ดวงตะวันรอนรอนและอ่อนแสง เปรียบดังผู้อ่อนแรงแล้งเงื่อนไข จำใจจากจรรักร้างแรมไกล ดวงตะวันจากไกลไม่หวนคืน ดวงตะวันยามพลบจะจบสิ้น จรดดินลาลับมิอาจฝืน ดุจฤทัยหายวับมิกลับคืน จนดึกดื่นตะวันลับมิกลับมา นภาเคว้งเท้งลับดับสนิท คนใกล้ชิดจิตพลันผะผันหนา ดวงดาวเยาะเย้ยข้ากระไรนา หรี่หรี่แสงทอดมาพาใจลอย เจ้าน้ำค้างว้างเหน็บเจ็บจริงเหลือ ตอนคืนก่อนยังคลอเคลอมิเบื่อถอย ตะวันผันผ่านวารเดียวเหลียวเพียงรอย ไว้ตอกย้ำให้เศร้าสร้อยคอยต่อไป อีกนาน...แค่ไหน...จะใกล้รุ่ง อีกนาน...ฟากฟ้ารุ่ง...เทียมสมัย อีกนาน...ความมืด...ลาเลือนไป อีกนานไหม...จะสิ้นสุด...หยุดการรอ
chemicalbond 24 ม.ค. 2545 21:36 น. - ID 9329 
2525
2
0
24 มกราคม 2545 21:39 น. - comment id 31988
ชอบบทสุดท้ายมากเลยค่ะ
25 มกราคม 2545 22:33 น. - comment id 32135
you don't understand english poem........this is thai poem
26 มกราคม 2545 20:18 น. - comment id 32292
งงจังเลยครับ boy273หมายความว่ายังไงครับ งง...งง ....จากเรือใบ
2 พฤษภาคม 2546 14:37 น. - comment id 134387
เพราะดี เพราะมาก เพราะว่า เพื่อนเราแต่ง
2 พฤษภาคม 2546 14:37 น. - comment id 134388
แต่งได้เพราะมากเลย ไม่คิดวาจะเป็นแกแต่งง่ะ
18 มีนาคม 2547 01:18 น. - comment id 145271
อืม ใช้คำสวยจัง ชอบๆ อ่านแล้วให้อารมณ์ดีด้วย รู้สึกเศร้าตาม สะเทือนใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
