เศร้าใจนัก

chantarat

มองดูฟ้าคราไร้ดาวเศร้าใจนัก
         สิ่งที่รักที่หวงมาจากหาย
ดูว้าเหว่ในฤดีอยู่มิคลาย
         จะทำไงไม่มีทางแก้เลย
          ก็เราเองใช่ไหมที่ง่ายนัก
          ยอมพร้อมพักรักเขาไม่เมินเฉย
          เป็นของเขาแล้วทำไงโอ้ใจเอ๋ย
          เหมือนคนโง่ที่เขาเอ๋ยเจ็บไหมเรา
         ก็เพราะเราใช่ไหมไม่เคยรัก
         พอเขาพักจากไปใครเล่าเศร้า
         ก็เราเองใช่ไหมที่มัวเมา
         เชื่อคำเขาไม่เคยจะเคลือบแคลง
         จนวันหนึ่งเพิ่งรู้ตัวว่าผิด
        สิ่งที่คิดตัวเราขยะแขยง
        เหมือนดอกไม้โดนเจาะมีแมลง
        เหมือนไข่แดงโดนทำลายไม่มีดี
นี่ไงเล่าจึงไม่อยากจะอยู่ต่อ
        ก็มันท้อมันแท้ทุกข์ใจยิ่ง
ไม่ควรเลยจะเสาะหารักแท้จริง
       เหมือนทุกสิ่งบนโลกล้วนหลอกลวง
        เคยอ่านหนังสือที่ผู้หญิงมีอะไรกับผู้ชายก็เพราะรัก   แต่สุดท้ายเขาก็ไม่เคยที่จะเห็นคุณค่า  และสิ่งที่เขาได้เคยทำมันก็เหมือนกัตราบาปที่ติดตัว เศร้าใจจังค่ะ  สงสารเขาด้วย  ความรักนี่มีทั้งข้อดีและข้อเสียจริงๆ