โน่นขอบฟ้าดาราระย้าย้อย
สูงสุดสอยเกินสิทธิ์ที่คิดฝัน
ฝากคำกลอนอ้อนเอื้อนมาเตือนจันทร์
สงสารกันเถิดหนายอดยาใจ
คำจากใจไม่เพราะเสนาะเสน่ห์
ไม่เรี่ยมเร้หลงเพ้อพิสมัย
เหมือนด้ายว่าวต้องบาดขาดอาลัย
หลงลอยไกลเกินคว้าลงมาชม
เธอเป็นจันทร์ฉันชายกระต่ายป่า
ตะกายห้วงเวหาก็พาขม
ก็พาขื่นคิดน้อมมาดอมดม
กลับระทวยระทมด้วยตรมตรอม
แม้นเหาะเหินเดินได้ในอากาศ
มุ่งหมายมาดไขว่คว้ามาถนอม
แนบเนื้อนุ่มพุ่มพวงดวงพะยอม
จะไม่ยอมพรัดพรากไปจากกัน
เตือนตัวเองอย่าเอื้อมเด็ดดอกฟ้า
ดวงตะวันจันทราเกินค่าฝัน
หิ่งห้อยน้อยฤาจะแข่งแสงพระจันทร์
ต้องนอนกลั้นน้ำตาอาลัยลาน
โศกกำสรดบทกลอนอ้อนสะอื้น
เตือนใจตนจงตื่นฝืนฟุ้งซ่าน
ถ้ายังฝืนขื่นขมอาจซมซาน
ค่อยค่อยคลานมาตายแทบตักเธอ
30 มกราคม 2549 21:59 น. - comment id 556781
ความหวังที่ไกลเกินฝัน เปรียบเสมือนกระต่ายน้อยหมายจันทร์ ครับ
แก้วประเสริฐ.

31 มกราคม 2549 07:36 น. - comment id 556826
+++ฉันเปรียบเป็นกระต่ายหมายจันทร์เจ้า คงมีสิทธิ์แค่เฝ้าเจ้าจันทร์ฉาย+++ +++มิอาจอาจเอื้อมเสนอตัวไปเยี่ยมกราย ขอเป็นแค่ดินทรายบนถิ่นเดิม+++

31 มกราคม 2549 11:33 น. - comment id 556894
** คืนนี้มีเราสอง
แนบประคองรักร่วมฝัน
กายจิตแนบชิดกัน
วอนให้จันทร์นั้นเป็นใจ
จันทราฟ้าสีทอง
เหลืองเรืองรองงามสดใส
แม้นห่างกันแสนไกล
เทวัญไซร้เป็นพยาน
สองเรารักร่วมจิต
ตราบชีวิตให้สุขศานต์
รักสองครองเนิ่นนาน
หวานใดปานจะเทียมทัน
วอนจันทร์กระจ่างฟ้า
ขอรักข้าจงสุขสันต์
ด้วยรักและผูกพัน
จวบถึงวันรักนานเนา ....ฯ
อ่านแล้วให้ความรู้สึกที่ดีค่ะ..มาขอแจมกลอนด้วยนะคะ....




31 มกราคม 2549 13:50 น. - comment id 556946

31 มกราคม 2549 19:25 น. - comment id 557070
คุณน้ำตาหมอก ..... จันทร์บนฟ้าอย่าไปหมายคงไม่สม หวังลมลมให้ขมใจไปไยเล่า มองรอบกายคนใกล้เข้าใจเรา อาจมีเขามาเป็นเงาเข้าสักวัน นะ....จะบอกให้ มาเย้าเล่นแก้เหนื่อยจ้ะ อ้อ คารวะพี่แก้วฯ กับสวัสดีคุณราชิกาค่ะ
