หน้าส่วนตัว
คิดถึงน้อง แก้มนวล ชวนระลึก
ยังรู้สึก อิ่มอุ่นใจ ไม่รู้หาย
ยังจดจำ ตราตรึง มิเสื่อมคลาย
แทบมลาย ครั้นต้องพราก จากลาเธอ...
คิดถึงตอน ที่พี่กอด พลอดคำรัก
สูขยิ่งนัก เธอเคอะเขิน ทำเมินหนี
หอมแก้มที หน้าร้อน รอนฤดี
เธอคนนี้ ช่างน่ารัก ประจักษ์ใจ...
คิดถึงตอน จ้องมอง ลองสัมผัส
เธอเกลียดนัก มันฝังใจ ขอหน่ายหนี
ฉันก็รู้ ไม่ได้แกล้ง ให้แคลงฤดี
ขอโทษที บริสุทธิ์ใจ ใช่ล่วงเกิน...
แล้วยังคิด ถึงตอน เดินเล่นหาด
เสียงคลื่นสาด ซัดหัวใจ หวั่นไหวหวาม
เดินเคียงคู่ หยอกล้อ อ้อล้อตาม
เธอช่างงาม ยามเธอยิ้ม ปริ่มแก้มแดง...
มาวันนี้ พี่ต้องพราก จากนวลน้อง
อย่าเศร้าหมอง พี่ยังคิด ถึงเสมอ
เรายังคง มีกัน ฉันและเธอ
ต้องพบเจอ กันสักวัน ฉันสัญญา..รอนะ
นายแสนดี 16 ก.พ. 2549 16:53 น. - ID 86639 
716
1
0
17 กุมภาพันธ์ 2549 18:27 น. - comment id 561665
..คิดถึง..คนไกล..เช่นกันค่ะ.. แวะมาทักทายกันค่ะ...
18 กุมภาพันธ์ 2549 18:08 น. - comment id 561876
รักคนบ้านไกล เอาใจยาก แฟนเค้ามากเราไม่รุ้ดูไม่เห็น เขารักเรา เขาก้อรักคนอื่นเป็น... เขาไม่เห็นหน้าเรา ---เค้าก้อลืม----
19 กุมภาพันธ์ 2549 19:11 น. - comment id 561982
ในวันที่.....หัวใจว้าวุ่น อยู่กลางตะวันอุ่น..........ยังเหน็บหนาว เคยยิ้มสู้ทุกเรื่องราว บางครา........น้ำตายังพร่างพราวอาบใจ ขอร้องเถอะ..........ในวันนี้ เพราะที่พบเจอมามันยิ่งใหญ่ เรื่องอื่นคงทนได้.....และคงไม่รู้สึกอะไร แต่ถ้าวันนี้เธอมีใคร.....บอกกันได้ใหม อย่าทำร้ายกันเลย
11 มีนาคม 2549 00:21 น. - comment id 565560
ดิฉันจะเราอะไรให้ฟัง เมื่อตอนที่ฉันอยู่ ป.5 ฉันรู้จักกับผู้ชายคนที่ฉันไม่ชอบเอามากๆ เขาชอบแกล้งทำให้ฉันร้องไห้เสมอๆ ในสายตาของฉันคนนั้นเขาเป็นคนไม่ดีเอามากๆ ตอนที่ฉันเริ่มมีคนมาชอบ(ฉันไม่ชอบตอบ) เขายิ่งแกล้งฉันแต่เขาก็เริ่มพูดคำว่าขอโทษกับฉัน ฉันรู้สึกดีขึ้นและแปลกใจในทันทีที่เขาพูดคำว่าขอโทษกับฉันเพราะเขาไม่เคยพูดคำนี้กับใครง่ายๆ ขณะที่เรียนวิชาสังคมนั้นอาจารย์เขาสั้งงานกลุ่มโดยให้ผู้หญิงจับคู่กับผู้ชาย เลขที่ของฉับกับของเขาดันตรงกันพอดี ที่แรกฉันรู้สึกหนักใจมากเพราะว่าเราทั้งคู่จะประสานงานกันอย่างไรในเมื่อตอนอยู่ในห้องเรายังไม่กล้าคุยกันเลย ฉันกับเขาเข้าห้องสมุดพร้อมกันทั้งที่ไม่ได้นัดกันไว้ ฉันถามเขาว่าเข้าห้องสมุดมาหาอะไรเหรอ คำตอบของเขาทำให้ฉันอึ้ง \"เรามาช่วยเธอทำงานกลุ่ม\" \"เธอจะช่วยฉันจริงๆเหรอ\" \"แล้วเธอจะให้เราช่วยไหม...บ่นจัง\" ฉันกับเขานั่งใกล้กันมากเลย ฉันก็รู้สึกสนิทกับเขามาก เหมือนกับว่าฉันได้รู้จักคนคนนี้ที่ใจจริงๆ เขาเป็นคนดี เวลานานล่วงเลยจนฉันอยู่ ป.6 มีจดหมายมากมายส่งมาถึงฉันมีข้อความอยู่ข้อความหนึ่งเขียนว่า \"เรารู้สึกดีกับเธอมากๆ ตั้งแต่เราได้อยู่ร่วมห้องเดียวกัน เรารักเธอ\" จน ม.1 ฉันต้องแยกโรงเรียนกับเพื่อนรวมทั้งเขา วันนั้นเขานั่งมองฉันจนฉันกลับบ้าน แล้วเพื่อนบอกว่าเขาร้องไห้เพราะฉัน ฉันรู้สึกแปลกๆในใจ วันหนึ่ง มีคนโทรมาหาฉัน เสียงนั้นเหมือนเสียงของเขา ฉันรู้สึกดีใจฉันถามเขาว่าร้องไห้ทำไม เขาตอบว่า \"เพราะเธอทำเราร้องไห้... เพราะเรารักเธอ เราจึงแกล้งเธอเพื่อหาเรื่องพูดคุยกับเธอ จดหมายทุกฉบับลงชื่อว่าผีเสื้อน้อยรอคอยรัก แท้ที่จริงผีเสื้อตัวนั้นรอคอยเธอเพียงคนเดียวและจะไม่คิดมีใครอื่นอีกเลย\" ตั้งแต่นั้นเราก็ได้พูดคุยทางโทรศัพท์กันทุกวัน แต่ไม่เคยได้เจอกันสักที ฉันและเขาได้แต่เฝ้าคิดถึงกันและกัน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
