นนิสัย กำลังพยายามปรับเปลี่ยนค่ะ :)
20 พฤศจิกายน 2548 08:36 น. - comment id 539148
สักวันนะคะ.. รอยอาลัยจะจางลง
20 พฤศจิกายน 2548 11:13 น. - comment id 539174
เวลาคือยาสมาน ร้าวรานจักคืนสดใส ทุกเรื่องเมื่อผ่านกาลไป จักไม่ยิ่งใหญ่เช่นเดิม
20 พฤศจิกายน 2548 13:54 น. - comment id 539216
ขอบอกตงๆว่า ชอบมากค่ะ ชื่อกลอนนี่น่าสนใจมากเรยนะค่ะ พออ่านก้อมาเปิดดูเรยอ่ะค่ะ เนื้อหาของกลอนนี่ ดีมากค่ะ อ่านแล้วชอบนะค่ะ ถึงจาเศร้าก้อเหอะค่ะ อิอิ
20 พฤศจิกายน 2548 14:39 น. - comment id 539245
เวลาทำให้คนเปลี่ยนไป เวลารักษาหัวใจกับเรื่องราวต่าง ๆ เวลาพิสูจน์หลายต่อหลายสิ่งให้ปรากฎ และเวลา ผ่านไปช้าเมื่อความทุกข์มาเยือน
20 พฤศจิกายน 2548 21:06 น. - comment id 539365
ชอบจัง แต่เวลาสำหรับเรามันโหดร้ายนักน่อ -------------------- วันเนิ่นนานผ่านช่วงชีวิตว่าง แสนอ้างว้างพลางคิดจิตสับสน หนท่างเปลี่ยวเลี้ยวลดคดใจคน ต้องผจญชีพเศร้าเหงาเดียวดาย ท่วงทำนองความเงียบเยียบเย็นจิต วิปริตผิดไปน่าใจหาย คนเราเดินเหิรสู่เส้นความตาย แล้วจึ่งได้สิ้นสุดกาลเวลา
20 พฤศจิกายน 2548 23:46 น. - comment id 539416
ขอบคุณทุกเม้นอ่ะคับ... มันเป็นช่วงเวลาเศร้า ๆ ... แต่ไม่นานคงจะหาย... นั่งดูหนังแล้วน้ำตาซึม ๆ ... เลยเอาความซึม มาหล่นใส่ บ้านกลอน... คุณ เมกกะ คับ ...ผมโดนคุณเปิดซิงซะแย้ว... ...............เขินจัง................... คุณ เซ็งแช่ อ่ะ ...บางครั้งชีวิตมัน... ก็เปรียบได้กับการเดินทางจะไม่เอาอะไร... ติดตัวไปบ้างมันก็แปลกนะ... บางครั้งเอาไว้ใส่ประสบการณ์ก็ยังดี... ...อย่าคิดมากเราแค่สมัครเล่น ไม่เก่งนี่นา... ดีคับ พี่รุ่ง ตอนนี้...สบายดี อากาศเชียงใหม่เริ่มหนาว... เลยรู้สึกไม่ค่อยสบายวันนี้เท่าไหร่... อากาศเปลี่ยนเหมือนจะเป็นหวัดนิดหน่อย... ขอบคุณสำหรับความห่วงใยคับ... คุณผู้หญิงไร้เงา ส่วนมากใคร ๆ เขาก็ยึดติดกับเวลาทั้งนั้น... ไม่ว่าจะเป็น อดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต... ซึ่งจับต้องและหาเวลาอันแท้จริงไม่ได้เลย... คุณ พันไมล์ ขอบคุณครับ ผมไม่คิดว่าจะมีคนชอบนะ... แต่งไปตามความเศร้า เหงา ของตัวละคร... และย้อนเอาของตัวเองไปแทรกบ้าง... คุณ อัลมิตรา ระวังสุขภาพเรื่องการกินนะคับ... ดึก ๆ ไม่ดีน้า... นอนดึกมากไปก็ไม่ดีด้วยคับ.. เด๋วจะเปงหวัดเหมือนผม เริ่มจะกลัว ๆ อยู่... คุณ เพียงพลิ้ว ใช่ครับ... สักวัน... รอยอาลัยนั้น... จะจางลง... แต่เมื่อไหร่กันหนอ... คุณพี่ดอกแก้ว สวัสดีครับ ทุกอย่างย่อมมีดับไป... แต่เรื่องบาดแผลในจิตใจ... ช่างรักษายากยิ่ง... เวลาจักเป็นยาสมานขนานเอกที่ดี... ทั้งสอน... ทั้งทดสอบ... ทั้งเยียวยา... หวังว่า รอยนั้นจะจางลง... คุณเนะจางงงงง ขอบคุณมาก ๆ คับ... ที่ชอบ เป็นกำลังใจที่ดีเลย... แต่ขอโทษนะ... ที่ทำให้มันเศร้าไปหน่อย... คุณทะเลใจ เวลาไม่ได้ทำให้อะไรเปลี่ยนหรอกคับ... ทุกอย่างเองต่างหากที่เปลี่ยน... แล้วตัวเราเองจึงบอกว่า ขณะนั้น คือ เวลา... คุณ นักเดินทาง(Skeczys) ขอโทษทีนะคับ... มันอาจโหดร้าย... แต่ที่ร้ายกว่านั้น... คือ... การไม่รู้จักลืม... และ... การเริ่มต้นใหม่... ขอบคุณทุกคนอีกครั้ง ... อากาศเชียงใหม่วันนี้เย็นมากเลย เป็นคนไม่ชอบอากาศหนาวเท่าไหร่... ปล. รักษาสุขภาพกันน้าคร้าบ... พี่น้องสมาชิกบ้านไทย... ขอบคุณ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
