ต้องขอบคุณสายฝนหรือเปล่า..
ที่ทำให้เรา..ได้เรียนรู้กัน..แบบนี้
ฉันมองเห็นเธอในมุมที่ดี
ความอ่อนโยนที่มี..กับอะไรที่ต่างออกไป
..อาจไม่ใช่คนช่างเจรจา
แต่ใครจะรู้ล่ะว่า..ใจดีขนาดไหน
บางทีก็ดูนิ่ง-นิ่ง..แต่ก็เป็นที่พักพิง..ทุกครั้งไป
อีกหลายมุมที่ใคร-ใคร..ไม่เคยเจอ
เหมือนสายฝนชะล้างตา..
ให้มองเห็นค่า..คนที่ถูกมองข้ามมาเสมอ
ที่นี้รู้แล้ว..ตัวตนที่แท้จริงของเธอ
ทำให้ฉันแทบเพ้อ...กับความอ่อนโยนของเธอ..ที่แสนดี
^____________________^
แต่งไม่ดีเร๊ยย
นี่เอาเวลาทำรายงาน มาแอบแต่งกลอน
นัสไม่คิดว่าจะใช้เวลาขนาดเน๊ TT^TT
เมนต์หน่อยนะคร๊า
7 กันยายน 2549 00:57 น. - comment id 604110
ต้องขอบคุณสายฝน ที่ทำให้ฉันได้ทุกข์ทนกับความเหน็บหนาว และก็มีเธอก้าวเข้ามาทำให้อุราไม่รวดร้าว แถมยังเป็นเพื่อนในระยะยาว..ทำให้ฉันไม่ปวดร้าวใจหลับฝันดีนะจ๊ะ คิดถึงจังไม่เจอกันตั้งนาน สบายดีไหมจ๊ะ

11 กันยายน 2549 11:25 น. - comment id 605075
อยากจะลืมใครซักคน เมื่อยามฝนพร่างพรมพริ้วมา สายน้ำที่ร่วงหล่น ปนเคล้าหยาดน้ำตา กลับไปคิดถึงครา ที่เธอลาฉันไป.... มาแวะอ่านกลอนเพราะๆของน้องสาวนะครับ

18 กันยายน 2549 10:39 น. - comment id 606972
เข้ามาอ่านแล้วมีฟามสุขจังเจ๊จ๋า อิจฉาๆ อิอิ รักน่ะจุ๊บๆ

25 ตุลาคม 2549 12:59 น. - comment id 618853
ไปเจอใครเข้าเนี่ย
