เธอไม่มีความหมายใดอีกแล้ว มิเหลือแววสายสวาทเคยพาดถึง มิเหลือเยื่อเหลือใยให้คำนึง เหลือเพียงหนึ่งความจำคือช้ำใจ เธอไม่มีความหมายใดมากกว่า ผงธุลีพัดพามาจากไหน ระคายเคืองเจ็บจนชลนัยน์ หากมิได้เขี่ยออกนอกดวงตา เธอไม่มีความหมายใดกับฉัน ไม่มีวันคร่ำครวญหวนคืนหา เหลือฤดีร้าวรันทดหมดศรัทธา เพราะคำว่ารักนั้นมันหลอกลวง
ketana 9 ม.ค. 2549 00:20 น. - ID 84978 
1267
1
0
9 มกราคม 2549 09:53 น. - comment id 552054
เศร้ามั่ก มั่ก...แค่ผงเข้าตา ล้างออกก้อคงหาย หรือวันคืนผ่านพ้นก้อเสื่อมคลาย เจ็บแทบตายก้อหายไม่เห็นมี (บริการน้ำยาล้างลูกตา...)
เป็นแค่เพียงผงที่เข้าตา ไม่ช้าล้างน้ำก้อคงหาย เสียน้ำตาเสียให้มากมาย สุดท้ายไม่มีใครต้องการ (ยืมเพลงพี่เสือมานิดนึง ก้อ...แต่งเองไม่ได้นี่ฝ่า)
10 มกราคม 2549 12:52 น. - comment id 552270
ตอนเด็ก ๆ เวลาผงเข้าตา ผู้ใหญ่เขาจะเอาน้ำสะอาดมาให้ลืมตาในน้ำ ผงก็ออกมาได้ แต่ถ้าเรื่องอย่างนี้ เอาน้ำกรดมาลืมตาในนั้นซะดีไม๊ล่ะ อิอิ จะได้บอดมองไม่เห็นหน้าคนหลอกลวงอีกเลย อิอิ อย่าไปเจ็บจำอะไรขนาดนั้นเลยนะ สมบัติผลัดกันชม ลองปรายตามาทางนี้บ้างจิ อิอิ
10 มกราคม 2549 15:39 น. - comment id 552323
ผงเข้าตาในครั้งก่อนทำให้ฉันร้องไห้ ไม่ใช่เพราะว่าเธอไม่รักฉันอีกต่อไป ไม่ใช่เพราะว่ากลัวจะไม่มีใครเดินเคียงข้าง แต่เป็นเพราะฉันได้รู้จักตัวเองมากกว่าต่างหาก วันนี้ที่เธอเดินผ่านมา (อีกรอบ) ฉันยังไม่ได้ร้องไห้คงไม่ใช่เพราะว่าฉันรู้จักป้องกัน หรือรู้ทันว่ายังไงเสียไม่ช้าไม่นานผงก็ต้องเข้าตา (อีกรอบแหง) แต่เป็นเพราะว่าฉันเข้าใจเธอมากกว่าที่เคยเข้าใจน่ะสิ(ผ่านมาเตะตาพอดี)
10 มกราคม 2549 15:18 น. - comment id 552373
อารมณ์ขันเนาะ..คุณฤกษ์ มั่ยโดนกับตัวก้อแล้วปาย...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
