กลางลมหนาว ในเงามืดเดียวดาย ไร้คนข้างกาย ปลอบใจตัวเองเท่านั้น เจ็บกลับมา นับร้อยพัน ยังด้นดัน ต่อไป ไม่หลาบจำ หรือ เพราะเรา ฟังคำคน ง่ายไป กว่าจะรู้เขาลวง ก็สายแล้ว กลับมาช้ำ ดันโง่งม ก็สมแล้ว ไม่รู้จำ ให้ถูกย้ำ ให้จำ จนตาย
มาดามมด 14 ก.ย. 2549 16:49 น. - ID 92991 
1166
5
0
14 กันยายน 2549 17:06 น. - comment id 606173
เจ็บนี้ไม่ถึงตาย คิดเสียว่าหมามันกัด สักพักก็คงหาย แต่ต้องไปฉีดยาน่ะ จะได้ไม่บ้าไปกับมัน
เป็นกำลังใจให้ครับ
14 กันยายน 2549 17:20 น. - comment id 606183
หน้าส่วนตัว
บ้านสกปรกเรายังต้องปัดกวาด
ใส่เสื้อขาดเรายังหาด้ายมาเย็บ
ส้มหล่น เรายังก้มไปเก็บ
หั - ว- ใ- จ-เ - จ็ - บ ทำไม่ ไม่ยักกะจำ.....
14 กันยายน 2549 19:10 น. - comment id 606216
เจ็บแต่ไม่เข็ด...น้ำตาเล็ดก้อยังไม่จำ... อิอิ ไม่รู้ทำไมเนอะ
14 กันยายน 2549 22:42 น. - comment id 606259
อยู่คนเดียวเหมือนกันค่ะ..เลยมาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ
15 กันยายน 2549 01:58 น. - comment id 606273
มาดามมด เขียนเพลงได้เพราะดีค่ะ
15 กันยายน 2549 12:07 น. - comment id 606313
ก็อยู่กับเพื่อนสิจะได้ไม่เหงา
15 กันยายน 2549 14:56 น. - comment id 606373
หรอกตัวเองว่าไม่เจ็บ ...ที่แท้ก็ปวดร้าว หลอกตัวเองว่าไม่เหงา ...ที่แท้ก็เศร้าตรม แสร้งทำเป็นสดใส ...ในใจซิขื่นขม คว้ารักได้เพียงลม ๆ เชยชมแล้วผ่านเลย....
15 กันยายน 2549 15:27 น. - comment id 606386
hank , my friend
16 กันยายน 2549 15:29 น. - comment id 606642
ท่ามกลางผู้คนมากมาย เธออาจไม่มีใครคอยห่วงหา แต่ยกเว้น..ไว้หนึ่งคนได้ไหมในทุกเวลา คือฉัน...ที่ยังคงห่วงหา..และพร้อมเสมอมา...กำลังใจ ที่คอยจะมอบให้เธอ แถมยังหมั่นคงเสมอไม่หวั่นไหว อนาคตข้างหน้า...ฉันยังหวังว่าเธอจะสบายหทัย พร้อมดูแลชิดเคียงใกล้..ให้อุ่นไอด้วยใจจริงเอาผลไม้มาฝาก มานั่งกินด้วยเลย อิอิ คิดถึงนะค่ะ
18 กันยายน 2549 11:25 น. - comment id 606989
ผลไม้ อร่อยมาก ๆ เลย ว่าแต่ รสชาติเป็นไงบ้างเอ่ย ผู้หญิงไร้เงา
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
